Vakantie juli 2023 - Lechtal

 

Dinsdag 11 juli 2023 Brakel-Holzgau

We zijn vroeg uit de veren en na een snel ontbijtje kunnen we op pad richting Oostenrijk. Om 05.05 uur rijden we uit Brakel weg. We kunnen zowaar nog een half uurtje 120 km per uur rijden op de A2. Dat is lang geleden. We schieten goed op en rijden precies 3 uur later het parkeerterrein van Moselblick op, zoals altijd onze eerste stop. We nemen een broodje en drinken een bakje koffie en maken gebruik van het toilet en dan rijden we na een kwartiertje weer verder.

We rijden nu in één keer door totdat we moeten tanken. Dit doen we bij Raststätte Sindelfinger, vlak bij Stuttgart. Om nou te zeggen dat de benzine in Duitsland goedkoper is, nou nee. We betalen € 2,14 per liter. We rijden door tot voorbij Ulm en rijden een Parkplatz op om te lunchen. Daarna is het niet zo heel ver meer en we rijden de Algäu binnen. Op de Fernpassstrasse nemen we de afslag Reutte en rijden het Lechtal in. We volgen de weg langs de Lech en stoppen eerst nog bij de M-Preis om wat boodschapjes te doen. Dan is het nog 5 minuten naar Villa-Alpin. Daar arriveren we om  15.05 uur en worden verwelkomt door Harald die ons in het appartement laat. We hebben inderdaad, zoals afgesproken, weer hetzelfde als vorig jaar, dat wil zeggen aan de schaduwkant. Dat is lekker want het is ruim 30 graden. Na te hebben uitgepakt drinken we nog wat op het terras, heerlijk in de schaduw. Daarna doen we een tukje om van de inspanningen te bekomen. Lekker hoor.
We spreken oma ook nog even. Ze is de hele dag in de bergen geweest om te hooien!!! Ik geef het je te doen met deze temperaturen.

KLIK OP YOUTUBE VOOR DE FILM

Woensdag 12 juli 2023 Am Hagerweg nach Holzgau [voor route klik hier]
De eerste vakantiedag wordt traditiegetrouw ingezet met uitslapen. Zo ook nu, om 09.00 uur loopt de wekker af en komen we langzaam op gang. Heerlijk ontbijtje. Het regent wel dus we kunnen niet buiten eten. Maar toch komt tijdens de koffie de zon er door en kunnen we heerlijk op het terras koffie drinken. We hoeven pas de bus van 11.20 uur te hebben dus we kunnen heerlijk tranquillo doen.
We nemen de bus naar Steeg waar we in het dorp uitstappen. We vinden meteen de bordjes van de route die we willen lopen, de “Hagerweg”.

De zon is er uitbundig bij en het is al flink warm. Het eerste stuk is via een Schrotterweg en gaat gestaag omhoog. Het is de bedoeling dat we 312 hoogtemeters overwinnen. Dat is op zich best te doen. Als we een kwartiertje gelopen hebben, kijken we een keer om en het blijkt dat we al best een stuk hebben gestegen. In de verte zien we het dorp Steeg liggen met de markante kerktoren met uivormige spits. We lopen in de prachtige natuur waar we altijd zo verwonderd over zijn. De Schrotterweg gaat langzaam over in een smal bergpaadje. Zo bereiken we zo langzamerhand het hoogste punt van onze wandeling. We eten ons brood op een bankje maar het begint inmiddels wel iets te regenen. We doen de hoezen om de rugzak maar zelf hoeven we de regenkleding niet aan, daarvoor regent het niet hard genoeg, dus dat valt mee.

Op een gegeven moment komen we op een punt waar Schönau, het gehuchtje waar we verblijven, zien liggen. We hebben een prachtig uitzicht over het dal. Schitterend. Op dat punt beslissen we ook om van de route af te wijken en het pad te volgen dat naar de hangbrug leidt. Dat is dan nog 20 minuten lopen. Bij de hangbrug aangekomen pauzeren we weer even. Het is ook nu weer een spectaculair gezicht om te zien hoe de hangbrug het dal eronder overspant. We gaan via de hangbrug naar de overkant en nemen daar de weg terug richting Holzgau. Dat is dan nog een klein half uurtje lopen. We nemen bij Gasthof Post een drankje op het terras. Dat hebben we wel verdient. Al met al een prachtige wandeling om mee te beginnen.
Totale afstand wandeling 8,5 km.

Donderdag 13 juli 2023 Gams Vroni [voor route klik hier] 

Als we op staan regent het een beetje. Maar we besluiten om er toch op uit te gaan want het weer is zeer wisselvallig en je zal zien dat het allemaal wel mee valt. We nemen de bus van 10.20 uur en rijden weer in de richting van Steeg. Onze buren, die we al een paar keer gesproken hebben (Duitsers uit het Sauerland) zitten ook in de bus. Zij willen de zogenaamde Scheibe-runde maken. Dat is een pittige wandeling aan de schaduwkant van het dal. Deze wandeling komt uit vlak bij ons huisje. We noteren deze wandeling voor volgend jaar. Iets voorbij Steeg begint de wandeling naar Gams Vroni. Het was even droog maar als we uitstappen begint het weer te regenen. Dus snel de regencapes aan en we gaan op pad. We lopen over een verharde weg langzaam omhoog. Deze weg voert ons, met een aantal haarspeldbochten, door het Wald. Het is inmiddels al weer droog dus snel de regencapes uit, het zonnetje dient zich zelfs aan. Zo zie je maar weer hoe snel het weer in Oostenrijk om kan slaan.

Na ongeveer 2 kilometer zien we aan de rechterhand de Postalm liggen. We zouden hier aan kunnen steken maar ons doel is toch echt Gams Vroni. Na nog een stukje te hebben doorgelopen komen we op een splitsing. Daar nemen we de oude weg naar de hut, de Alter Bockbacher Weg. We zijn nu van de verharde weg af en volgen een prachtig smal pad dat ons eerst door een weide leidt. Al snel doemen enorme rotspartijen op. Daar lopen we langs, eigenlijk meer onderdoor. Dat is wel spectaculair. Als het pad weer omhoog loopt komen we weer op de verharde weg en dan is het nog een kwartiertje tot aan de hut Gams Vroni. We passeren aan de linkerhand de Bockbacher Almwirtschaft. En vervolgens zien we de hut al. Het is echt een heel oude hut waarvan het oudste gedeelte ongeveer 500 jaar oud is.

Het is ook prachtig gelegen in het berglandschap. En ze hebben er een heerlijke Brettljause. Dat gaat er wel in. Het is er heerlijk toeven en we nemen hier onze rust. Maar goed, we moeten ook weer terug, dus hop in de benen maar weer. Het weer is perfect. Echt wandelweer. Als we weer terug zijn bij de bushalte moeten we een half uur wachten op de bus maar dat is geen straf hoor. We zakken neer op één van de bankjes en wachten op ons gemak op de bus. Zo zijn we om 15.30 uur weer terug bij Villa Alpin. Daar spreken we onze buren weer, ze zijn net terug van de wandeling. Ze vertellen dat het niet mee viel. Eerst twee uur omhoog en dan over smalle paadjes. In totaal 6 kilometer en ze doen er 4½ uur over.
De totale afstand van onze wandeling was 9,7 kilometer.

Vrijdag 14 juli 2023 Lech-Zürs via Monzabonsee [voor route klik hier] 
Vandaag iets vroeger eruit om dat we de bus van 9.00 uur willen hebben richting Lech. Lekker ontbeten met een croissantje en een eitje erbij. En daarna met de bus naar Lech. De buren zitten ook in de bus en we nemen tegenover ze plaats. Zij willen Rüfikopf-spitze op gaan. Wij willen een eenvoudiger wandeling maken via de Monzabonsee naar Zürs. De rit met de bus is beslist geen straf. We rijden door het prachtige Lechtal en doen diverse pittoreske dorpjes aan. Ronde de klok van 10.00 zijn we in Lech. Daar drinken we eerst koffie met Marillenkuche, bij de bakker, en kopen meteen een paar broodjes voor onderweg. Daarna lopen we verder richting de Rüfikopf-bahn.

Deze is naast Gasthaus Post, het wintersportverblijf van de Koning. Om 10.45 uur zijn we boven met de gondel. We smeren ons goed in met zonnebrand want de zon staat hoog aan de hemel. Het is maar een kwartiertje lopen naar de Monzabonsee en daar aangekomen nemen we plaats op een bankje naast een Belgisch echtpaar. De vrouw vertelt dat ze hier al vanaf haar kindsjaren komt. Na een twintig minuten over en weer te hebben zitten te  kletsen gaan we weer verder. Het gaat over een breed pad naar beneden. We lopen midden in de natuur, nergens bebouwing, alleen bergen. We spotten ook nog een Murmeltier. En natuurlijk de mooiste bloemen. Dan buigt het pad naar rechts en wordt smaller. Het gaat nu ook wat steiler naar beneden.

We naderen de Monzabon-alpe. Hier gaan we niet aan, want we hebben brood mee. Dat houden we tegoed voor een volgende keer. Hier kunnen we kiezen om steil naar beneden te gaan en dan terug te lopen naar Lech of door te lopen naar Zürs en dan de bus terug te nemen naar Lech. We besluiten voor het laatste. Als we even verder lopen komen we bij een bankje, precies op tijd om ons brood op te eten. Zo pauzeren we een klein half uurtje. Als we weer verder gaan zien we plotseling Zürs beneden in de verte liggen. Maar we zijn er nog niet want we  moeten nog helemaal het pad volgen om de Trittjoch heen. Dat is nog een pittig stukje maar ook dat lukt uiteindelijk wel. Zo zijn we 13.50 uur in Zürs en wachten we op de bus naar Lech. We hebben geluk want deze bus is op vertoon van de Lechttalkarte ook gratis. Vanuit Lech nemen we weer de bus naar huis. Het was een prachtige dag met mooi weer.
Totale afstand wandeling 7.6 km
's Avonds zijn we nog naar het Platzkonzert geweest van de Musiekverein van Stockach. We waren er al om 20.00 uur maar het begon pas een half uur later. Daar kwam bij dat ze nog moesten oefenen voor zondag want dan is er een groot muzikaal treffen in Reutte. Dus ze gaan eerst nog een eind door het dorp heen marcheren. Uiteindelijk beginnen ze pas tegen negenen. Met een Polkaatje, een Marsje en een Walsje hebben we het wel gehad. Maar het is er wel gezellig. Voor drank en eten werd gezorgd.

Zaterdag 15 juli 2023 Körbersee. [Voor route klik hier]
We nemen vandaag de bus van 10.20 uur dus we kunnen rustig aan doen. We vertrekken na de koffie en nemen de bus naar Warth. We stappen uit bij Steffi’s Alp waar een stoeltjes lift ons naar 1.885 mtr hoogte brengt. Meteen als we in de lift zitten is het al prachtig.

We glijden met een rustig vaartje omhoog en zeilen door de schitterende natuur. Boven aangekomen smeren we ons goed in want de zon schijnt weer uitbundig. Dan gaan we op pad. We lopen over een breed pad dat allengs omhoog gaat. Deze stijging blijft doorgaan tot aan het bergstation van de  Saloberjet-sesselbahn. Vanaf daar gaat het weer naar beneden. We zien de grosse Widderstein liggen met de Widdersteinhütte. Apart als je bedenkt dat je hemelsbreed helemaal niet ver van het Kleinwalsertal bent.

Het gaat nu naar beneden en het brede pad blijft doorlopen tot we op een gegeven moment naar rechts kunnen een smal paadje op. Nu wordt het meteen een stuk leuker en we komen in de buurt van de Körbersee. Als we een tijdje het smalle pad gevolgd hebben komt de Körbersee in zicht. Beneden ons zien we de See liggen. Het is werkelijk prachtig om te zien. Op dit punt kunnen we kiezen of een lastige afdaling of een gemakkelijke. We kiezen voor het laatste. Na nog een half uurtje te hebben doorgelopen komen we bij de Körbersee. Het doet zijn naam “Schönster Platz Österreichs” volledig aan. Het is als of we in een anschichtkaart zitten. We kunnen het hele meer overzien en zien dat er ook op diverse plekken in gezwommen wordt. We eten hier ook ons brood op in een schaduwrijk plekje.

Zo genieten we een half uurtje van het prachtige uitzicht. Daarna gaan we weer op pad. We lopen eerst een stuk dezelfde weg terug en nemen dan het pad richting bushalte Hochkrumbach. Daar hoeven we maar een paar minuutjes te wachten op de bus naar Warth. Ook daar wachten we een paar minuten op de bus. We hebben mooi gelegenheid om koud water te tappen uit de dorpspomp en meteen even de polsen nat maken. Dat is nog eens een verademing. Even later stappen we op de bus die ons naar Bach-Shönau brengt. Wederom een prachtige dag.
Totale afstand wandeling 9,1 km.

Zondag 16 juli 2023 Jochweg tot Steeg en terug naar Hägerau [voor route klik hier]
De wekker staat op 09.00 uur. Rustig aan opgestart en het plan is om de Jöchlweg naar Steeg te lopen en dan weer terug en dan kijken hoever we komen. Het is (nog) bewolkt maar de temperatuur is aangenaam dus kunnen we buiten ontbijten.  Na de koffie (11.00 uur) zorgen we dat we de wandelschoenen aan hebben en vertrekken we.

We lopen richting de Lech en gaan over het bruggetje rechtsaf lang de linkeroever van de Lech. De zon is inmiddels doorgebroken en het ziet er prachtig uit. We lopen grotendeels in de schaduw van de bomen. Het pad loopt licht omhoog en even verder hebben we mooi uitzicht op de Lech en in de verte zien we Villa Alpin liggen. De weg gaat verder op en neer maar het is een heel makkelijk pad om te lopen. Het is nergens zwaar. Dan bereiken we na bijna twee uur een heerlijke Kneippanlage. Hier snel de bergschoenen uit en heerlijk door het water waden.

Dat voelt wel heel weldadig aan. We verpozen hier een kwartiertje en dan gaan we weer verder. We komen zo langzamer en de buurt van Steeg en is het tijd om wat te eten. We vinden een gezellige Gasthof waar we op het terras plaats nemen. Dat ligt aan de andere kant van de weg dus het personeel moet constant de weg oversteken. We bestellen een heerlijke Jägertoast. Erg lekker. Je zou zo nog een half uur kunnen blijven zitten om van de hele ambiance te genieten maar we besluiten om toch maar door te gaan.

We lopen nu weer in de richting van Holzgau., We gaan door tot Hägerau waar we het Kerkje nog even bezoeken. Het is een karakteristiek Kerkje met een uivormige torenspits. Het is de heilige st. Sebastian und Rochuskerk. We besluiten om vanaf hier de bus te nemen naar Schönau. Ook dit was weer een prachtige wandeling.
Totale afstand wandeling 10.5 km

Maandag 17 juli 2023 2^e Etappe Lechweg. Lech-Warth. [voor route klik hier]
Vandaag willen we weer de bus van 09.00 uur halen dus weer iets vroeger eruit. De tweede etappe van de Lechweg staat op het programma. Deze loopt van Lech naar Warth. De eerste etappe gaat van de Formarinsee naar Lech. Die hebben we vorig jaar gelopen. Die was prachtig dus we zijn benieuwd hoe het vandaag wordt. Zo gezegd nemen de bus van 09.00 uur naar Lech. Daar drinken we eerst nog een bakje koffie bij de bakker en kopen meteen een paar broodjes voor onderweg. De route loopt lang Gasthof Post en we gaan een straatje in dat tussen dalstation van de  Rüfikopfbahn ligt en Gasthof Post. In de achtertuin van Post zien we een heerlijk zwembad. Apart om te weten dat ook Koning Willem Alexader en Koningin Maxima daar wel eens vertoeven. Zo komen we op de route van de Lechweg. Het pad loopt langzaam omhoog en voor en achter ons ontvouwt zich een prachtig panorama als we uitkijken op Lech.

Schuin links achter ons zien we Lech liggen met het machtige bergmassief op de achtergrond. Al snel zijn we bij een bordje waarop staat dat Warth nog 2 uur lopen is. Wat dat betreft zijn we aardig op koers. We komen bij een bruggetje, daar gaan we de Walkerbach over. De Lech zelf zien we ver beneden ons stromen. We volgen nu een heel stuk de Kuhschwabweg. Dan volgt er een lastig stuk over een glibberpad naar beneden. Sommige stukken zijn zo modderig zodat we over planken moeten lopen. Maar ook dat gaat goed. Dan is het tijd dat we ons brood op eten. We stoppen bij een bankje en nemen even pauze. Als we weer verder gaan komt de Lech weer in beeld en we hebben een prachtig beeld hoe de Lech zich door het landschap slingerd.

Even verderop steken we de Lech over via de Geissbrücke wat weer een paar mooie foto’s oplevert. Na deze brug gaat het via een stijl pad omhoog. Dit pad blijven we volgen tot we op een punt aankomen waar een bordje aangeeft nog 25 minuten via het weiland of nog 40 minuten door het bos. We kiezen voor het laatste want door het weiland ziet er lastig uit. Dus wij lopen nu lekker door het bos in de schaduw. Dit is de Schwandwaldweg. Als we weer een stuk gelopen hebben slaan we scherp linksaf en komen op een smal pad met heel veel boomwordtel. Als we dat gehad hebben zien we in de verte de Kerktoren van Warth. Dat houdt in dat het nu niet zo ver meer is. We rusten nog even uit op een bankje en drinken nog wat.

Dan is het nog ongeveer tien minuten tot aan het centrum van Warth waar de bus ook stopt. De bus komt pas over een uur dus we hebben nog tijd genoeg voor een heerlijke coupe is bij Tirolerhof. Dat hebben we wel verdiend. De bus brengt ons uiteindelijk weer naar Schönau.
Totale afstand wandeling 12 km.

Dinsdag 18 juli 2023  Griessbachalm [voor route klik hier]
Hoe snel het weer kan omslaan in de bergen hebben we vandaag maar weer eens een keer meegemaakt. Lees het verslag hieronder maar eens. Als we opstaan staat de zon al hoog aan de hemel. Het is flink warm op het terras maar met het parasolletje op gaat het net om er te ontbijten.

Omdat het erg warm wordt vandaag besluiten we om een wandeling te doen die veel door het bos gaat dus waar we ook veel schaduw hebben. Naar de Griessbachalm is twee uur lopen vanaf de bushalte net iets voorbij Elbigenalm. We drinken eerst nog een bakje koffie thuis en gaan daarna naar de bushalte. We nemen de bus en stappen uit bij de halte Häselgehr Griessauerbrücke. Daar begint de wandeling. We lopen eerst nog een stuk door het gehuchtje Griessau tot we bij de bosrand komen. Tot daar kan je ook met de auto komen maar daarna mag je allen te voet of met de mountainbike verder.

Het is flink warm maar gelukkig lopen we in de schaduw. Het brede, lange pad loop stevig omhoog langs de berg. Na een kilometer gaat het pad linksaf verder de berg op. We krijgen weer een stuk van een kilometer omhoog. Dan wordt het pad een stuk vlakker maar dan hebben we al 300 meter gestegen. Het pad slingert zich door het berglandschap. We lopen nu iets minder beschut tegen de zon. Bij een stroomversnelling tappen we water en de flessen zijn weer vol met ijskoud water, heerlijk. We komen over een bruggetje en dan is het niet ver meer want even verder zien we een blauwe vlag wapperen ten teken dat we de hut naderen. Zo arriveren we daar om even over 13.00 uur.

We nemen plaats op het terras, onder een parasol want het is nog zeer zonnig. Irma gaat iets lekkers bestellen en als ze terugkomt met de drankjes zit ze nog maar net of de eerste druppels vallen. We zien boven de bergkam dat de lucht een beetje betrekt. Op aanwijzingen van de waard van de hut gaan we gauw naar binnen met z’n allen. Als we binnen zitten begint het wat harder te regenen maar op dat moment valt het eigenlijk wel mee. Even later schijn de zon weer. We blijven een poosje op de alm en maken nog wat foto’s natuurlijk. Dan wordt het weer tijd om terug te gaan. We kijken nog even naar de lucht, die begint weer een beetje te betrekken. Meerdere mensen zijn alweer terug gegaan dus wij gaan ook op pad. Als we vijf minuten hebben gelopen zien we plotseling donkere wolken de bergkam over rollen en klink er een enorme knal na een bliksemflits en meteen is het noodweer.

We hebben nog net tijd om onze regencapes aan te trekken. Het noodweer barst los. We zij al te ver van de hut af om weer terug te gaan dus we besluiten om door te lopen. Het gaat los. De regen komt met bakken neer. Gelukkig valt het onweer mee. Het onweert nog wel maar dat is ver boven ons. Het begint te waaien en wind trekt aan onze regencapes. Voor ons zien we ook nog vier mensen lopen die vlak voor ons de hut hebben verlaten, dus zijn we gelukkig niet de enige. Dan begint het ook nog te hagelen. Wat zijn we blij met onze regencapes. We proberen zo snel mogelijk te dalen want we willen de bus van 15.47 uur te halen. Eindelijk na een half uur wordt de stortregen wat minder. We komen nu weer bij waar het bos begint.

Overal zien we afgeknakte takken op het pad liggen. Maar gelukkig wordt het nu minder en kunnen we veilig doorlopen. Zo komen we uiteindelijk toch nog mooi op tijd bij de bushalte. We hebben bijna toch nog pech want de buschauffeur ziet ons niet staan bij de halte en kan nog net op tijd remmen anders hadden we anderhalf uur moeten wachten of door moeten lopen naar Elbigenalp. Zo komt aan dit avontuur ook weer en eind. Later lezen we op de sociale media dat het op meerdere plekken raak is geweest, Vooral het Zillertal heeft er van lang gekregen. De Gerlos-pass is voor de tweede keer in twee erken gesperrt door omgevallen bomen. Heftig allemaal.
‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Gasthof Bären in Holzgau.
Totale afstand wandeling 12,5 km.

Woensdag 19 juli 2023 Korte wandeling naar Holzgau [voor routeklik hier]
Vannacht heeft het de hele nacht geregend en geonweerd. Als we (om negen) uur opstaan regent het nog steeds. Toch kunnen we met de koffie buiten zitten, zonnetje komt er weer door.

We besluiten om vandaag niet al te ver de bergen in te gaan want er wordt voor meer slecht weer gewaarschuwd. We gaan eerst maar een poosje lekker zitten lezen. Rond het middaguur slaan we een eitje in de pan en gebruiken de lunch thuis. Om een uur of één gaan we toch op pad. We starten vanuit ons appartement in de richting van Holzgau. Het is nog mooi weer, behoorlijk warm dus we lopen op ons gemak. Het is een half uurtje lopen naar Holzgau. Daar shoppen we eerst wat. Daarna gaan we via een heel steil pad naar de hut waar de Vital-weg begint.

Daar kan je van alles bekijken over het Lechtal. Als we even hebben gezeten begint de lucht weer te betrekken. Daarom blijven we maar even plakken in de hut. Dat is maar goed ook want nog geen 5 minuten later is het raak. De regen valt weer, net als gister, met bakken uit de lucht en begint het te onweren. We zijn de enigen in de hut. Gelukkig duurt de bui niet zo lang als gisteren zodat we na een kwartiertje weer naar buiten kunnen. We besluiten om terug te gaan want de lucht blijft er onbestendig uit zien. Zo komen we weer terug in Holzgau. Daar drinken we koffie met gebak in de Dorfstube. Dan gaan we met de bus terug naar Schönau. Een dagje rustig aan doen is ook wel eens een keer lekker.
Totale afstand van de wandeling 3,7 km

Donderdag 20 juli 2023 Petersbergalm [voor route klik hier]
Vandaag redelijk vroeg eruit, 07.30 uur.
We nemen de bus van 08.50 uur naar Elmen. Daar moeten we overstappen op een kleine bus die ons naar de parkeerplaats brengt waar de wandeling naar de Pertersbergalm begint. De kleine bus blijkt een taxi-busje te zijn. Ik stel me voor aan de chauffeur als gewezen taxichauffeur. Apart. Met een kwartiertje worden we afgezet bij de parkeerplaats. De chauffeur zal ons om 15.00 uur weer ophalen, zo beloofd hij. De wandeling kan beginnen.

Het weer is kraakhelder, dat hebben we eigenlijk nog niet gehad deze vakantie. Dit is ook perfect wandelweer. Een beetje fris, niet te warm. De weg loopt heel langzaam omhoog en ook hier ervaren we weer dat je heel snel in de natuur loopt zonder bebouwing. Alleen een aantal houten schuurtjes zien we zo nu en dan. We lopen langs het riviertje de Hornbach dat uit komt in de Lech. Het is er groen en fris, de natuur spat om je oren als het ware. Halverwege komen we bij de Drähuttenalm. Hier staan een paar huisjes die omgebouwd zijn naar vakantiewoningen.

De huisjes gaan helemaal op in het landschap. We rusten er even op een bankje. We zijn hier op de helft van de wandeling. Als we weer verder gaan komen we over een bruggetje en vervolgen de weg aan de andere kant van Hornbach. Daar gaat het iets steiler omhoog. Dit gaat zo door tot aan de hut. Als we daar aankomen is het er nog niet druk maar daar zou snel verandering in komen. We bestellen een Bretlljause, dat gaat er wel in. We verblijven ongeveer anderhalf uur op de alm waarna het weer tijd wordt om terug te gaan. Het is de zelfde weg terug, die nu iets maar beneden loopt. Zo komen we weer mooi op tijd bij de bushalte waar we op de taxi wachtend. Deze komt stipt op tijd. Hij wacht nog even of er nog meer mensen aankomen en als dit niet het geval is vertrekken we. In Vorderhornbach pikken we nog een passagier op die ook mee gaat naar Elmen.

Daar nemen we afscheid van de chauffeur en wachten we op de bus terug. Ook dit was weer een prachtige wandeling.
’s Aovonds zijn we wezen eten in de Grüner Baum in Bach. Daarna was er in Bach een Platzconcert waar we bij hebben zitten luisteren. De buren kwamen net met de fiets aanrijden. Die hebben ook noch even zitten luisteren.
Totale afstand wandeling 12 km. 

Vrijdag 21 juli 2023 Een dagje lummelen [voor route klik hier niet]
Als we wakker worden is het noodweer. Regen, hagel en donder en bliksem. Dat doet ons besluiten om de wekker een half uurtje later te zetten. Na het ontbijt gaat Irma al wat inpakken. En verder lekker lezen en nog een spelletje Rummikub. Tegen twaalven rijden we met de auto in de richting van Bach. We tanken eerst en daarna rijden we door naar de M-Preis voor de laatste boodschapjes. Daar vandaan gaan we naar de Jöchelspitzbahn. Daar lunchen we eerst bij de Hexenkessel en gaan daarna even omhoog met de gondel. Het is nu even droog en een waterig zonnetje laat zich een moment zien.

We hebben wel mooi uitzicht over het dal en zien verscheidene plekken waar we geweest zijn, ook vorig jaar. Dan gaan we weer naar beneden en als we daar aankomen regent het al weer. Daarom gaan we naar Villa Alpin en brengen de middag door met lezen en we kunnen ook nog even buiten zitten zowaar. ’s Avonds na het eten komt de familie afscheid nemen en dat gaat natuurlijk weer gepaard met de nodige Schnapjes. 

We reserveren meteen twee weken voor het volgend jaar. Zo komt aan deze vakantie bijna een eind.

Het was een fijne vakantie met afwisselend weer. Dan weer warm tot zeer warm, dan weer bewolkt, dan weer regen en zelfs een keer noodweer in de bergen terwijl we daar liepen en dat was geen pretje. We hebben 9 wandelingen gemaakt waarvan één korte.
Totale afstand van de wandelingen 85,6 km
Hoogtemeters: 2.620 ↑    3.333 ↓ 
Ook dit jaar heeft Irma weer met grote overmacht met Rumikub gewonnen.

Zaterdag 22 juli 2023 Holgau – Brakel
We staan om 06.00 uur op. De broodjesservice is al geweest dus we kunnen lekker nog ontbijten. Een uurtje later hebben we alle ingepakt en kunnen we gaan rijden. We worden uitgezwaaid door de moeder van Beatrix en onze Duitse buren. Die vertrekken ook vandaag maar pas tegen negenen. Het is toch nog een uur rijden naar de autobahn. Als we die eenmaal bereikt hebben kunnen we doorrijden. Het is ontzettend rustig op de weg. Zelfs bij de baustellen, ook bij Stuttgart, kunnen we doorrijden. Het enige oponthoud is bij Hockenheim naar dat is maar amper 5 minuten. Om 17.00 uur rijden we Brakel binnen.  Zelden hebben wo zo’n rustige rit gehad.