2 dagen wandelen op de Veluwe

25 en 26 oktober 2022

We schrijven dinsdag 25 oktober 2022. De temperaturen lopen de komende dagen op naar zomerse waarden. We hebben een overnachting geboekt in Elspeet dus we zijn er helemaal klaar voor om er twee dagen tussenuit te trekken. We rijden bijtijds weg uit Brakel richting Landgoed Staverden bij Ermelo. Daar begint onze eerste wandeling.

Dag 1: Speuldepad [voor route klik hier]
We zijn rond de klok van 10 uur op de parkeerplaats van het Landgoed Staverden. Daar drinken we eerst een bakje koffie, die we meegebracht hebben. En dan gaan we om 10.15 uur op pad. Het Speuldepad is een klompenpad van ongeveer 16 kilometer. Irma heeft de Klompenpaden-app geïnstalleerd en het blijkt al gauw dat dat prima werkt. Als er iets bijzonders op ons pad komt gaat er een pingeltje en kunnen we interessante informatie te weten komen.
Het eerste stuk lopen we over het landgoed dat bij het kasteel Staverden hoort. Er is een prachtig park aangelegd met monumentale bomen. We passeren meteen al een ijskelder,

IJskelder

waar ik gauw even een foto van maak. Als we het landgoed net af zijn komen we bij het bezoekerscentrum van Staverden. Daarna lopen we de uitgestrekte bossen in van het Gelders Landschap. We zien ontzettend veel paddenstoelen onderweg, het is er de tijd van het jaar dan ook voor. Zo komen we al snel bij restaurant "De Zwarte Boer", en zitten we op het noordelijkste deel van de route. We laten het restaurant voor wat het is want A. het is nog te vroeg om te lunchen en B. we hebben zelf broodjes meegenomen. Over paddenstoelen gesproken, we spotten een mooie Vliegenzwam, rood met witte stippen. Wat verderop komen we over een stuk van de Ermelose Heide. Precies op tijd om de gedeeltelijke zonsverduistering te zien. Doordat er lichte bewolking af en toe voor de zon schuift is deze goed te zien met het blote oog. Ik probeer de verduistering ook nog met m'n camera op de telefoon vast te leggen maar dat was te veel van het goede, daar is toch andere apparatuur voor nodig.

Amen

We zitten zo langzamerhand rond de klok van één uur, dus tijd voor de lunch. We nemen plaats op een bankje waar we precies op tijd langs komen. Ons oog valt op de bijzondere tekst op het bankje.

We gaan weer verder en lopen weer het bos in. Een prachtig schouwspel ontplooit zich voor ons. We zien de dansende bomen waar deze bossen bekend om zijn. Het lijkt echt of de bomen aan het dansen zijn, heel apart. Ook hier weer prachtige paddenstoelen. Vervolgens komen we over de Garderense heide. We komen over een pad dat kaarsrecht over de heide loopt. En zo bereiken we de Uddelermeerweg. Dan is het niet ver meer tot we bij het landgoed Staverden zijn. We passeren de Staverdense beek en dan nadat we over een bruggetje zijn gekomen lopen we het landgoed weer op en even later zijn we weer terug op de parkeerplaats.

Ik schat in dat we voor 95% over onverharde wegen hebben gelopen, dus asfalt kwam er nagenoeg niet aan te pas. Een prachtige wandeling.

We rijden met de auto richting Elspeet en arriveren na een kwartiertje bij Herberg "de Zwaan" waar we  inchecken voor de nacht. We eten 's avonds bij restaurant "het Edelhert". We verbazen ons; dinsdagavond en het restaurant zit bomvol. Van crisis is hier geen sprake, zou je zeggen.

Herberg "de Zwaan"

Dag 2: Hartensepad [voor route klik hier]

Dag 2 begint na een goede nachtrust en met een stevig ontbijt in herberg de "de Zwaan". Na te hebben uitgecheckt rijden we in de richting van Renkum waar we even over half elf arriveren. We parkeren bij restaurant  "Campman" aan de Hartenseweg. Daar begint de wandeling maar eerst drinken we nog een bakje koffie bij het restaurant. Daarna gaan we op pad. Het Hartensepad is ook een klompenpad. We zijn nog maar amper op pad of we missen al een bordje van het klompenpad. Gelukkig heeft Irma de app aanstaan zodat we er al vrij snel achter komen dat we verkeerd gaan dus even een stukje terug om op de goede weg te komen. We komen langs een restant van een stukje industrie van vroeger. We zien nog overblijfselen van een papierfabriek die hier tot 2014 heeft gestaan. Maar deze is deze is gesloopt om een natuurlijke verbinding te krijgen tussen de Veluwe en de Neder-Rijn. 

We lopen een lang pad uit over stelconplaten en aan het eind gaan we linksaf en komen langs de "Ommuurde tuin". Deze tuin was eens de moestuin van koning Willem III. Het heeft wat weg van de Oude Moestuin bij ons in Brakel. Als we weer verder gaan komen we over het landgoed Oranje Nassau's oord. Prachtige bospaden liggen er voor ons. We passeren er een honk van de scouting en komen tenslotte uit in de uiterwaarde van de Neder-Rijn. We lopen een stuk door dit gebied wat herkenbaar is want dit hebben we in Brakel ook genoeg. Zo komen we nog door een wijk van Renkum en komen bij een smal pad dat langs de rand van Renkum loopt en in de richting van de bosrand. Het weer is zodanig dat ik het jasje al uitgedaan heb en vervolgens rits ik de pijpen van m'n broek. Links van ons zien we weer de "Ommuurde tuin" in de verte liggen. We komen weer in de bossen en aan de

linkerhand ligt het het Renkums Beekdal, een opvallend stukje natuur waar ook een vlonderpad doorheen loopt.

Dit dal is ontstaan in de voorlaatste ijstijd, het Saalien. Het gebied maakt deel uit van het in de zeventiende eeuw gestichte 178 hectare grote landgoed de Keijenberg dat ook wel 'De Beken' genoemd werd. Tot 1983 waren de beekdalgronden in gebruik voor landbouw en veeteelt. Wegens het van de Veluwe afkomstige water in de erdoorheen stromende beken was het dal van de 17e tot en met de 20e eeuw ook van industrieel belang.

We laten het vlonderpad links liggen, vervolgen ons pad en we komen over een open stuk dat we oversteken. Zo bereiken we bij het bezoekerscentrum  Renkum Beekdal, waar we even pauzeren. Maar al snel gaat het weer verder want we zitten hier pas op de helft van de wandeling. We lopen steeds verder de bossen in in noordelijke richting. We komen bij de Bosbeekweg, dat is het noordelijkste punt van de route en draaien daar twee keer naar links en lopen nu in tegengestelde richting aan de andere kant van het beekdal. We blijven dit pad volgen en komen over smalle paadjes en bruggetjes. Het is echt een prachtige omgeving. Ook hier zien we weer de prachtigste paddenstoelen. Zo komen we uiteindelijk weer bij het vlonderpad en zijn dan bijna aan het einde van de wandeling. Hier komen we ook de Bosvijver tegen. Daar hoort een mooi verhaal bij.

De Bosvijver of Kolk

De Bosvijver of Kolk is rond 1850 als herenzwembad van huize De Keijenberg gegraven. Aan de zuidkant van het bruggetje stond een kleedhokje en hier was een duikplank. Als Koning Willem III in zijn residentie Oranje Nassau’s Oord verbleef, kwam hij hier soms zwemmen. De vijver is in het midden zo’n vijf meter diep. Op de bodem van de vijver is blauwe zeeklei aangebracht, waardoor er geen water vanuit de vijver wegzijgt. De vijver wordt gevoed door de Oliemolenbeek. Nu is het een hondenzwembad en een mooie natuurlijke vijver, waarin veel kinderen kikkervisjes vangen.

Zoals gezegd zijn we bijna weer bij onze auto. We lopen nog over een smal paadje dat naar de weg leidt waar we geparkeerd staan. Zo zijn we, het is bijna vier uur, weer terug bij het startpunt. Hadden we gister 5% asfalt, vandaag misschien iets meer. Laten we zeggen 10 %. Ook deze wandeling was de moeite waard. Met een voldaan gevoel keren we richting Brakel.

Airborne wandeltocht

Airborne wandeltocht Oosterbeek zaterdag 3 september 2022 [voor route klik hier]

Om 08.00 uur komen Arie, Marjo, Jan en Janet ons ophalen voor de Airborne wandeltocht die dit jaar voor de 75ste keer gelopen wordt in Oosterbeek. We doen er toch zo'n anderhalf uur over voor we op het parkeerterrein kunnen parkeren. Daarna lopen we naar de bussen die ons naar het parcours brengen. Toevalligerwijs is de bus waar wij instappen er ééntje van Juijn. Deze bus brengt ons vlak bij de start en finish. Tocht duurt het nog bijna tot half elf voor we onder het doek van de start doorlopen. Maar we zijn op weg. We spreken af dat wij met Arie oplopen, en Jan en Janet met de daar verzamelde collega's van Jan op lopen. Marjo blijft achter in Oosterbeek en neemt plaats op de tribunes.

Er is genoeg te zien dus die zal zich niet gauw vervelen. We lopen over de Utrechtseweg en komen langs het Airborne monument (de Naald). We slaan een heel eind verder de Reuvensweg in, daar drinken we bij cafetaria " 't Stoepje" eerst koffie. Daarna is het, als we weer verder gaan, niet ver meer naar de naar de Airborne begraafplaats aan de van Limburg Stirumweg. We nemen hier een kijkje en zien nog net dat een collega (oud Commando) van Arie nog een groet brengt bij een gevallene tijden de operatie Market Garden. We lopen stilletjes over het veld en dan vervolgen we onze weg weer. We lopen nu een heel stuk door. Tot nog toe lopen we veel in de schaduw en dat kan geen kwaad want de zon schijnt uitbundig. Op de kruising Bilderberglaan/Zonneheuvelweg pauzeren we om ons brood op te eten. We nemen plaats op een dode boomstam en vermaken ons met het kijken wat er allemaal langs komt. Als we ons brood op hebben gaan we weer verder.We komen even later op een zandweggetje dat iets naar beneden loopt. Het stof stuift op en ik merk op dat het Parijs-Roubaix wel lijkt.We komen langs Doorwerth en even verder ligt Heveadorp met het landgoed Duno. Daar hebben we een schitterend uitzicht over de Nederrijn. Daar pauzeren we weer even. 

Als we weer verder gaan lopen we over de Beeklaan richting de Oude Oosterbeekseweg. Nog steeds lopen we in de schaduw van de bomen. Wel lopen de Benedendorpsweg uit en komen zo bij de Oude Kerk. Hier hoort een bijzonder verhaal bij dat prachtig staat beschreven op de website van de Kerk. Dan beginnen we aan het laatste stuk van de tocht en lopen via de Weverstraat richting de Utrechtseweg waar alle afstanden weer bij elkaar komen. Maar als je denkt dat je er dan bent heb je het mis. Als we onder het finishdoek doorlopen moeten we nog een heel stuk lopen naar het plein waar de medailles uitgereikt worden en dan ook weer terug. Daar ontmoeten we ook weer Marjo en zien we ook nog even Jan en Jannet die ook binnen zijn. Dan is het nog een eind terug lopen naar de bussen die ons terugbrengen naar het parkeerterrein. De 15 kilometer die we zouden lopen is uiteindelijk ruim 20 kilometer geworden (zie Wikiloc). De medailles zijn binnen en met een goed gevoel keren we terug richting Brakel. 

Leidschehoevenpad

Leidschehoevenpad vrijdag 29 juli 2022 [voor route klik hier]

Vandaag is gereserveerd om een wandeling te gaan maken op het landgoed Mariënwaerd. Het startpunt is bij de Leidse Hoeven waar ook een gelegenheid is om te lunchen.

Wij zorgen dat we er rond de klok van 12 uur zijn en nemen plaats op het terras om daar de lunch te gebruiken. Daarna beginnen we aan de wandeling. Officieel is het een klompen-pad. We lopen het terrein af en komen over een pad door het weiland dat we een heel eind volgen. We lopen door tot we bij een vliet komen, de Bisschopsgraaf. Hier moet ook ergens een eendenkooi in de buurt zijn maar helaas die krijgen we niet te zien, wat ik wel erg jammer vind. We volgen nu een soort kade en als we even verder naar links gaan komen we meer in een bebost gebied.  Daar lopen we lekker in de schaduw want het is inmiddels vrij warm geworden. We zien in de sloot waar we langs lopen dat daar de Zwanenbloem bloeit.

Zwanenbloem

We lopen nu door tot we bij de Annemariedreef komen die we in slaan. Na ruim een kilometer slaan we rechts af, komen over het spoor en lopen richting de Lingedijk. Deze dijk gaan we linksaf en komen nu een heel stuk over de dijk. We komen bij "de Neust" een landelijke hofstede op het landgoed Mariënwaerdt. Naast de hofstede ligt een sluisje dat voor de afwatering zorgt van de Linge. Volgens het kaartje moeten we hier via een pad bij een onbewaakte spoorlijn komen die we over moeten steken. Na eerst al een keer fout te hebben gelopen komen we uiteindelijk bij het spoor. Maar daar kunnen we niet overheen want de weg is afgesloten met hoge hekken. Foutje op het kaartje. Dus maar weer terug en via een flinke omweg komen we weer bij de spoorwegovergang waar we al een keer overheen kwamen. We hebben dan minstens een omweg gemaakt van een uur. We zetten er nu flink de vaart in want wat eigenlijk een wandeling van 9 kilometer was wordt nu bijna 15 kilometer. We dachten nog om bij de Leidsche Hoeve een lekker ijsje te nemen op het terras maar als we daar aankomen is het restaurant al gesloten. Jammer, want we hadden echt een ijsje verdient, vonden we zelf. Toch hebben we geslaagde middag achter de rug, het was een mooie wandeling.