maandag 6 juni 2022

Maandag 6 juni 2022 Tweede Pinksterdag 
Breuken en bekenroute Nistelrode [voor route klik hier]

De weersvoorspellingen beloven niet veel voor deze dag, maar toch wagen we het erop om vandaag een niet al te lange wandeling te maken. We rijden na de koffie richting Nistelrode waar bij natuurcentrum de Maashorst een aantal fraaie wandelingen beginnen. Eén daarvan is de Breuken en bekenroute.

  • Dit bijzondere, 4000 ha grote natuurgebied met bos, heide, stuifduinen, beek - dalen en vennen, ontstond honderdduizend jaar geleden. In deze tijd kwamen er breuken in de aardkorst; delen van die aardkorst werden omhoog geduwd. De hoger gelegen delen heten horst en daar komt de naam Maashorst vandaan. Deze route gaat over breuken in de aardkorst, de relatie met het beekdal van de Grote Wetering en over het unieke verschijnsel dat hier het gevolg van is: de wijst - gronden.
Zoals gezegd begint de wandelroute van 8 km bij het natuurcentrum de Maashorst. Dit centrum is het start- en informatiepunt voor alle natuurgerichte activiteiten in De Maashorst.
De route loop meteen al door mooie bossen en paden en we komen van alles te weten over het landschap dat hier in de loop van de eeuwen is ontstaan. 

De route is aangegeven met rode paaltjes. 
Je moet soms goed opletten want vanwege het hoge gras kunnen ze hierin nog weleens schuil gaan. Uiteindelijk is de route goed te volgen.




Het weer valt alles mee, in vergelijk er is voorspeld. Het landschap is zeer afwisselend. Het ene moment lopen we in dicht bos en het andere moment in het open veld. 













Zaterdag 28 mei 2022 Duinwandeling bij Katwijk aan Zee [voor route klik hier]

Na een kraambezoek bij kennissen in het mooie Voorburg zijn we rond de klok van 13.00 uur in Katwijk aan Zee. We parkeren de auto vlak bij het begin van de wandelroute. We koppelen twee routes door de duinen aan elkaar: de Duinrooswandeling (4.900 meter) en de Kattukse Duinroute (4.265 meter). Onder een van Ruysdael-lucht beginnen we aan de wandeling. We merken meteen al dat dit gebied erg geliefd is bij de fietser en dan met name de wielrenners. Maar daar hebben wij, als wandelaars, geen last van want er is een apart pad voor de wandelaars. We komen langs de strandcamping de Zuidduinen en lopen zo het mooie duinengebied in. Rechts van ons kunnen we een hoge duin oversteken om bij de zee te komen maar dat doen we nog niet. Dat doen we pas bij de volgende gelegenheid. Daar gaan we naar rechts de duin op door het mulle zand. Na enig geploeter bereiken we toch de duintop (Blinkert), en hebben een wijds uitzicht over de zee. In de verte zien we Scheveningen liggen. We oefenen nog even met een groepje Egyptenaren om Scheveningen op de juiste wijze uit te spreken. Maar wat blijkt, zij hebben hier helemaal geen moeite mee en spreken het met een harde "sch" uit. Zij hebben in hun taal heel veel klanken die op "sch" lijken.
We kijken ook uit over een groot gedeelte van het duingebied waar we nog door heenkomen.
We dalen weer van het duin af en vervolgen ons pad. We zien hier ook de Anemoon bloeien. Als we bij een bankje komen nemen we hierop plaats om ons meegenomen brood op te eten.

Een Zeemeeuw houdt ons nauwlettend in de gaten of we een hem een stukje brood toe zullen gooien. Ik besluit het niet te doen, want ik loop liever niet het risico dat er in een mum van tijd honderd van zijn maatjes arriveren om ons te belagen.
We vervolgen onze weg en komen langs een paar plassen, de zogenaamde oude en de nieuwe plas. We stoppen bij de nieuwe plas om foto's te maken. Daar is ook een uitkijkpunt waar je de foto's kunt schieten.  Wij hebben pech, er zijn op dit moment niet veel vogels dus dat is jammer. Dus gaan we weer verder. We komen langs de Vlaggeduin.  Dat is zowaar het hoogste punt van Zuid-Holland, 37 meter boven NAP. Op de top staat de koepelbunker die uit de WOII stamt. Na nog een stukje mooi natuur gebied met historische Akkerlandjes komen we weer in de buurt van de  camping en zijn we al weer aan het eind van de route. Hier lopen we ook nog even de duin op om van de zee te genieten. Dan is het nog een klein stukje naar de parkeerplaats. Maar eerst lopen we nog naar de boulevard van Katwijk. Daar nemen we nog een lekker soft-ijsje en dan zit deze wandeling er ook weer op.
















Donderdag 26 mei 2022 - Hemelvaartsdag - Smokkelaarsroute bij Strijbeek [voor route klik hier]

Het is Hemelvaartsdag 2022 en het weer is redelijk. Om een mooie wandeling te maken is het zelfs heel goed weer. We rijden met de auto richting de Belgische grens waar we bij restaurant het Smokkelaartje (Strijbeek) parkeren. We starten om 14.00 uur met de wandeling.

  • Jarenlang waren er in de omliggende bossen van Strijbeek smokkelaars uit België en Nederland actief. Deze wandelroute neemt je mee in hun voetsporen. Het smokkelpad loopt langs het Goudbergven naar het Belgische natuurgebied Den Elsakker. Al in het Goudbergven ervaar je tussen de heuveltjes, eiken en dennen de geheimzinnige sfeer die rondom het smokkelen hangt. De route neemt je mee langs het Patersmoer, een ven dat jarenlang verboden terrein is geweest.


We komen meteen al langs een mooi punt. Aan onze rechterhand zien we een ven liggen. Dat is de Patersmoer. Een mooi stukje natuur wat verholen ligt in het natuurreservaat de Goudberg. We lopen over mooie paden die dan weer door het bos gaan en dan weer over vlakke velden. De route is aangegeven door paaltjes met een plaatje van een smokkelaar. Al snel passeren we de grens. De Strijbeeksche Beek vormt de grens tussen Nederland en België. Ook vinden we hier een grenspaal wat niets anders voorstelt dan een rechtopstaande steen.



Weer wat verderop passeren we een Bijenhotel. Interessant is het om te zien hoe sommige gaten al dichtgemetseld zijn.

We komen langs een prachtig pad met aan één kant een rij Knot-willigen wat een mooi plaatje oplevert. We zien nog net in de verte een Haas wegspringen.



Dan komen we langs een Kapelletje. Het Heilig Hart Kapelletje in de Elsakker met een gedenksteen in de kapel. Deze herinnert aan het huwelijk tussen Lauwers en Dupret in 1920.
Inmiddels komen we weer in de buurt van de grens en steken die via een bruggetje over de Strijbeeksche Beek weer over. Het is er heerlijk rustig en het weer is zoals al eerder vermeldt uitstekend. We komen nog over een mooi bospad en zijn zo langzamerhand weer bij het beginpunt aangekomen. Dat levert toch nog een klein probleempje op als we een bordje missen dat ons naar het Smokkelaartje leidt. Uiteindelijk lopen we zo'n 2 kilometer extra maar dat is geen straf want de omgeving is er prachtig. Als we tenslotte bij het restaurant arriveren nemen we er plaats op het terras waar we nog een drankje nuttigen alvorens we weer richting Brakel rijden.