Lang weekend Kinheim aan de Moezel

Vrijdag 26 oktober 2012

Om 07.50 uur zijn we vertrokken, vlak na Ariën, naar Duitsland waar we het weekend willen verblijven in een pension aan in het kleine plaatsje Kinheim aan de Moezel. Het eerste, tot aan Maastricht, rijdt Irma. Na Maastricht begint het te miezeren en dat blijft zo tot aan Bern-Kastel toe. Doordat er in Duitsland in Duitsland een omleiding is verspelen we daar misschien wel 3 kwartier. Uiteindelijk zij we om 11.45 uur in Bernkastel. Dat is een pittoresk dorpje aan de Moezel. Het is vooral bekend om het smalste huisje ter wereld. Daar de auto in de parkeergarage gezet een het stadje in gelopen. Eerst wat rondgelopen in het dorpje zelf waarna we aan de wandeltocht beginnen die we gepland hadden, de Burg-Olymp-Tour. We lopen eerst tussen de druiven en komen tot aan de kapel St. Anna. Daarna lopen we de bossen in. Het eerste stuk miezert het nog maar op een gegeven moment is het ook even droog.
De wandeling is prachtig, zelfs met dit weer. Kan je nagaan hoe het hier is als het mooi weer is. Via de Wilhelmshöhe lopen we richting Olymp, het hoogste punt van de wandeling. Daarna lopen we richting de Burcht van Bernkastel. Deze hebben we nog even bezocht en vervolgens afgedaald richting het dorpje. Daar hebben we in een conditorei heerlijke koffie met gebak genuttigd.
Nog even wat rondgelopen in Bernkastel en toen in de auto gestapt en naar ons pension in Kinheim gereden.We werden daar hartelijk ontvangen door Marlene. We nemen plaats in het aufenthalsraum waar we meteen een glas Moezelwijn aangeboden krijgen. We beginnen meteen over Brakel en het blijkt dat ze half Brakel kent. Vanaf begin jaren ’70 hebben ze al Brakelaren te gast. Karl-Jozef komt erbij zitten en die begint ook meteen over Brakel. Die avond kunnen we daar blijven eten want Karl-Jozef zorgt dat de BBQ aangaat en daar kunnen wij van mee genieten. We hebben dus heerlijk gegeten onder het genot van een fles riesling. De gatenboeken kwamen erbij en al gauw ging het weer over Brakel. We hebben ’s avonds nog een ommetje gemaakt maar in Kinheim zelf is maar weinig te beleven. Dat maakt voor ons niet uit want we zijn gekomen om te wandelen in de omgeving. Weer in het pension aangekomen spelen we nog een spelletjes Triominos. Wat is het hier gezellig. Karl-Jozef haalt een fles zelf gebrande William-schnaps  te voorschijn. Die is voortreffelijk. Karl-Jozef heeft dus zelf een wijngaard en maakt zijn wijn zelf. Daarnaast brand hij ook diverse soorten schnaps. Uiteindelijk toch maar gaan slapen.


 

 Zaterdag 27 oktober 2012 [klik hier voor de route]
Om 08.30 uur opgestaan en een lekker ontbijtje op. Na het ontbijt vertrekken we richting Cochem. Voor Cochem licht het plaatsje Eller waar we aan onze wandeling voor die dag beginnen; de Calmon Klettersteig. Het weer is droog en koud (2°). Af en toe valt er wat lichte sneeuw. Maar het lijkt een stuk lichter dan gister en dat blijkt wel want er komt zelfs wat blauwe plekken door de wolken heen. Goed, we starten bij de Bahnhof. Het gaat stijl omhoog en omdat we snel stijgen verandert het landschap steeds. We komen steeds hoger boven de Moezel en zover we kunnen kijken zien we druiven. Het is een prachtig gezicht. Het weer wordt steeds beter en de zon komt erbij. De bladeren van de druiven zijn aan het verkleuren en het is een bont pallet aan kleurschakeringen. Ook worden er nog druiven geplukt. Op verscheidene punten zijn hutjes gebouwd waar je in kunt uitrusten of wat eten en van het uitzicht genieten. In één van die hutjes eten we onze broodjes op en hebben we tegelijk een prachtig uitzicht. We kijken op de ruïne  van het Kloster Stuben. Die zie je bijna de hele wandeling want we lopen om een grote bocht van de Moezel. Ondertussen zien we de vracht en plezierschepen onder ons voorbijtrekken. Het is werkelijk een prachtig gezicht. De route is nog niet zo eenvoudig. We moeten ons vasthouden aan draden die met grote pinnen in de rotsachtige boden zijn aangebracht en regelmatig moeten we met trapjes omhoog. De tocht is erg gevarieerd. De ene keer lopen we in de bossen en de andere keer tussen de druivenranken. We komen in het plaatsje Bremm uit waar we nog even wat rondkijken waarna we onderlangs de Moezel teruglopen naar Eller waar onze auto staat. ’s Avonds zijn we bij Alice in Kindel, dat licht over de brug aan de overkant van Kinheim, wezen eten. We waren in Brakel al getipt voor dit adres. Nou, het was daar echt prima. We hebben daar ontzetten lekker gegeten en het was er heel gezellig. Een aanrader voor iedereen.

 

Zondag 28 oktober 2012 [Klik hier voor de route]
We kunnen een uur langer slapen, want deze nacht is de wintertijd in gegaan, dus dat is mooi meegenomen. Om 08.45 zitten we aan het ontbijt. We willen we vandaag de Mosel-krampen lopen. We rijden richting het pondje aan de overkant van het kleine dorpje Beilstein. We varen te voet over naar Beilstein. Het is een pittoresk dorpje dat tegen de helling van de Moezel ligt aangeplakt. Het weer is prachtig maar nog steeds koud. Vanmorgen, toen we opstonden, was het -3½°. Maar nu staat de zon hoog aan de hemel en het voelt lekker aan. We lopen de helling op en al gauw zien we de Moezel onder ons stromen. We komen langs de sluis van Fankel en hebben een mooi uitzicht hoe het schutten in zijn werk gaat. We lopen ook nu weer op best steile stukken. We komen in het dorpje Bruttig waar een stukje verder een brug ons naar de andere over van de Moezel brengt. Daar ligt het plaatsje Ernst en daar eten we een heerlijke bord Gulashsoep in de luxe kantine van de kampeerplaats. Dan lopen we langs de andere oever van de Moezel terug. Opnieuw prachtige panorama’s. Het weer is schitterend, prachtige blauwe lucht en veel zon. Hier hangen nog veel druiven die nog geplukt moeten worden. Het is nog best een eind terug lopen en tenslotte komen we in Poltersdorf waar we de auto geparkeerd hebben. Het is nog vroeg dus we besluiten om door te rijden naar Cochem. Daar is het druk. We drinken nog een lekker bakje koffie met gebak daar en lopen daarna nog wat rond in Cochem. Leuk om daar na 25 jaar weer eens een keer te zijn. Om 17.00 uur zij we weer terug in het pension. ’s Avond hebben we gegeten in hotel Pohl in Kinheim. Heerlijk gegeten. Kortom het was weer een welbestede dag.

Maandag 29 november 2012

Weten jullie wat hotseflossen is?  Dat is precies wat wij de afgelopen vier dagen veelvuldig gedaan hebben. Ook hier in de omgeving van de Moezel is de herfst ingetreden en dat geeft een mooie kleurschakering van de bomen en de druivenranken. Veel bladeren zijn al van de bomen af en dat geeft een dik pak bladeren op de grond. Als je daar met je voeten doorheen sleept dan ben je aan het hotseflossen.  Om dit werkwoord te vervoegen valt nog niet helemaal mee. Ik ga het toch proberen. Ik hotseflos, hij floshotse, wij hebben hotsegeflost, of zoiets.

Vandaag gaan we weer terug naar Brakel maar we willen eerst nog een wandeling maken bij Bern-Kastel. Na het ontbijt de auto ingepakt en hartelijk afscheid genomen van Marlene en Karl-Jozef. De nodige flessen Moezelwijn en een fles Williams-Obst mee en we konden vertrekken uitgezwaaid door Marlene en Karl-Jozef. We rijden naar Bernkastel waar we nog een wandeling, Bernkastel-aussichten, hebben gepland. Opnieuw lopen we door een prachtig gebied. We lopen eerst het plaatsje uit en komen al gauw in de bossen waar we af en toe een mooi uitzicht hebben op de omgeving. We lopen via de Kaiserstuhl richting het Goldenes Kreuz, wat we nooit te zien krijgen. Een beetje raar want in de routebeschrijving stond een hele legende hierover beschreven. Tegen de middag zijn we weer terug in Bernkastel waar we een lekker broodje warm vlees eten. Daarna vertrekken we naar Nederland. Het is inmiddels een beetje gaan sneeuwen en onderweg zien we op sommige plaatsen wat sneeuw liggen. Vroeg voor de tijd van het jaar. Rond de klok van vier zijn we weer terug in Brakel.

We kunnen terug zien op een geslaagd weekend en het is zeker voor herhaling vatbaar.