Vakantie STUMM 2014

VAKANTIE STUMM – ZILLERTAL 2014

Ook dit jaar brengen we onze vakantie weer in Stumm door. We hebben heel wat wandelingen gepland maar of we ze allemaal kunnen doen dat zien we wel. Het ligt voor een groot deel aan hoe het weer daar is, maar het is begrijpelijk dat het weer zoals we vorig jaar dat hadden een unicum was. Toen hadden we ruim twee weken lang stabiel zomerweer. De regenjassen en de truien zijn toen niet uit de rugzak geweest.

Donderdag 3 juli 2014: Vertrek naar Stumm.

Irma was al wakker voor de wekker afliep dus om kwart voor vijf eruit. Dat resulteert erin dat we om 05:35 uur uit Brakel vertrekken, uitgezwaaid door Ariën. Het is goed weer, helder en de zon is al op. Het gaat in een gestaag tempo richting Duitse grens die we bij Venlo passeren. We komen precies volgens de planning na 2 uur en 3 kwartier aan bij de parkeerplaats bij Koblenz, waar we koffie drinken en een broodje eten.(08:15 uur). Dan neemt Irma het stuur over en rijdt door tot even voor Nürnberg waar we eerst tanken. Ze rijdt nog een stukje door tot we op de 9 zitten waar we op een parkplatz stoppen om te lunchen. Daarna rijd ik weer verder. Het schiet goed op en even voorbij Munchen gaan we de snelweg af en rijden via de Tegernsee en Achensee richting Zillertal. Om 16:45 uur komen we bij Franz Josef aan, nadat we eerst nog boodschappen hebben gedaan bij de  M-preis. We bellen Andrea dat we er zijn en zij kan ons op afstand binnen laten, zodat we al kunnen uitpakken. Andrea komt ons even later begroeten. De appartementen zitten allemaal vol. Beneden zitten mensen uit Geldermalsen die er vorig jaar ook waren. Het weer is volop zon en 24 graden. Hopelijk blijft het zo.

Vrijdag 4 juli 2014: via Holzweg naar Gasthof Schulhaus. [klik hier voor route]

Een beetje uitgeslapen. Eerst nog koffie gedronken en daarna met de auto naar Zell. Vandaar gaan we via de Holzweg naar Gasthof Schulhaus. Het pad is goed gemarkeerd. Het is een zg. themaweg, dus dat wil zeggen dat het een mooi aangelegd pad is. Om de zoveel tijd is er een informatiebord over de omgeving en het bos. Ook heb je geregeld prachtig zicht op het dal. Met name Zell is mooi om te zien.

Er is ook een stuk van het pad dat aangelegd is door schoolkinderen. Met pikhouwelen hebben ze het pad uitgehakt. In Nederland planten de schoolkinderen een boom. Als we bijna bij de Gasthof zijn wacht ons een verrassing. We komen op een punt ware heerlijke ligstoelen zijn neergezet. Daar vleien wij ons natuurlijk op neer en zo rusten we goed uit. Bij Gasthof Schulhaus gebruiken we een heerlijke lunch, Ruhrei mit Speck und Brot. De afdaling is niet zwaar en als we beneden in het dorp weer zijn kijken we nog even naar het Biketreffen dat dit weekend gehouden wordt in Zell. Daar doen ook veel Nederlanders aan mee. ’s-Avonds zijn we uiteraard naar het platzconcert van Ried-Kaltenbach geweest.

Zaterdag 5 juli 2014: Wolfsklamm. [klik hier voor route]

Het is een beetje regenachtig als we wakker worden.

Maar na de koffie (09.45 uur) vertrekken we toch richting Stans waar de Wolfsklamm te vinden is. Even voorbij Jenbach ligt Stans. We parkeren vlak bij de Klamm en al snel komt het zonnetje er door. De Wolfsklamm is prachtig aangelegd met bruggen en galerijen. Het water klettert donderend naar beneden, een machtig natuurgeweld. In totaal zijn er 354 trapjes omhoog. Aan twee kanten torenen de bergwanden kaarsrecht omhoog. Als we boven aan de Klamm komen word het dal wijder. We lopen richting Sankt Georgenberg, een oud klooster uit 1497. De opvallende brug er naar toe stamt ook uit die tijd. Daar eten we een lekker Goulashsoepje met brood. We bezoeken ook nog de naastgelegen Lindenkirche. Die is pas gerestaureerd en zondag 6 juli (morgen dus) wordt deze heropend. Daarna dalen we weer af richting Stans via de Maria Tax Kapel. We hebben onderweg een beetje regen gehad maar de zon liet zich ook nadrukkelijk zien. Als we weer in het appartement zijn nemen we heerlijk plaats op het balkon. Als we even zitten horen we ineens een hoop lawaai op straat. Er komen misschien wel meer dan 200 Gold-Wings bij ons door de straat met toeters en bellen, Wat een spektakel. Er is dit weekend een Gold-Wingtreffen in
Aschau.’s-Avonds eten we bij Nester en daarna voetbal gekeken. 

   

Zondag 6 juli 2014: Gottesdienst im grünen + Schwarzachalm. [klik hier voor route]

We hebben de wekker op acht uur gezet.

We willen op tijd in Achensee zijn waar dit jaar de Gottesdienst im grünen plaats vindt in de Achensee hofkapelle. We komen er mooi op tijd aan. Ds. von Gierken het iedereen welkom bij het begin van de dienst en feliciteerd ons als Nederlanders met de overwinning van gisteravond. Alhoewel het mooi weer is wordt de dienst toch binnen in de kapel gehouden. Ook de band (van vorig) jaar is aanwezig. Er is ook nog een jong stelletje uit Nederland (Wageningen) aanwezig, waar we na de dienst nog even mee kletsen. Zij logeren aan de Achensee. Na de dienst rijden we weer terug naar Franz Jozef waar we ons omkleden voor een middagje Hans Egger. We zetten de traditie voort door ook deze zondagmiddag naar de Schwarzachalm te wandelen. Het is mooi weer en zoals we gewend zijn is het een plezierige wandeling. Daar aangekomen is het een en al gezelligheid. Hans heeft een nieuwe act; hoe kan het ook anders: Conchita Wust. Irma gaat nog met hem….,eh haar…., het op de foto.
We eten er heerlijke Keizerschmarren. Tot slot vleien we ons neer op de ligstoelen en blijven tot 15.00 uur liggen. Daarna lopen we weer terug naar Kuhle Rast, waar onze auto geparkeerd staat. Het was weer gezellig bij Hans Egger.

Maandag 7 juli 2014: Ahornbahn – Stillup Stausee. [klik hier voor route]

Vanmorgen eerst de Z-tickets geregeld en een parkeerkaart. Dat is tegewoordig nodig om de auto bij het stationnetje te parkeren. Daarna lekker in het zonnetje wachten op de trein naar Mayrhofen. Daar gaan we met de Ahornbahn omhoog. We willen als we boven zijn afdalen richting de Stillup Stausee. We drinken eerst koffie (zelf meegenomen). Daarna beginnen we aan de wandeling naar beneden. We lopen op een mooi aangelegd pad en het uitzicht is prachtig het Stilluptal in. Als we ongeveer een uur hebben gelopen zien we op een gegeven moment het Stuwmeer. Dat is een mooi plaatje dus eerst maar een paar foto’s maken. We lopen verder en komen nu door een stuk bos. Als we bijna beneden zijn zien we een mooie grote steen waar we op kunnen zitten om te eten, met zicht op het stuwmeer. Daar eten we ons meegebracht brood (Max und Moritz). Dat is genieten zo. We hebben een prachtig uitzicht over het meer. Daarna lopen we verder naar beneden naar Gasthof Wasserfall, waar de busjes staan om ons weer naar Mayrhofen te brengen. Daar nemen we nog een heerlijk ijsje bij de Cadillac. Daarna gaan we met de bus terug naar FJ. Het is nog steeds goed weer, dus duiken we nog even in het zwembad. Heerlijk!!!

Dinsdag 8 juli Penkenbahn – Vorderlandersbach. 

Omdat ze vandaag bakken met regen aangeven wordt het vandaag improviseren. We nemen de trein naar Mayrhofen. Daar gaan we met de Penkenbahn omhoog en drinken eerst bij het
Gschösswandhaus koffie met gebak. Daarna gaan we met de 2^e sectie verder omhoog en lopen naar Christa’s skialm. Bij het meertje staat tegenwoordig een futuristisch kappelletje dat ook te zien is op de webcam van Finkenberg. Dat is de Granatkapelle die gewijd is aan de zalige Engelbert Kolland uit het Zillertal. We gaan de Kapel bezoeken. De Kapel ziet eruit als een soort kubus en het heeft er veel van weg dat Escher hier als architect is bezig geweest. Binnen is een stiltecentrum gemaakt.

Daarna besluiten we om door te lopen of naar het Mittelstation of naar Vorderlandersbach, al naar gelang hoe het weer zich houd. Het is nog steeds droog en eigenlijk prima wandelweer. Als we al een eind hebben afgedaald eten we eerst ons meegebracht brood op en gaan daarna weer verder. We besluiten om naar Vorderlanersbach te lopen. Het is nog steeds droog maar de er komen steeds meer wolken en op een gegeven moment lopen we in de mist. Als we een ongeveer een uur verwijderd zijn van Vorderlanersbach begin het te regenen en al snel komt de regen gestaag naar beneden. Dus vlug de regenkleding aan en snel naar beneden. We halen de bus van 14.40 uur en zijn een uurtje later weer in Mayrhofen. Vandaar met de bus terug naar FJ. ’s-Avond komt de regen nog steeds met bakken naar beneden. Het dinsdagavond dus gaan we naar Fügen voor het concert van de BMK. Als we in de Festhalle aankomen zit warempel onze vriend uit Antwerpen op onze plek. Hij blijft 3 dagen in het Zillertal en gaat daarna verder naar Italië. Er zijn maar weinig Duitsers in de zaal aanwezig want vanavond speelt de Mannschaft tegen Brazilië. De BMK heeft wee een prachtig programma ingestudeerd en het is een mooie avond. Aan het eind van het concert neemt de Kapelmeister het woord en heeft twee mededelingen. Eén slechte: dat is dat er volgende week dinsdag geen concert is en één goeie: en dat is dat Duitsland met 5 – 0 voorstaat. Gelach in de zaal.

Na afloop komt de Belg enigszins paniekerend naar me toe met de vraag of we even kunnen helpen, want zijn “batterij staat plat”. Ik hoef alleen maar even te kijken naar zijn auto en de motor start al. Onze vriend ook weer blij. Als we terug in FJ zijn zien we op TV dat de Kapelmeister geen grap maakt over de stand bij het voetballen. Duitsland wint uiteindelijk met 7-1.

Woensdag 9-7-2014 Shoppen in Mayrhofen.

Vandaag maar een kort verhaal. Het regent nog steeds. Om 08.30 uur eruit en na de koffie gaan we naar Mayrhofen om te shoppen. Ik denk dat we alle winkels zo’n beetje in en ook weer uit geweest zijn. We eten een heerlijk brood warm vlees bij de slagerij Gasser. Daarna gaan we even met de lift naar de Ahorn op om te kijken hoe het er daar uit ziet. Nou,… koud en nat dus snel met de
eerstvolgende lift weer mee terug naar beneden. Tot slot doen we nog de Hervis en Cecil aan en gaan daarna terug naar FJ. Daar breekt een waterig zonnetje door. ’s-Avonds voetbal gekeken: Nederland – Argentinië. Dat liep niet goed af. Nederland uitgeschakeld na strafschoppen
 

Donderdag 10-7-2014 In der Au – Mayrhofen. [klik hier voor route]

Vandaag gaan we eerst met de trein naar Mayrhofen en daarna met de bus richting Bärenbad, maar
we stappen bij Gasthof In der Au uit. Deze tocht is ons aangeraden door mensen uit Groningen die we vorig jaar hebben ontmoet. Enfin, in het Gasthof drinken we eerst een bak koffie. De zon schijn lekker al is het aan de frisse kant. Maar het is prachtig wandelweer. Zillergrund heet het gebied waar we nu lopen. Echt een mooi gebied. Er is een Mautstelle aan het begin en per dag worden er maar een bepaald aantal auto’s het dal binnengelaten.

Het is de bedoeling om in ieder geval terug te lopen naar Gasthof Häusling, en daarna zien we wel. Als het weer goed blijft lopen we zo ver mogelijk door richting Mayrhofen. Als de koffie op is beginnen we aan de tocht. Het pad loopt constant langs de beek naar beneden. Dan weer door een weide en dan weer door een stuk bos. Het is er heel mooi. We komen langs een kabelbaan uit de jaren ’60 maar is op dit moment niet in gebruik. Even daarna komen we bij Gasthof Häusling. Hier vindt je ook een oude kapel, de Maria Schnee kapelle. Aan de kapel zit ook de pastorie vast gebouwd. Het is een pittoresk gezicht. Na de nodige foto’s gaan we weer verder. We komen langs Gasthaus Klausnerhof waar we verder gaan richting Mayrhofen. Ondertussen is het etenstijd en nuttigen we ons meegenomen brood. Net als we weer verder willen, komen er een man en een vrouw aan die de zelfde route lopen en als ze dichterbij komen zien we tot onze verbazing dat het de mensen uit Groningen zijn, die vorig jaar ons deze route hebben aanbevolen. Kan het frappanter.  Het is een leuk weerzien, wat een toeval. We lopen met z’n vieren verder richting Mayrhofen. Dat is nog zeker 2 uur lopen. Maar omdat we elkaar van alles te vertellen hebben gaat het best wel snel. Het is nog steeds prima wandelweer, al valt er af en toe een spatje. Bij hotel Zillergrund stoppen voor een kopje koffie. Daarna is het nog een half uurtje lopen naar Mayrhofen. Daar logeren de Groningers in hotel Neuhaus. We nemen daar ook afscheid van ze en nemen daarna de trein terug naar FJ. ’s-Avonds bij Neumeister gegeten.

 

 

 

 

 

 

Vrijdag 11-7-2014 Hippach – Zell

Als we wakker worden regent het pijpenstelen. Dat wordt rustig aan doen vandaag. Eerst ontbijt en dan nog voor de koffie boodschappen doen bij de M-preis. Na de koffie doen we een spelletje Triominos. Het is intussen wel droog geworden en het wordt een beetje lichter. We gebruiken de lunch nog “thuis”, knakworstjes met brood. Daarna lopen we naar het station en nemen de trein naar Hippach. In Hippach vind je het zg. Stille Nacht - Haus. Het beroemde kerstlied komt van oorsprong uit het Zillertal. Vandaar lopen we terug richting Zell. We zorgen ervoor dat we langs Gredl komen zodat we daar een heerlijke coupe ijs en yogurt kunnen nemen. We lopen nog wat rond in Zell en nemen daarna de trein terug. We stappen uit bij bedarfshalte Anger-Angebach en lopen het laatste stuk vanaf de andere kant naar Stumm.
’s-Avonds naar het platzconcert in Ried geweest.

  Zaterdag 12-7-2014 Schönachtal - Lackenalm  [klik hier voor route]

De wekker staat op 07.55 uur want we moeten de bus halen naar Gerlos. Als we daar aankomen willen we via een omweg (7) eerst omhoog, naar de Lackenalm in het Schönachtal lopen. Maar a: het staat heel onduidelijk aangegeven zodat we meteen al fout lopen en b: begint het te regenen. Dus regenjassen maar weer aan en via de normale weg richting de Lackenalm. Daar arriveren we omstreeks half twaalf. We nemen een bakje koffie en daar eten we er. Het is inmiddels droog geworden en er verschijnt een beetje blauw aan de lucht. Als we op de terugweg zijn breekt af en toe de zon door. Het wordt uiteindelijk nog een aangename wandeling. We nemen de bus van 15.15 uur terug naar Stumm. ’s-Avonds hebben we in de Märzenklamm gegeten. Ook nog naar de troostfinale gekeken. Nederland – Brazilië 3 – 0.

Zondag 13-7-2014 Maria Brettfall – Rottenburg [klik hier voor route]
Vandaag wijken we af van onze gewoonte en laten Hans Egger links liggen. We nemen de trein richting Jenbach en stappen in Strass uit. Vandaar lopen we omhoog naar de Wallfahrtskirche Maria Brettfall. De weg omhoog is stijl maar goed te doen. Na een half uur komen we er aan. Je hebt er een prachtig uitzicht over zowel het Zillertal als het Inntal. De Kapel stamt uit het jaar 1729. Je kunt er vele waardevolle schilderijen en beeldsnijwerken bezichtigen. In een prachtige barokke glazen kast  uit de tweede helft van de 18^e eeuw worden de relikwieën van de Heilige Secundinus bewaard. Na de nodige foto’s te hebben gemaakt gaan we verder en we ontdekken een pad dat richting de ruïne Rottenburg voert, dat boven Rotholz ligt richting Jenbach. We verlaten nu het Zillertal en komen in het Inntal. Het pad is divers. Eerst een stukje gewone weg maar dat buigt al snel het bos in en komen we op een mooi aangelegd pad te lopen. We hebben af en toe mooi uitzicht op het Inntal. Het is nog een uur lopen naar de ruïne.  Het pad wordt wel wat smaller en plots komen we bij een stuk waar het pad ingestort is. We kunnen er niet langs. We proberen het nog wel maar het is te gevaarlijk. Een echte berggeit zou er waarschijnlijk wel langs komen maar wij gaan terug. Uiteindelijk ontdekken we een ander pad dat ook richting Rottenburg gaat. Dus besluiten we om dit pad te nemen. Het is de zg. Bibelweg. Na een half uur zijn we bij de ruïne. Het zijn de restanten van een Burcht uit de Middeleeuwen. De Kapel van de Burcht (St. Notburga kapel) is nog wel in takt. Binnen in de Kapel durf ik uit eerbied geen foto’s te maken. De Kapel is gewijd aan de Heilige Notburga von Eben, die leefde tussen 1265 en 1313. Notburga zou als dienstmaagd bij de graaf van Rattenburg gewerkt hebben. Omdat zij steeds een deel van haar voedsel aan de armen weggaf, zou de graaf haar lastiggevallen en uiteindelijk ontslagen hebben. Daarna werkte zij bij een boer in het Tiroolse Eben am Achensee, waar zij zich voor de rechten van de knechten sterk zou hebben gemaakt. Hier zou haar sikkel eens de lucht in worden gegooid en daar zijn blijven hangen. Naderhand zou Notburga zijn teruggekeerd aan het grafelijke hof in Rattenberg en daar nauwgezet haar plichten hebben vervuld, bejegend met het grootste respect van de grafelijke familie. Hier zou zij dan op 14 september 1313 zijn overleden.

Als we weer terug lopen richting Rotholz is dat een relaxte wandeling door bos en weiland. In het dorp nemen we op ons gemak nog een biertje en een radler bij Gasthof Esterhammer. Het is daar goed toeven op het terras. Het Gasthof heeft een prachtige tuin waar ik nog even door heen kuier. Daarna nemen we de trein terug naar Stumm. Als we bij Franz Josef aankomen zien we dat de Zwitsers ook gearriveerd zijn. Zij komen speciaal voor het Ursprung Buam fest dat aankomend wekend gehouden wordt. Zij hebben er twee weken voor uitgetrokken. Vanavond finale WK-voetballen. Duitsland wordt kampioen.

Maandag 14-7-2014 Astegg – Finkenberg [klik hier voor route]

Vandaag een wandeling die uit mijn koker komt. Ik vond deze wandeling op Wikilocs, maar die mevrouw had deze in tegenovergestelde richting gedaan. We hoeven niet al te vroeg op. Om pakweg 10.30 uur zijn we met de trein in Mayrhofen. Om aan de tocht te beginnen moeten we eerst een stuk terug lopen en op een gegeven moment kunnen we omhoog. Als je met de Penkenbahn omhoog gaat zie je Astegg in de diepte liggen. Het eerste stuk is door het bos met geregeld zicht op het dal richting Ramsau en Zell. Er hangt best wel wat bewolking maar ook is de zon er flink bij. We kunnen een heel eind het dal inkijken. Het gaat steed stijl omhoog. Een stuk moeten we op handen en voeten omhoog. Uiteindelijk zien we het begin van het weiland dat je ook uit de Penkenbahn ziet, maar het is nog een flink eind omhoog langs de rand van het bos voor we echt boven zijn. Daar eten we bij Alpengasthof Astegg een Strammer Max en rusten wat uit. Daarna dalen we af richting de Leonard Stockweg. Dit is een prachtig aangelegd pad dat genoemd is naar de Olympisch kampioen Skieen. We komen nog langs een waterval waar we nog wat foto’s maken. Daarna is het niet ver meer naar Finkenberg waar we de bus nemen naar Mayrhofen. Met de trein weer terug naar Stumm en als we in Franz Josef aankomen staat mevrouw Krayer (Zwitserland) ons op te wachten met een Zwitserse specialiteit – notentaart. Het ziet er lekker uit en samen nemen we een groot stuk bij de koffie.

Dinsdag 15-7-2014 Olperer hutte - neumarkter runde. [klik hier voor route]

 De wekker staat op zes uur gesteld en loopt onverbiddelijk op tijd af. Vandaag staat Schlegeis en vandaar naar de Olperer hutte lopen op het programma. De rit met de bus vanuit Mayrhofen naar Schlegeis toe is altijd op zich al een belevenis. We zijn om 08.30 uur bij het stuwmeer en beginnen meteen aan de tocht van anderhalf uur naar de Olperer hutte. In 2008 zijn we hier ook geweest met Marjiel en Ariën, en zijn toen doorgelopen naar het Friesenberghaus. Het pad gaat al snel stijl omhoog maar het is goed te doen hoor. Het weer wordt steeds beter. We krijgen een helicopter in het oog, die heel de tijd heen en weer vliegt. Die is de hut aan het bevoorraden, zo te zien. Al we nog zo’n half uur door lopen zien we de hut voor het eerst liggen. Even verderop is er een bank met mooi uitzicht op de hut. De hut zelf is in 2007 opnieuw gebouwd maar niet meer in de traditionele stijl. Het is nu eigenlijk een modern gedrocht maar omdat de locatie zo mooi is maken vele mensen de klim omhoog. De oude hut stamde uit 1881. Als we bij de hut zijn drinken we daar koffie met een heerlijk stuk gebak erbij en rusten we wat uit. We zitten te dubben of we via de neumarkter runde terug zullen gaan (3½ uur). We spreken een jong Belgisch stelletje dat het ons af raadt. Ze zeggen dat het best wel gevaarlijk is. Maar als er mensen aankomen die de tocht in tegenovergestelde richting hebben gemaakt, wordt het al snel duidelijk dat het goed te doen is. We besluiten dan ook om op pad te gaan. Het pad loopt in de richting van het Pfitscherjochhaus, dat we op een gegeven moment ook zien liggen in de verte. Al snel moeten we een stuk sneeuw over steken, maar dat neemt Irma zelfs zonder een kik te geven, ze knippert niet eens met haar ogen. Het is een prachtig aangelegd pad en je hebt nog heel lang zicht op de Olperer hutte. Zo komen we bij een splitsing en hier sluit het pad aan op een bestaand pad dat naar de Geraer hutte en naar het stuwmeer waar wij naar toe moeten. We eten ons brood op het enige bankje wat we tegen komen. Een stuk verder zien we vlak bij nog Murmeltieren die zich gewillig op de foto laten zetten. Zo naderen we het einde van de tocht. We zijn te laat om nog bij Heiko Lapp in de Dominikushutte aan te gaan want de bus kan er elk moment aankomen. 

Conclusie: prachtige tocht en de neumarkter runde is een aanrader. Het pad oogt moeilijk maar dat is totaal niet het geval.

Woensdag 16-7-2014 Hochfügen – Rastkogelhutte – Mösl

Lekker een half uur later er uit dan gister (06.30 uur). Na het ontbijt met de trein naar Uderns en daar de bus naar Hochfügen. Deze tocht hebben we twee jaar geleden ook gedaan, maar omdat hij zo mooi is doen we dat graag nog een keer. De aanloop naar waar het echt omhoog gaat is aan de lange kant. Als we omhoog gaan daar waar we de guterweg verlaten is dit relatief goed te doen. Het is niet zwaar en je hebt constant uitzicht op een prachtig panorama. In de verte zien we de Geolsalm, de Gartalm en het Keller Jochhaus. Als we over de kam komen zien we al vrij snel de hut en na zo’n 20 minuten bereiken we de Rastkogelhutte. Daar eten en drinken we wat en blijven er een poosje plakken om van het mooie uitzicht te genieten. Als we weer verder gaan doen we dat anders als de vorige keer en lopen richting Mösl. Het is in hoofdzaak een guterweg die zich naar beneden slingert. We hebben nog heel lang zicht op de Rastkogelhutte. Het is 2 uur lopen naar Mösl en als we er aankomen vallen we op het eerste het beste terras (Gasthof Mösl) neer. Daar bestellen we een grote coupe ijs, dat hebben we wel verdiend, vinden we. Irma komt met de mededeling  dat haar tenen los in haar schoenen zitten, dus hoe dat nou verder moet??? Dan wordt er een mevrouw op het terras onwel en dan komt onze reddende engel (Irma) in actie en zorgt voor de juiste medicijnen (paracetamolletje) die ze altijd bij zich heeft. We vernemen nog dat Jan en Anneke met de kids ook zijn gearriveerd dus die kunnen er ook weer van genieten. Prachtige dag gehad en het weer was top.

 

Donderdag 17-7-2014 Eggalmbahn – Brandalm

Vrij vroeg eruit (07.45). Na het ontbijt richting Mayrhofen en van daar de bus richting Tux. We stappen uit bij de Eggalmbahn in Lanersbach en gaan met de gondel omhoog. Als we boven zijn zien we de Grübelspitze liggen. Wat een genot dat we daar nu niet naar toe hoeven te klimmen. We hebben gekozen voor een makkelijke route richting de Brandalm. Het is een tocht waarbij je steeds zicht hebt op de gletsjer en ook op Lanersbach. Het is een relaxte wandeling in vergelijk met de laatste drie dagen. Op de Brandalm aangekomen eten we daar op ons gemak wat. Daarna dalen we weer af richting Lanersbach. Daar weer met de bus naar Mayrhofen en met de trein naar Stumm. Het is 30 graden dus snel de zwemkleding aan en een duik in het zwembad……. Heerlijk!! Inmiddels zijn vandaag ook Dick en Elly, met Joël, Jan Herman en Anneke aangekomen. Die zijn ’s-avonds nog langs geweest. Jan en Anneke met de kids zijn ook nog even langs geweest. Een Brakels onderonsje.

Vrijdag 18-7-2014 Spieljoch - Mittelstation

Om het vandaag niet al te zwaar te maken gaan we vandaag met de auto naar de Spieljochbahn en gaan met de gondel omhoog. In het dal is het al vrij warm, maar als we boven komen is het daar heerlijk wandelweer – lekker fris. Het is er wel een beetje veranderd sinds we hier voor het laatst waren. Overal zie je nu activiteiten voor kinderen en de jeugd. Je kunt nu naar het kruis kletteren en van daar weer abseilen. Ons plan is om naar het mittelstation te lopen en daar dan plaats te nemen op het terras van de Kohleralm. Het is een rustige tocht die deels door het wald en deels over de guterweg gaat. We lopen via het meer dat je vanaf de Spieljoch al ziet liggen. Bij de Kohleralm aangekomen nemen we heerlijke Kaiserschmarren. Daarna gaan we met de gondel naar beneden. In F.J. aangekomen hebben we meteen de zwemkleding aan getrokken en hup naar het zwembad. s’-Avonds nog naar het platzconcert in Stumm geweest. Stefan Mühlegger is daar nu de Kapelmeister. Ze speelden een best stuk muziek.

 

Zaterdag 19-7-2014 terug naar Brakel.

We vertrekken s‘-morgens om 07.00 uur uit Stumm. De reis verloopt voorspoedig. Wel ervaren we onderweg nog het nut van het ABS (anti blokkeer systeem) van de auto tijdens een noodstop vlak voor de grens met Nederland. Vlak na een bocht is er een aanrijding geweest en inmiddels staat er een file achter die ik op het laatste moment opmerk. Door uit alle macht te remmen kan ik een botsing voorkomen. Om 17.00 uur arriveren we in Brakel.