Bomenroute ‘s-Gravelandse Buitenplaatsen 11 oktober 2015
Het is zondag 11 oktober 2015 en we vertrekken tegen
twaalf uur richting Hilversum. Ten westen van Hilversum ligt deze wandelroute.
De ’s-Gravenlandse Buitenplaatsen staan vol met bijzondere bomen. We parkeren
onze auto bij het bezoekerscentrum Gooi en Vechtstreek en beginnen aan de 14
kilometer lange route. De route leidt
over diverse landgoederen waaronder Landgoed Schaep en Burgh, Landgoed Boekesteijn, Landgoed Spanderswoud
en Gooilust.
We komen over een boomweide met knoestige reuzen die hun
einde naderen.
Een linde is al gevallen en oude beuken bezwijken bijna onder
hun eigen gewicht. Een schuine zomereik hield lang stand, totdat schimmels en
storm deze reus in de zomer van 2015 velde. Het dode hout biedt aan allerlei
paddenstoelen, planten en dieren weer levensruimte. Groepsgewijs zijn nieuwe
bomen geplant die het stokje te zijner tijd overnemen.
Een eind verderop komen we langs een Oosterse plataan, een weinig voorkomende
variëteit die rond 1880 is geplant. Dit type blijft wat kleiner dan een gewone
plataan. Hij heeft door zijn gevorderde leeftijd enorm doorhangende takken,
waardoor een brede kroon is ontstaan. De boom is zo'n 28 meter hoog en heeft
een stamomtrek van ruim 3,5 meter.
We passeren een ijskelder, deze stamt uit begin 19e eeuw. In 1976 ontdekte Natuurmonumenten een ‘rare
verwaarloosde heuvel’. Het bleek de ijskelder. Een ware ruïne. Vroeger
haalde men ijs uit de vijvers en bewaarde het hier tijdens warmere jaargetijden.
Met het ijs koelde men etenswaren en dranken. Het serveren van ijs tijdens
maaltijden was een teken van rijkdom en weelde. Luxe pur sang! Na opkomst
van de koelkast werd de kelder overbodig en dichtgemetseld. In 1984 is de kelder van Schaep en Burgh gerestaureerd.
Dankzij de constante temperatuur en rust is het nu de ideale overwinterplek van
vleermuizen.
Weer een stuk verder vinden een Hollandse linde. De loofboom is in 1898 als Wilhelminaboom geplant, het jaar waarin Wilhelmina als koningin werd ingehuldigd.
Vervolgens springt een ontzagwekkende eik in het oog. Wat een geweldige boom! Deze welgevormde zomereik is omstreeks 1731 geplant door de toenmalige eigenaar van Hilverbeek, Hendrik Bicker.
Op een heuvel komen we nog restanten tegen van een oude theekoepel "de Turkse tent", waarvan men vroeger een vrij uitzicht had over de heidevelden tot aan de Zuiderzee aan toe.
Bij boerderij Stofbergen staat een gigantische zevenarmige Linde bij, een levensechte sprookjesboom die vermoedelijk rond 1700 is geplant. De boom werd al in 1783 in een lofdicht beschreven en prijkt op een fraai schilderij van Jan van Ravenswaaij. Genoot ook bekendheid als de Zeven Provinciënboom.
Verder zien we nog imponerende Moerascipressen,
magnifieke Tulpenbomen, reusachtige Eiken en gigantische Tamme Kastanjes.
Bij het eindpunt komen we weer bij het bezoekerscentrum
waar we nog even binnenlopen.
