Cotlandenpad Amerongen

Donderdag 2 maart 2023 Cotlandenpad Amerongen [voor route klik hier]

Vandaag is weer een klompenpad aan de beurt. We rijden na de koffie uit Brakel weg richting Amerongen. Daar begint de wandeling, vlakbij Kasteel Amerongen. We parkeren onze auto op het parkeerterrein aan de Burgwal. Vandaar lopen we eerst richting een aantal Tabaksschuren.

Amerongen stond bekend om haar tabaksteelt. De geschiedenis hiervan is te zien in Tabaksteelt-museum. In het dorp Amerongen vinden we nog enkele huizen die zijn gebouwd in de stijl van Tabaksschuren. 





Al snel naderen we kasteel Amerongen. We lopen om het kasteel heen over de grachtenwal.

Kasteel Amerongen is een prachtig Huys uit de zeventiende eeuw. Het is lange tijd in bezit geweest van adel die invloedrijk waren in Nederland, zoals de familie Van Reede. Het Huys heeft nog steeds zijn oorspronkelijke inventaris uit de negentiende eeuw en is daarom uniek in Nederland. De Duitse Keizer Wilhelm II verbleef 1,5 jaar op Kasteel Amerongen toen hij na de Eerste Wereldoorlog asiel aanvroeg in Nederland. Wilhelm II tekende zijn troonsafstand in 1918 op Kasteel Amerongen en het bureau waaraan dit gebeurde, behoort vandaag de dag nog steeds tot de collectie van het Huys.

We lopen de Rijnsteeg uit en en komen zo via herberg de Rode Leeuw op de Kersweg en komen zo bij een monumentale boerderij genaamd Waaijenstein. Vanaf hier komen we op een mooie laan met bomen. Het pad is inmiddels overgegaan in onverharde ondergrond. We lopen nu op landgoed Zuylestein. Het gebied wordt gekenmerkd door de  de aanwezigheid van zogenaamde zuwes. 

Een zuwe is een scheidingskade tussen verschillende ontginningseenheden en werd ook zijdwinde genoemd. Deze enigszins verhoogde kades hadden een waterkerende werking en deden gelijk dienst als pad. De zuwes moesten aan bepaalde voorwaarden voldoen: ze waren 10 voet breed en lagen ca. 2 voet boven het grondwaterpeil. Nu zijn de kades met opgaande beplanting door de verhoogde ligging in het landschap nog herkenbaar als zuwes. 
Eigenlijk is een zuwe hetzelfde als de, in onze streek, bekende zeiving. Hier en daar zijn die bij ons nog wel te herkennen, zoals langs de van Hiemstraweg.

We komen op een punt waar we moeten kiezen of we de originele route volgen of een kleine omweg maken. Als we de route blijven volgen komen we door een gebied dat tijdens een natte periode bijkans niet te begaan is.

Daar wordt op tijd, op de route, voor gewaarschuwd. We besluiten het er op te wagen en nemen de originele route, het is per slot van rekening al geruime tijd droog. Maar het valt op plekken toch nog tegen en onze voeten zuigen hier en daar vast in de modder. Maar we redden het en komen even later weer op een droger gedeelte. We passeren diverse bruggetjes en komen zo op de Amerongse Wetering. We naderen nu de restanten van het eens zo mooie kasteel Zuylestein. 

Kasteel Zuylestein werd voor het eerst vermeld in 1381 als ’t Huys mit sijnre hofstede, dat gheheten is Sulensteyne. Het kasteel met de uivormige spitsen werd door de geallieerden in maart 1945 gebombardeerd. Van de voormalige ridderhofstad Zuylestein zijn het poortgebouw, de oranjerie, het tuinmanshuis en de muur nog behouden. De Hollands-classicistische tuin, die tegen het einde van de 17de eeuw in opdracht van Willem van Nassau-Zuylestein is aangelegd, is één van de weinige die grotendeels bewaard is gebleven. Het nog steeds aanwezige lanenstelsel op het landgoed dateert ook uit deze tijd, en is uniek in Nederland.

We komen ook nog langs een fraai gereataureerde schaapskooi. 
En dan zijn we alweer bijna terug bij kasteel Amerongen. We komen nu bij de voorkant uit. Daar is een taveerne waar we lekker koffie kunnen drinken. Het zonnetje schijnt zo lekker dat we op het terras kunnen plaatsnemen. Lekker hoor. Ik moet meteen weer denken aan slot Loevestein, waar dit allemaal niet mogelijk is omdat je eerst entree moet betalen. Maar daar heb ik het in mijn vorige blog al over gehad. Als je dat nog een keer terug wilt lezen klik dan hier.

Dan is het nog een stukje door het dorp en vlak voor we bij de parkeerplaats zijn waar onze auto staat is nog een mooi uitkijkpunt waar je over het gebied heen kijkt. 

En zo zijn we na 12,5 km weer terug bij de auto. Het was een prachtig klompenpad en prima bewegwijzerd.