Vakantie STUMM 2015

VAKANTIE STUMM – ZILLERTAL 2015

Donderdag 2 juli 2015: Vertrek naar Stumm. 

Na de heetste nacht ooit in Nederland staat Irma om 04.35 uur op. We maken ons op om richting Zillertal te rijden. We hebben er lang naar uitgezien en we hebben heel wat wandelingen gepland. We rijden om half zes weg. Aan de Kooiweg heerst een brand in een grote hooischuur. Later horen we dat deze waarschijnlijk is aangestoken. Als we de afslag naar Den Bosch bij Zaltbommel op willen draaien worden we nog begroet door Marcel Grandia die ook voor de verkeerslichten moet wachten. Hij is op weg naar zijn werk en heeft zeker tropenrooster.

Tussen Den Bosch en Eindhoven halen we Jan van Zanten in die op weg is naar Limburg om strepen te trekken.

De reis verloopt voorspoedig. Al gauw geeft de thermometer 30 graden aan dus de airco kan al op volle toeren. Er zijn best wel veel Baustellen op de autobahn maar alleen voor Heidelberg hebben we een beetje file waar we een kwartiertje verspelen. Bij Munchen is het bijzonder rustig en om half drie zijn we Munchen al voorbij en rijden we via de Tegernsee en de Achensee naar het Zillertal. We arriveren om half vijf bij Franz Jozef waar we meteen uit kunnen pakken. Andrea komt ons verwelkomen en is blij ons weer te zien. Als we klaar zijn met uitpakken, een warm werkje, nemen we plaats op het balkon om even uit te puffen.

’s Avonds hebben we geen puf meer om op pad te gaan en blijven lekker op het balkon zitten.

Vrijdag 3 juli 2015 Zillertaler Höhenstrasse/Kristallhütte. (2.147 mtr.)

We worden om 08.15 uur gewekt door de wekker. Eerst bij de Dorfbäck heerlijke broodjes gehaald en ontbeten op het balkon. Het is al flink warm. We zorgen dat we op tijd bij de bushalte zijn in Stumm om daar het busje naar de Zirmstadl op de Zillertaler Höhenstrasse te nemen. Maar om 10 uur is er nog geen busje, en als Irma gaat bellen met het buro krijgt ze te horen dat het busje vandaag niet rijdt vanwege een “Veranstaltung”. Er zit niets anders op om met de eigen auto omhoog te gaan. Irma is, hoe wonderbaarlijk, ook snel aan het idee gewend om zelf te gaan te rijden. Ze raapt al haar moed bij elkaar en even later zijn we op weg naar de Zillertaler Höhenstrasse. Via Aschau gaan we omhoog. Het is goed te rijden hoor. Weinig tegenliggers. Als we bijna bij de Zirmstadl zijn, snappen we waarom het busje niet rijdt. Vandaag rijdt de Zillertaler Bike Challenge door dit gebied. Dus we parkeren onze auto op aanwijzing van de brandweer en beginnen aan onze wandeling naar de Kristallhütte.

Het eerste stuk is over het parkoers van de Bikers. Honderden mountainbikers komen we tegen. Zij omlaag, wij omhoog. In de verte zien we de Marendalm liggen, bekend van onze wintersportvakanties. ’s Winters ziet dat er sprookjesachtig uit, maar nu is het geen gezicht. Het dak met golfplaten is helemaal verroest. We komen ook over de piste waar we altijd skieden, de blauwe Z. Het is moeilijk voor te stellen hoe het er toen in de winter was, maar het is wel leuk om te zien hoe het er nu uit ziet. Ook zien we de Platzlalm in de verte. Duidelijk is te zien welk een gigantisch skigebied dit is. We naderen de Kristalhütte en in de verte begint de lucht te betrekken. We horen ook al wat Gewitter.

Bij de Kristallhütte nemen we nog wel plaats op het terras. Het is maar goed dat we geen Knödelsoep hebben besteld anders waren de Knödels van je bord gewaaid. Het terras wordt ontruimd en we gaan naar binnen waar inmiddels de openhaard is aangestoken. Gelukkig blijft het nagenoeg droog dus als we na een poosje weer terug gaan hoeven we de regenjacks niet aan. Wel waait het ontzettend hard. Zand  en stof waait overal op en we worden zo goed als gezandstraald. In een half uurtje zijn we weer bij de auto.

We rijden nog even richting Murmeltierland en keren daarna de auto en rijden de Zillertaler Höhenstrasse af in de richting van Hippach. Al snel komen we stil te staan omdat er een motorrijder is omgevallen. Deze wordt opgeladen door de ambulance. We gaan weer verder en rijden door het prachtige berglandschap. We komen bij de hut van Zelberg Buam waar we een mooi uitzicht hebben en de nodige foto’s maken. Als we weer verder rijden komen we bij Melchboden. Ook daar stoppen we om van het prachtige uitzicht te genieten. Daarna dalen we af via Mösl richting Hippach en zo weer naar Stumm waar we ons nestelen op het balkon. ’s Avonds zijn we nog naar het Platzkonzert geweerst van de BMK Stumm. Kortom, een welbestede dag.

Zaterdag 4 juli 2015 Wiedersbergerhorn. (2.128 mtr.)

We rijden om 09.15 uur richting Strass waar we rechtsaf slaan richting het Alpbachtal. In feite ligt dit bij ons om de hoek. We komen al snel bij de lift van de Wiedersbergerhorn. De zon staat hoog aan de hemel en het is al flink warm. We gaan met de gondel omhoog tot het bergstation. Boven hebben we een prachtig uitzicht over het Alpbachtal en ook richting het Inntal. We drinken een kopje koffie bij het Bergrestaurant en gaan daarna op pad. Het eerste stuk is vrij eenvoudig waarna de echte klim omhoog begint. Ook dit is goed te doen. Eén stukje is te steil zodat we het alternatieve pad kiezen. We hebben prachtig uitzicht. We bereiken de top in de daarvoor gestelde tijd(1uur). Van rustig rondkijken komt niets  want er zijn daar zoveel vliegen, dazen, horzels en ander insecten die er rondvliegen dat het niet leuk meer is. Dus we maken gauw wat foto’s en gaan daarna weer verder. We dalen af via een zeer steil stuk en komen zo op de Panoramaweg die rondom de berg is aangelegd. We hebben zicht op het Zillertal en kunnen zo alle bekende plekken vanaf hier herkennen. De Panoramaweg is werkelijk prachtig en steeds hebben we de mooiste vergezichten. Na een half uur bereiken we weer het Bergstation maar wij gaan door naar het Middelstation. Dat is nog anderhalf uur lopen langs zg. Teichen. Dat zijn de waterreservoirs voor de skipistes. We lopen, en dat is maar goed ook, hele stukken door het bos, daar is het relatief koel. Onderweg vullen we onze flessen met koud bergwater, want we blijven drinken. Zo komen we bij het Middelstation  waar we de gondel naar het dal nemen. Daar is het inmiddels zo rond de 35 graden. We rijden naar Stumm en duiken daar gauw nog een uurtje in het zwembad…., heerlijk. ’s Avonds hebben we bij Nester gegeten. BBQ-teller.

Zondag 5 juli 2015 Schwarzachalm (1.400 mtr)

Vandaag een beetje uitgeslapen. Na het ontbijt op het balkon gezeten en genoten van de aangename temperatuur. Na de koffie vertrekken we met de auto richting Kuhle Rast waar we de auto parkeren onder de bomen. Het is erg warm, maar desondanks lopen we in een recordtempo naar de Schwarzachalm. Daar kruipen we onder een parasol en gaan een verkoelend drankje halen. Er is vandaag ook weer live muziek op de alm, “Duo Montana”. Hans Egger heeft weer de nodige acts en ook dit keer weer een nieuwe nl. “Hammerwerfen”. We bestellen het eten en even later kunnen we genieten van een heerlijke Speckplatte. Irma probeert nog wel, als enige, de ligstoelen op het gras maar komt daar al snel van terug, te warm. Tegen drieën besluiten we om weer terug te lopen. Het is inmiddels ontzettend heet. Gelukkig staat onze auto in de schaduw van de bomen. Als we terug zijn in Stumm duiken we snel weer in het zwembad om af te koelen. Dat is toch wel zeer aangenaam.

Maandag 6 juli 2015 Steinerkogelhaus. (1.210 mtr.) [voor route klik hier] 

Vandaag eerst de Z-tickets geregeld. Daarna nemen we de trein naar Mayrhofen. We komen langs Hippach en daar zien we dat ze het stationnetje hebben gesloopt. De stationschef is in geen velden of wegen te bekennen, waarschijnlijk weggepromoveerd of met pensioen. In Mayrhofen aangekomen lopen we eerst door Mayrhofen en gaan op zoek naar het beginpunt van de wandeling omhoog naar het Steinerkogelhaus. Als we het gevonden hebben is het meteen flink omhoog. We lopen door het bos dus het is best wat koeler. De temperatuur is al weer flink gestegen. We komen langs de Brandbergkapel. Vanaf dat punt wordt de klim iets minder stijl maar het is nog een end hoor. In totaal lopen we er 2 uur op om het Steinerkogelhaus te bereiken. Daar eten we een heerlijk soepje. Vanaf hier is Brandberg makkelijk te bereiken en even later lopen we die richting op. We lopen nu wel in de zon en het is behoorlijk warm geworden. Bij Gasthof Tanner aangekomen nemen we plaats op het bankje bij de Kerk onder de boom en rusten wat uit. Tevens tappen we vers bergwater uit de pomp. De bus van twee uur naar Mayrhofen staat klaar voor vertrek maar wij gaan lopend terug naar Mayrhofen. Het gaat opnieuw door het bos en komen uiteindelijk uit op het pad dat we vorig jaar liepen vanaf `Gasthof in der Au`. Dan is het nog een dik half uur lopen naar het station in Mayrhofen. Maar eerst doen we ons nog te goed aan een lekker ijsje bij de Cadillac. We vonden dat we dat wel verdiend hadden. Terug in Stumm hebben we heerlijk nog een half uurtje gezwommen.

Dinsdag 7 juli 2015 Kasselerhütte (2.177 mtr.) [voor route klik hier]

Vanmorgen zijn we om 6 uur al uit de veren. We willen zo vroeg mogelijk aan de tocht beginnen naar de Kasselerhütte. 

Dan is het nog niet zo warm. We zijn om tien voor acht al bij de busjes die ons naar de Grünewandhütte in het Stilluptal brengen. Daar krijgen we te horen dat het eerste busje pas om half negen vertrekt terwijl op de reclameborden acht uur staat. Er zit niets anders op dan te wachten. Uiteindelijk gaan we inderdaad om half negen rijden. De chauffeur is een man van weinig woorden en we krijgen maar amper antwoord van hem als we hem iets vragen, dus we besluiten om hem maar niets meer te vragen. Een gesprek met deze brombeer is domweg niet mogelijk. Om kwart over negen zijn we bij de Grünewandhütte, vanwaar we beginnen aan de tocht. Het
is al flink warm maar het is goed te doen. We lopen over de guterweg verder het Stilluptal in. Het is er erg mooi. Tot aan de materiaalseilbahn volgen we de guterweg. Daar gaat het over in een prachtig aangelegd pad omhoog. Het is niet al te steil maar het gaat gestaag omhoog. We zitten al vrij snel boven de boomgrens dus we lopen in de volle zon. Het is maar goed dat we zo vroeg zijn zodat het nog niet zo erg heet is. We bereiken om kwart voor twaalf de hut waar we met een voldaan gevoel op het terras neerploffen. We zijn een van de eerste die dag maar achter ons komen nog meer

mensen omhoog. De hut is pas op het allerlaatste moment te zien en dat is maar goed ook, anders loop je de hele tijd te kijken hoe ver je al vordert. De hut ligt een beetje ingeklemd tussen de bergen, er is geen groot terrein omheen om rond te lopen. We blijven tot één uur op het terras zitten en nuttigen een lekker spiegeleitje. Dan gaan we weer terug. Het is inmiddels erg heet geworden en we zorgen dat we genoeg drinken. Dat is niet zo moeilijk want we passeren genoeg beekjes en stroompjes waaruit we koud helder bergwater kunnen tappen. We komen nog wel wat mensen tegen die nog naar

de hut toe gaan maar het zijn er niet veel. Zo arriveren we om drie uur weer bij de Grünewandhütte. Daar nemen we allebei een grote Radler en wachten op het busje van onze brombeer. Hij staat, zoals afgesproken, om half vier klaar en we stappen weer bij hem in. We proberen nog even te zeggen dat het een prachtige tocht was en erg warm maar we krijgen nog steeds geen soelaas….., dan maar niet. Bij Gasthof Wasserfall stappen nog een aantal mensen in, dat zijn Belgen. Zij proberen ook nog even een gesprek aan te gaan met de chauffeur maar helaas. Irma heeft nog een aantal wandeltips voor ze en al pratend zijn we al weer bijna in Mayrhofen aangeland. Daar zien we de mensen uit Groningen lopen die we al een paar jaar op rek hebben ontmoet. Zij zijn kennelijk ook weer gearriveerd. In Mayrhofen is het ook ontzettend heet maar het begint een beetje te regenen, heerlijke koude druppels. Als we in Stumm uit de trein stappen en in onze auto stappen staat de thermometer op 41 graden. ’s Avonds zijn we naar het Festconcert in Fugen geweest. Dat was als van ouds weer grandioos. Onze vriend uit België was er ook weer. Als we daarna terug rijden naar Stumm, het is inmiddels half twaalf, is het nog steeds 32 graden. Het begint te waaien en te onweren. Als we bij Frans Josef aankomen valt in heel het dorp de elektriciteit uit, ook in ons appartement is de stroom uitgevallen. Alleen de noodverlichting is nog aan. Gelukkig hebben we waxinelichtjes bij ons en daar steken we er een paar van aan. Na een uurtje is de stroomstoring voorbij en kunnen we rustig gaan slapen.

Woensdag 8 juli 2015. Shoppen Mayrhofen.

Het hoort er nu eenmaal bij, shoppen in Mayrhofen. Na een paar dagen van pittige wandelingen moet dat kunnen. Het weer is vandaag iets minder dus dat komt goed uit. Een paar uur slenteren, winkel in, winkel uit, levert hoegenaamd niets op. Het begint te regenen, dus we snellen ons naar de Bahnhof en gaan terug naar Franz Josef alwaar we op het balkon plaats nemen.

Donderdag 9 juli 2015. Greizerhütte. (2.227 mtr.)   Dag 1 [voor route klik hier]

Het is zover. Vandaag gaan we naar de Greizerhütte. Het is een lang gekoesterde wens om eens een keer in een berghut te overnachten. Het is ons cadeau aan ons zelf voor onze 30 jarige huwelijksdag. Irma belt om half negen naar de hut, en ja er is plaats. Het weer is goed, dus niets let ons om de sprong te wagen. We laten een berichtje achter voor Andrea, zodat zij weet waar we zijn als we vanavond niet thuiskomen. We nemen de bus van 09.20 uur uit Stumm naar Mayrhofen en daar nemen we weer de bus van 10.10 uur naar Ginzling. Daar start de wandeling het Floitental in. We zijn er al een keer geweest , toen zijn we tot de Steinbockhütte gelopen. Daar arriveren we na een uur en een kwartier lopen. We nemen er plaats op het terras en nemen wat te eten en te drinken. Intussen valt mij op dat Irma een beetje stilletjes is maar ik schenk er verder geen aandacht aan. We gaan weer op pad. Het is nog een heel eind lopen tot aan de materiaalseilbahn. Tot daar lopen we alleen maar over de guterweg. Het Floitental is werkelijk en prachtig dal. Bij de seilbahn kunnen we de hut voor het eerst zien. Het lijkt niet zo ver meer. Plots is Irma ook weer terug op aarde en begint opgetogen te praten.  Als dit het is, zo

zegt ze, dan kunnen we het makkelijk halen. En echt, vanaf dat punt kwamen we geen praat te kort. Maar het is nog best een heel eind. Eerst gaat het nog een heel stuk over de guterweg. Deze weg gaat geleidelijk over in een pad dat steeds steiler wordt. Het is een prachtig pad en het uitzicht rondom is geweldig. We zitten dan ook midden in de natuur. We spotten ook nog een Murmeltier. Het pad wordt steeds steiler en plotseling komt de hut weer in zicht. Dan is het nog een uur lopen. Onderweg halen jongelui ons in, zij komen vanaf de Berlinerhütte en komen over de kam die we aan de andere kant van het dal kunnen zien. Ook zij gaan naar de Greizerhütte. De

hut komt steeds dichterbij en zo komen we om half vijf bij de hut aan. We worden ontvangen door Irmi, de Hüttenwirtin. Het blijkt dat er nog een Doppelzimmer beschikbaar is en die reserveren wij. We maken eerst onze bedden op en gaan daarna naar de Gaststube. Daar nemen we plaats aan een van de tafels. Er hangt een gezellige sfeer. Het stel dat ons inhaalde komt ook bij ons aan tafel zitten. Het zijn Duitsers uit Keulen en Kleve. We drinken eerst maar eens een kopje koffie met Apfelstrudel. Als we dat net op hebben wordt er al een begin gemaakt met het avondeten. Eerst Fritatensüppe, daarna een Schnitzel die niet op het bord past, met gebakken aardappeltjes en als toetje een pannetje Kaizerschmarren. Een stevige maaltijd dus. ’s Avonds doen we nog een spelletje Rummikub met Johannes en Sarah. Dag 1 is geslaagd.

Vrijdag 10 juli 2015 Greizerhütte (2.227 mtr.)  Dag 2

Ondanks de kraakbedden hebben we nog behoorlijk geslapen. We staan om zeven uur op en om half acht zitten we aan het ontbijt. Als we weer klaar voor vertrek zijn maken we eerst nog wat foto’s . Buiten staat de thermometer op 3 graden (boven nul) dus de truien gaan aan. De lucht is super helder. We hebben een schitterend uitzicht op het dal beneden ons en al die bergtoppen om ons heen zijn uitstekend zichtbaar. Ook de gletsjer die boven de hut ligt is helemaal zichtbaar. Het ziet er naar uit dat het een prachtige dag zal worden. We nemen afscheid van Irmi en ook van Sarah en Johannes, zij gaan verder naar de Kasselerhütte. Alle gasten die overnacht hebben gaan door over de Berlinerhöheweg behalve wij. Wij dalen weer af naar Ginzling.
Het is heerlijk wandelweer. Voor ons uit is een Nederlands stel gegaan, we spreken ze nog even. Zij gaan naar de Berlinerhütte. We zien ze op een gegeven moment in de verte een ladder opklimmen. Ze moeten steil omhoog(600 meter) en daarna weer 700 meter omlaag. Inmiddels zijn de truien al weer uit want de zon komt steeds hoger. Al snel zien we de materiaalseilbahn weer, maar we moeten nog een hele slinger maken voor we daar zijn. Vanaf de

seilbahn wordt het weer guterweg en is het moeilijkste stuk achter de rug. Dan is het nog pak weg een dik uur lopen naar de Steinbockhütte waar we de lunch gebruiken. We kunnen rustig aan doen want we zijn ruimschoots op tijd voor de bus van half drie. Het is nog een uurtje lopen naar Ginzling. Als we de bus in stappen ontdekken we dat de mensen uit Groningen ook in de bus zitten. Dat is een leuk weerzien. Als we in Mayrhofen aankomen drinken we gezellig een bakje koffie op het terras van Hotel Neuhaus waar ze logeren. Zij gaan zondag weer terug naar Nederland. We zitten nog even en gaan daarna naar het station voor de trein naar Stumm.

’s Avonds zijn we naar het Platzconcert in Ried geweest. Onze vriend Wolfgang was ook weer in vorm met zijn vertolking als Gigolo.

Zaterdag 11 juli 2015 Lattenalm (1.680 mtr.)

Vannacht in een heerlijk bed geslapen. We staan om half negen op. Na het ontbijt gaan we eerst boodschappen doen. Dan drinken we nog een bakje koffie op het balkon en daarna gaan we naar het station om de trein te nemen naar Mayrhofen. Daar nemen we de bus richting Tux en stappen bij de Eggalmbahn uit waar met de gondel omhoog gaan. Vandaar is een prachtige wandeling naar de Lattenalm. Heel relaxed, echt een wandeling om na twee pittige dagen te doen. We laten de Grübelspitze links liggen en dalen af in de richting van de Lattenalm. Daar nemen we ons gemak ervan en eten een heerlijke Tosti en Omelet. Daarna lopen we over een prachtig pad verder naar beneden en komen zo weer bij het dalstation van de Eggalmbahn uit. We wachten op de bus die ons terugbrengt naar Mayrhofen. Daar gaan we weer op de trein. We komen niet verder dan Zell, want we willen ons zelf verwennen met een heerlijke ijscoupe bij
Gredler. Ze hebben daar zulk heerlijk ijs!! Als we weer terug zijn bij Franz Josef springen we eerst nog een half uurtje in het zwembad. ’s Avonds hebben we gegeten bij Tiatta.

Zondag 12 juli 2015 Gottesdienst im Grünen -  Schwarzachalm

Vanmorgen gaan we naar de Kerk. Deze wordt in de openlucht gehouden bij de Kapel Notburga van de ruïne Rottenburg. Je moet er wel wat voor over hebben om er te komen, want vanwaar wij onze auto geparkeerd hadden was het nog een heel stuk lopen naar het Kapelletje. Irma op haar zwarte schoentjes. Maar goed, daar gekomen treffen we al enkele bekende kerkgangers aan. We begroeten ds. von Gierken, de koster en het zangkoortje. Onderwijl komen best veel mensen naar de kerkdienst en uiteindelijk zijn er zo’n 40 à 50 mensen. Zo maken we ook kennis met Kees Sanner uit Hank die al 9 jaar in Oostenrijk woont en werkt. Hij blijkt een oud collega van Jan Bouman, onze vorige buurman, te zijn. Er zijn heel veel vakantievierende Nederlanders tijdens de dienst. We zoeken allemaal een plaatsje rondom de dominee. De schriftlezing is uit Mattheus over de uitzending van de Discipelen. De preek is niet echt een preek maar meer een uiteenzetting van de plannen die de gemeente komende seizoen voor ogen heeft. Hierna wordt Heilig Avondmaal gehouden. Ds. von  Gierken heeft een groot rond brood en na de zegening kan iedereen daar een stuk van afbreken. Als de drinkbeker rondgaat legt de dominee uit dat de kinderen ook mee

kunnen doen met het avondmaal en daarom is er vandaag geen wijn maar druivensap. Als de beker leeg dreigt te raken wordt er gauw nog een pak druivensap gehaald en wordt de beker bijgevuld. Na de dienst blijven we nog een poosje hangen om met de kerkgangers een praatje te maken. Er zijn ook twee wat oudere stellen bij die uit Rouveen komen en die kennen ds. Born weer, alhoewel zij niet bij hem kerken. Ze beloven de groeten aan hem over te brengen.

Als we na de kerk thuiskomen zijn de Zwitsers ook al gearriveerd. Zij blijven drie weken maar ze komen speciaal voor het Ursprung Buam fest dat komend weekend weer op stapel staat. Na de middag rijden we met de auto naar Kuhle Rast en lopen naar de Schwarzachalm. Daar is het nog een paar uurtjes prettig toeven. Vandaag zorgen de ZZ die Zuagroasten Zillertaler voor de livemuziek. Het was weer erg gezellig. Vanavond nog lang op het balkon gezeten.

Maandag 13 juli 2015 Mayrhofen – Horbergbahn – Finkenberg.

Toen we gisteravond op het balkon zaten regende het al. Vanacht heeft het ook geregend en als we wakker worden is het nog steeds niet helemaal droog. We besluiten om in het appartement koffie te drinken en daarna naar Mayrhofen te gaan om daar met de Horbergbahn omhoog te gaan. Eerst lopen we nog even de winkelstraat op en neer en eten een lekker broodje warm vlees bij de slager. Daarna brengt de bus ons van het station naar de Horbergbahn. Deze is in bedrijf omdat de Penkenbahn vernieuwd wordt en waar het een enorme bouwput is. Zowel bij het Talstation als bij het Bergstation. De tweede sectie  van de Hornbergbahn is een stoeltjeslift en we komen uit op dezelfde plek als de tweede sectie van de Penkenbahn. Ook hier volop bouwwerkzaamheden. We lopen richting Christa’s Skialm. We kunnen ook de werkzaamheden bij het Middelstation zien en bij het Gschosswandhaus. Bij Christa’s Skialm drinken we koffie met een stuk Abrikozenkuche met slagroom. Daarna lopen we naar het Middelstation van de Finkenbergbahn. Dat is een uurtje lopen. Bij het Middelstation nemen we de gondel naar beneden. Daar nemen we de bus naar Mayrhofen en vandaar weer de trein naar Stumm.

Dinsdag 14 juli 2015 Gerlossteinwand [voor route klik hier]

Vanaf het balkon van ons appartement kijken we steeds op de Gerlossteinwand in de verte. Het ligt er uitdagend bij. In 2008 zijn we er al een keer op geweest met Marjiel en Ariën. Vandaag gaan we met z’n tweeën de confrontatie aan. Met de trein naar Zell en daarna met de bus naar Hainzenberg waar we met de kabelbaan omhoog gaan. We nemen de route van anderhalf uur die rechtsom gaat richting de Gerlossteinwand. Eerst gaat het nog geleidelijk maar al gauw komen de steile stukken. Maar het is goed te doen. Ondertussen hebben we steeds goed uitzicht op de dal richting Stumm en we zien in de verte duidelijk de tent die opgebouwd wordt voor het naderende Ursprung Buamfest. Er zijn ook stukken bij die met ijzerdraad gesichert zijn. Ook kan je een heel stuk kletteren als je dat wil, maar dat slaan we maar over. Om kwart over twaalf zijn we bij het Gipfelkreuz. We hebben wijds uitzicht over het dal en we kunnen ook richting Finkenberg en de Rastkogelhütte kijken.

We eten boven onze lunch op en dat is heerlijk. Daarna dalen we via de andere kant weer naar beneden. Dat is ongeveer twee uur lopen. Ook dat is weer een prachtig pad. We nemen nog een

versnapering bij de Gerlos-alm waar we ook nog een schnaps van het huis aangeboden krijgen. Daarna nemen we de gondel naar beneden. We zien de bus die we eigenlijk moeten hebben onder ons door gaan dus die missen we op het nippertje. We kunnen kiezen, of een uur wachten op de volgende bus, of  we gaan te voet naar beneden naar Zell. We kiezen voor het laatste. Dat gaat best wel snel en al gauw komen we bij de Maria Rast kapelle.


Daar is net een bus met oudjes gestopt. Ze hebben zo te zien hun jaarlijks uitje. Er wordt net op Kuche getrakteerd en wij worden niet over geslagen. Daarna is het nog een half uur lopen naar Zell en daar zijn
we eerder dan als we op de bus hadden gewacht. Het was weer een enerverende tocht. ’s Avonds zijn zij we weer naar het Festconcert in Fugen geweest. Helemaal geweldig.

Woensdag 15 juli 2015 Bärenbad – Staumauer. [voor route klik hier]

Vandaag gaan we weer richting Mayrhofen waar we de bus de Zillergrund in nemen. We passeren Hausling en Gasthof in der Au en komen tenslotte bij Bärenbad uit. Daar stappen we uit want daar begint de wandeling richting de Staumauer die hoog boven ons uit torent. Het pad gaat eerst langzaam omhoog maar veranderd stilaan in een wat steiler pad. Het is warm, dus goed blijven drinken is noodzaak. Na anderhalf uur zijn we op de Staumauer en lopen meteen door naar het Alpengasthaus Adlerblick, het gasthaus dat hoog boven de muur is gebouwd. Daar drinken we koffie. We lopen nog een stuk in de richting van de St. Valentin Kapelle. Het eerste stuk is werkelijk prachtig. Aan beide kanten van de weg bloeien de bloemen overvloedig en we hebben steeds uitzicht op de Stausee. Ook zien we in de verte de Plauenerhütte. Op een gegeven moment komen we tussen de sneeuwvangers terecht en wordt het pad een stuk minder leuk en ook veel moeilijkere begaanbaar. We besluiten dan ook om ons niet verder meer in te spannen en terug te gaan. We eten onze meegebrachte lunch op, op een mooi uitzichtpunt en daarna dalen we veder af richting Adlerblick. Daar drinken we nog wat en lopen daarna nog een stuk over de Staumauer. Met de bus gaan we weer terug naar Mayerhofen en met de trein naar Stumm. ’s Avonds drinken we een bakje koffie bij Gaby en Victor, dat is heel gezellig. Franz, de man van Andrea komt ook nog even langs. En zo is deze dag ook weer ten einde.

Donderdag 16 juli 2015 Finkenberg (Mittelstation) – Voderlanersbach. [voor route klik hier]

Vandaag gaan we naar Finkenberg waar de bus ons uitzet bij de bergbahn. We gaan omhoog naar het Mittelstation. Daar drinken we eerst koffie met Marillenkuche. Daarna nemen we het Moorlehrpad richting Vorderlanersbach. Het mooie van, als je al zo lang in het Zillertal komt is, dat je overal bekende punten ziet. We lopen dus over het Moorlehrpad dat ook over planken gaat waar het te drassig is. We eten ons brood op, op een heel bekend punt, vlak bij de Schrofenalm. Als we verder gaan zijn we al gauw bij de Schrofenalm en bezoeken daar ook nog even de Barbarakapelle. Dan dalen we verder af naar Vorderlanersbach. Daar nemen we nog wat te drinken bij Kaser Mandl. Als we weer terug zijn in Stumm gaan we nog even naar het zwembad. Als we vandaar weer net terug zijn en op het balkon plaatsnemen komt er in één keer een enorme hoosbui opzetten. ’s Avonds hebben we bij Neumeister gegeten. Heerlijk. De drukte voor het Ursprung Buamfest is al begonnen.

Vrijdag 17 juli 2015 Ahornsee (2.000 mtr.)

Het wordt vandaag heel erg warm dus we besluiten om zeer rustig aan te doen. We doen eerst nog de laatste boodschappen en tanken de auto af. Na de koffie gaan we naar Mayrhofen en nemen de gondel van de Ahornbahn. Boven eten we bij de Filzenstadl en gaan daarna richting de Ahornsee. Daar gaan we met de voetjes in het water. Zo verpozen we daar een wijle. Na verloop van tijd gaan we weer terug naar beneden en nemen nog een lekker ijsje bij de Cadillac. Weer terug in Stumm nog even gezwommen. We hebben in het zwembad gegeten. Dat is maar goed ook want de rest van de avond heeft het geplensd van de regen. We hebben ’s avonds nog afscheid genomen van Andrea en ook van Gaby en Victor. Zij waren al weer helemaal in de stemming voor het Ursprung Buamfest. Ook nog wat foto’s gemaakt.

Zaterdag 18 juli 2015 Stumm – Brakel (2 mtr.)

Via de media kregen we te horen dat het reizen op zaterdag problemen op kon leveren. Er zouden rond Munchen problemen kunnen zijn met het wegdek in verband met de hitte. Er zou een snelheidsgebod van 80 km. per uur zijn. Daarom besluiten we om een uur eerder te vertrekken dan gepland. En zo komt het dat we om 6 uur Stumm uitrijden op weg naar Nederland.  Bij Munchen blijkt niets aan de hand te zijn en konden we zo doorrijden. We hebben het hele eind naar Nederland nergens file gehad. De reis ging zeer voorspoedig. We arriveerden om kwart over vier in Brakel.

Conclusie: we hebben een prachtige vakantie gehad, het was warm, ja heet zelfs. Maar we hebben echt een heleboel wandelingen gewoon kunnen doen. Er zijn nog genoeg wandelingen die zijn blijven liggen. Die zijn dus voor het volgend jaar bij leven en welzijn.