VAKANTIE STUMM – ZILLERTAL en KLEINWALSERTAL RIEZLERN 2016

Dinsdag 5 juli 2016: Vertrek naar Stumm.

Tussen 04.30 uur en 04.45 uur opgestaan en na een ontbijtje zijn we om 05.25 uur vertrokken richting Stumm. Zoals de kop al een beetje verraadt wordt dit een iets andere vakantie dan we tot noch toe gewend zijn. We gaan eerst naar het Zillertal en vandaar gaan we nog een week richting het Kleinwalsertal. Kijken hoe dit bevalt.

Het is goed weer om te rijden en al snel zijn we een heel eind op pad. Opvallend is dat we het hele eind in Duitsland tot aan Koblenz niet één Baustelle tegen komen. Bij Koblenz is natuurlijk weer onze eerste stop. Daarna neemt Irma het stuur over tot even voorbij Nürnberg. Daar hebben we getankt en een stukje verder houden we even pauze om te eten. We horen al wel dat er een file staat bij Ingolstad. En inderdaad, als we in de buurt van Ingolstad komen, komen we helemaal stil te staan. We horen op de verkeersinformatie dat er een vrachtwagen geschaard is met gloednieuwe Audi’s en die liggen verspreid over de Autobahn. Er is geen prognose hoelang het gaat duren dus besluiten we om een alternatieve route proberen te vinden. We zoeken een weg binnendoor. Dat is een heel geslinger door allemaal kleine dorpjes. maar uiteindelijk komen we vlak voor München weer op de Autobahn. Inmiddels hebben we twee uur vertraging op gelopen, dus we besluiten om niet via de Tegernsee en Achensee te rijden maar de Autobahn te blijven volgen. We arriveren op half zes in Stumm en hebben er precies 12 uur over gedaan. We kunnen meteen ons appartement in waar Frans ons welkom heet. Met Andrea gaat het niet zo goed en is bij haar moeder in Brandberg.

Om 19.45 uur zijn we naar Fügen gereden voor het concert van de Bundeskapel.

Dat was weer een topper. Simone weer als Bond-girl en de Obtmann zong samen met z’n dochtertje “schön ist es auf die Welt zu sein”. En natuurlijk was Loeki ook weer van de partij. Gelukkig geen doedelzak.

Woensdag 6 juli 2016: Ramsberglift – Maria Rast.

(nr. 33 uit Rother Wanderführer)

Om 08.00 uur eruit en heerlijke broodjes gehaald bij de Dorfbäck. Daar werd ik warm onthaald door de cheffin. Na de koffie zijn we in de auto gestapt en naar de Ramsberglift in Ramsau gereden. Vanaf daar willen we de rondwandeling maken die via het kapelletje Maria Rast gaat dat op de Hainzenberg ligt. Die wandeling wilden we eigenlijk vorig jaar ook al maken maar toen was het veel te warm. Nu is het prachtig weer, zonnetje en een paar wolken, 20 graden, heerlijk weer om te wandelen. We parkeren onze auto om 11.00 uur bij de Ramsberglift naast een auto uit Rouveen, vast de mensen die we vorig jaar ontmoet hebben bij de Gottesdienst in Grünen. Misschien zijn ze er zondag ook wel. De wandeling gaat via het bos maar ook over prachtige weiden. We hebben mooi uitzicht over Ramsau en Hippach. Langzaam gaat het omhoog. We bereiken de Kapel rond de klok van 12.00 uur. Mooie tijd om ons meegebracht brood (Max und Moritz) op te eten. Vanaf de Kapel heb je schitterend uitzicht over het Zillertal richting Stumm. Als we weer op pad gaan lopen we eerst een stuk in tegenovergestelde richting van vorig jaar toen we van de Gerlossteinwand afkwamen. Het is niet zwaar maar we moeten een flink stuk omhoog. Ook nu weer door bos en over weide en al gauw bereiken we weer bewoond gebied. We komen langs Haus Bergheim, waar Bert en Grietje jaren geleden hebben gelogeerd. Dan zijn we weer terug bij de auto. We gaan weer terug naar Stumm. Eerst even boodschappen gedaan bij de M-preiss en daarna lekker op het balkon plaats genomen.

Donderdag 7 juli 2016: Penken – Finkenberg.

(zie ook nr. 10 uit Rother Wanderführer)

Om 07.30 uur opgestaan. We halen de Z-tickets op bij de Bahnhof in Kaltenbach waarna we met detrein vertrekken richting Mayrhofen. We gaan met de nieuwe Penkenbahn omhoog. Kosten nog moeite is bespaard  om een hyper-moderne gondelbahn uit de grond te stampen. In een jaar tijd hebben ze dit gefixt.  Als we boven komen rijden er vrachtwagens af en aan, die zijn allemaal bezig om alles tip top te krijgen voor de winter. We komen op een zeer confortabele wijze boven en gaan eerst koffie drinken bij het Gschöschwandhaus. Lekker Apfelstrudel met slagroom erbij. Ik kom er inmiddels achter dat ik m’n petje onderweg verloren ben en dat heb ik als de zon schijnt echt wel nodig. Dat petje hangt, als ik het niet op heb, aan mijn rugzak. Ik loop het stuk terug naar het bergstation om te kijken of ik het petje kan vinden. Als ik bijna bij het bergstation ben zie ik in de verte al mijn petje liggen. Maar er zijn inmiddels al wel 10 vrachtwagens van Derfeser over heen gereden. Mijn arme petje ligt er verfomfaaid bij. Ik klop het af en breng het weer een beetje in model en zo kan het wel weer een poosje mee. Mijn hoofd hoeft vandaag niet te verbranden. Ik had natuurlijk van mijn zakdoek een petje kunnen maken maar dat vindt Irma maar niks.

Goed, we kunnen op pad naar Finkenberg en gaan vlak bij het Gschöschwandhaus naar beneden het pad op. Het is een prachtig pad en we hebben constant zicht op Mayrhofen en Finkenberg en de wijde omgeving. We zien in de verte de Gamshütte waar we ook nog eens een keer naar toe willen. Zou het er deze vakantie van komen? Ook zien we de Edelhütte waar we al een paar keer geweest zijn. Je kan erg ver weg kijken, het is super helder. Inmiddels zijn we bijna bij Astegg aangeland. We eten eerst maar eens ons brood op. En dan gaan we weer verder en komen op de Leonhard Stockweg. Een prachtig aangelegd pad. We komen ook nog langs een waterval waar het heerlijk koel is. Na deze waterval bereiken we als snel Finkenberg. Daar wachten we bij de Kerk op de bus naar Mayrhofen. In Mayrhofen stappen we uit de bus om een heerlijk ijsje te halen bij de Cadillac. Dan wordt het tijd om op de trein te stappen. Als we in de trein zitten zien we vlak voor vertrek bekende mensen uit de bus uit Zillergrund stappen. En jawel hoor, de mensen uit Groningen zijn ook weer present. Snel stappen we uit de trein om ze te begroeten. We gaan met ze mee naar Hotel Neuhaus, waar ze logeren. Daar drinken we gezellig wat op het terras en delen onze ervaringen. Dit is nu de vierde keer dat we deze mensen in het Zillertal (per toeval) ontmoeten. We vergeten iedere keer weer te vragen hoe ze heten dus dat weten we nog steeds niet. Terug in Stumm nog even relaxen op het balkon en ‘s avonds lekker gegeten bij Nester → Kalb Gulash.

Vrijdag 8 juli 2016 Kainzenalm.

(nr. 28 uit Rother Wanderführer)

Om 08.00 uur opgestaan. We nemen de trein van 09.10 uur naar Mayrhofen. Vandaar met de bus richting Bärenbad. Altijd een mooie rit. We stappen bij Gasthof In der Au uit. Daar drinken we eerst een bakje koffie en daarna gaan we op pad richting de Kainzenalm (ongeveer 1 uur lopen). Het is een goed begaanbaar pad dat in het begin flink stijgt en daarna iets vlakker wordt. Het is prachtig weer en de omgeving is schitterend. Ook dit is weer een prachtig zijdal in de Zillergrund. Bij de Kainzenhütte aangekomen, nemen we een lekkere Brettljause. Dat is trouwens het enige eetbare wat ze hebben, zo eenvoudig is de hut. We zitten gezellig en na een uur gaan we weer terug maar we lopen nog verder terug richting Häusling. Dat is nog goed te doen. Om half 4 stappen we daar op de bus richting Mayrhofen vanwaar we met de trein richting Stumm gaan. ’s Avonds naar het Platzconcert in Ried geweest.

Zaterdag 9 juli 2016 Maxhütte.

Het heeft vannacht geregend en als we opstaan is het bewolkt en maar amper droog. Toch gaan we met de trein richting Mayrhofen en stappen op de bus naar Ginzling om naar de Maxhütte te lopen. Om 10.45 uur beginnen we aan de wandeling. Even buiten Ginzling gaat een pad omhoog de bergen in dat je bij de Maxhütte brengt. Het eerste stuk is een vrij brede weg maar die gaat allengs over in een smal voetpad. Het gaat meteen ook een stuk steiler omhoog over rotsen en stenen. De begroeiing van de bomen (hoge sparren) is zo dicht dat op stukken alleen nog maar varens groeien. Andere planten groeien er niet vanwege te weinig zonlicht. Het laatste stuk is het pad weer wat beter begaanbaar en ook niet meer zo steil. Na anderhalf uur zijn we bij de hut. Daar nemen we plaats op het terras en nemen het ervan. Irma heerlijke Knödelsuppe en ik Rastkartoffeln en spiegelei. Na ruim een uur gaan we weer op de terugweg en zijn net niet op tijd terug in Ginzling voor de bus. Dus moeten we 2 uur wachten. Maar dat is geen straf hoor, er is genoeg te zien van de omgeving en de prachtige bergen. Zeker als je op een terrasje kan neer vleien voor een ijscoupe. Zo zijn we tegen 18.00 uur weer in Franz Joseph. ’s Avonds in de Märzenklamm gegeten. Grillteller en Cordon Blue.

Zondag 10 juli 2016 Gottesdienst im Grünen en Schwarzachalm.

Ook dit jaar is er weer een dienst im Grünen van de Evangelische Gemeinde van Jenbach. Dit jaar weer bij de Pankrazkirche te Fügen dus dat is maar een kwartiertje rijden. Het is een stralende dag en de dienst is dan ook buiten. Ds. Von Gierken gaat samen met een collega, die hier met vakantie is, voor. Het is weer goed om daar te zijn. Na de kerk gaan we traditiegetrouw weer naar de Schwarzachalm. Hans Egger was rustig vandaag. Het is er altijd gezellig en we blijven dan ook tot ongeveer 14.30 uur zitten.

Daarna rijden we weer terug naar Stumm waar inmiddels Victor en Gaby zijn gearriveerd. We duiken nog even een half uurtje het zwembad in. Heerlijk….

Maandag 11 juli 2016 Spieljoch-Hochfügen. [voor route klik hier]

Vandaag een topdag, het weer blijft prima. Het heeft afgelopen nacht wel geonweerd en vooral gister avond hebben we kunnen genieten van een spektakel van bliksem en donder, maar nu is het weer helemaal opgeklaard. We rijden naar het Talstation van de Spieljochbahn en nemen de gondel omhoog. Boven aangekomen zien we, wat we al wisten, dat er veel veranderd is. Een gloednieuwe Spielgarten, waterpartijen voor de kinderen zijn hier aangelegd. We lopen meteen door naar het Kreuz en hebben daar een geweldig uitzicht over het Zillertal en het Inntal. We zien aan de overkant van het dal de Wiederbergershorn waar we vorig jaar nog waren. Dan gaan we verder op pad naar de Gartalm. Eerst fors omhoog en dan gaat het over een mooi pad verder. Bij de Gartalm drinken we koffie met Marillenkuchen. We gaan verder richting Hochfügen. We kunnen ook omhoog naar het Kellerjochhaus maar dat hebben we al een keer gedaan. Misschien nog eens iets voor een volgende keer. Het is nu 1 uur lopen naar de Loasalm, daar pauzeren we een half uur en eten we ons brood op. Dan is het nog ruim 1 uur lopen naar Hochfügen. Het is een prachtige wandeling. In Hochfügen nemen plaats op het terras van het Berghotel en drinken daar een welverdiende bier en Radler.

Dinsdag 12 juli 2016 Shoppen Mayrhofen.

De dag begint bewolkt en regenachtig. Na de koffie gaan we met trein richting Mayrhofen. Daar gaan we de winkelstraat in en doen zo’n beetje alle winkels aan. De oogst is mager. Inmiddels begint het een beetje op te klaren. We eten een heerlijk broodje bij de slager, daarna gaan we via de Hervis naar de Bahnhof. We nemen de trein richting Zell am Ziller, maar we stappen bij het Laimach museum uit om vervolgens verder te lopen naar Zell. Inmiddels is het best zonnig geworden. Als we in Zell aankomen is het linea recta naar Gredler om plaats te nemen op het terras voor een lekkere coupe. Daarna lopen we weer naar het stationnetje waar we de bus terugnemen naar Stumm. Jammer, Irma laat haar paraplu op het station liggen. ’s Avonds naar Concert van de Post Tirol geweest in de Festhalle van Fügen, daar ontmoetten we ook weer onze vriend uit België. Het blijkt dat hij leraar is geweest en Jan van de Roost in de klas gehad heeft.

Woensdag 13 juli 2016 Mayrhofen.

Het is bewolkt en regenachtig. Pas na de koffie komen we enigszins in beweging en besluiten we om naar Mayrhofen te gaan. Daar lopen we de winkelstraat op en neer. Even denken we nog om met de Ahornbahn omhoog te gaan, maar daar is alles in de wolken en 5 graden. We scoren nog wel wat souvenirs voor het thuisfront. Er zit niets anders op dan terug te gaan naar Franz Joseph. Dus zo gezegd, zo gedaan. Het blijft de hele dag koud en nat.

Donderdag 14 juli 2016 Hintertux.

Boven de 2000 meter heeft het gesneeuwd. Gerlossteinwanden de Gedrechter zien helemaal wit. Toch besluiten we om naar Hintertux te gaan. We kunnen daar altijd wel een ommetje maken. Dus met de trein naar Mayrhofen en daarna met de bus richting Tux. Al met al doe je er anderhalf uur over om in Hintertux te komen. Als we met de gondel boven aankomen bij Sommerberg valt er natte sneeuw en hoe hoger je kijkt des te meer sneeuw er ligt. We eten eerst een Gulash-soepje in het bergrestaurant. Daarna lopen we de Gletscherflohsafari-weg. In een uurtje loop je dan via een mooi pad een rondje langs allerlei waterpartijtjes, speciaal aangelegd voor kinderen. Heerlijk als het 30 graden is maar nu bij 6 graden iets minder aantrekkelijk. We zijn lang genoeg boven geweest dus besluiten we weer naar beneden te gaan met de gondel. Bij de bushalte staan hele hordes jongelui te wachten. Zij zijn wezen skiën op de gletscher. Zij worden door een aparte bus opgehaald en wij kunnen comfortabel plaats nemen in een bus van de Zillertalbahn.

Vrijdag 15 juli 2016 Krummbachtal.

 Om op tijd de bus naar Gerlos te halen moeten we bijtijds de trein nemen naar Zell. In Gerlos gaan we met de Isskogelbahn omhoog en lopen meteen door naar de Latschenalm waar we koffie drinken. Er is ook daar veel bijgebouwd voor kinderen. Ook een Kreuzweg waar de afbeeldingen gemaakt zijn door de kinderen zelf….. heel leuk. Na de koffie gaan we richting het Krummbachtal. Het is koud maar (nog) wel droog. Als we omhoog kijken zien we de bergtoppen met verse sneeuw bedekt. Het pad gaat gestaag naar beneden. Jammer dat het bewolkt is maar het is een mooie tocht. We komen in de buurt van Krummbachrast en het begint een beetje te regenen, dus snel doorlopen dan zijn we zo bij de hut. Daar aangekomen gaan we meteen binnen zitten, het is er behaaglijk en we worden getrakteerd op een Obstler. We eten er Keizerschmarren en roerei. Als we weer verder gaan is het inmiddels droog geworden. Het is een klein uurtje lopen naar de bushalte waar we de bus terug nemen naar Zell. Toch noch een welbestede dag. ´s Avonds naar het Platzconcert in Stumm geweest dat half verregende. Stefan Mühlegger is er nog steeds dirigent..

Zaterdag 16 juli 2016 Dag van verplaatsing.

 Om precies 09.00 uur rijden we, uitgezwaaid door Gaby en Victor, weg uit Stumm. In de Tour hebben ze een verplaatsingdag, nou wij kennen dat verschijnsel ook. We gaan naar het Kleinwalsertal. Dat is zo´n 240 kilometer richting Vorarlberg. We gaan de A12 op richting Insbruck en willen de Fernpass bij Reutte nemen. Vlak voor Reutte treffen we de Highline 179 aan. Een spectaculaire hangbrug over de pass. Daar zijn we om 11.00 uur. Het is echt de moeite waard om dit spektakel te bezoeken. De hangbrug verbindt twee ruïnes met elkaar te weten ruïne Ehrenberg en de ruïne van Fort Claudia. Als je over de hangbrug loop kijk je peilloos in de diepte  en zie je auto’s als lego-autootjes beneden rijden. De brug is 406 meter lang en hangt 114 meter boven het dal. Echt geweldig. We zijn er zo’n twee uur mee zoet en rijden daarna weer verder richting het Kleinwalsertal. We rijden eerst nog een stuk door Duitsland, want je kan niet rechtstreeks vanuit Oostenrijk het Kleinwalsertal in rijden. Het Kleinwalsertal ligt als een soort enclave in Duitsland maar is wel Oostenrijk. Bij Oberstdorf rijd je het Kleinwalsertal weer in, en de eerste plaats die je tegenkomt is Riezlern. Kleinwalsertal bestaat uit vier dorpen, Riezlern Hirschegg, Mittelberg en Baad.

Rond 15.00 uur zijn we bij ons logeeradres, Landhaus Wild in Riezlern. Daar worden we verwelkomt door Iris. We betrekken appartement Silberdistel. We verkennen nog even het dorp Riezlern. Het is een vrij groot dorp met veel bedrijvigheid. Het is een mooie omgeving. Vanaf ons terras kijken we uit over het dorp.

Zondag 17 juli 2016 Breitachklamm. [voor route klik hier]
(nr. uit Rother Wanderführer)

Het Kleinwalsertal is een dal dat omsloten ligt door een aantal bergen zoals o.a. de Großer Widderstein (2533 m), Hoher Ifen (2230 m), de Kanzelwand (2058 m), de Fellhorn (2038 m) en de Walmendinger Horn (1990 m). De rivier de Breitach stroomt door het gehele dal. Het is een erg overzichtelijk dal. Alles is dichtbij. Je hoeft geen lange tijden in een bus te zitten om ergens te komen, je bent overal zo. We nemen de bus naar Oberstdorf. Oberstdorf ligt prachtig ingesloten tussen de bergen, en is bekend van het Vierschansentoernooi dat ieder jaar rond de jaarwisseling gehouden wordt. We zien vanuit de bus de schans liggen. Bij de Bahnhof moeten we een half uurtje wachten op de bus naar de Breitachklamm. Het is stralend helder weer. Om 11.00 uur zijn we bij de klamm. We kopen kaartjes en gaan op pad. De Breitach worstelt zich met geweld door de nauwe kloof. Spectaculair om te zien. Hoog torenen de wanden zich aan beide kanten van ons omhoog en op sommige plaatsen komt nagenoeg geen zonlicht. Een herkenbaar punt is zo’n beetje aan het eind van de klamm, daar hangt een rots over de klamm in de vorm van een gezicht en dat  moet natuurlijk op de foto. Als we de klamm uitkomen lopen we verder richt Riezlern. We volgen gewoon de Breitach en we komen er van zelf. Het is werkelijk een aanrader. Het weer speelt een belangrijke rol. Onderweg eten we onze meegebrachte Semmeln op en gaan daarna weer verder richting Riezlern. We passeren de grens van Duitsland naar Oostenrijk en komen een stukje verder langs het Waldhaus. Weer een stuk verder zien we de Schwendebrücke over de Breitach hoog boven ons liggen. Een stukje daar voorbij splitst de beek zich en gaan we de Schwarzwasserbach volgen. We komen in de buurt van het Mahdtalhaus. Daar lopen we naar toe en nemen daar een koele drank. Inmiddels zijn we zo’n beetje bij Riezlern aangeland maar we willen nog even de Naturbrücke bezoeken. Via deze brug komen we bij een Wassertretbecken waar we heerlijk de voetjes in af laten koelen. Zo zijn we om 16.00 uur weer terug in Landhaus Wild. Het is een prachtige dag geweest.  

Maandag 18 juli 2016  Höhenweg Hirschegg – Baad. [voor route klik hier]

(nr. 7 uit Rother Wanderführer)

Om 9.30 uur gaan we met de bus naar Hirschegg. Daar gaan we met de Heubergbahn (stoeltjeslift) omhoog naar 1280 meter. Het is zonovergoten en de temperatuur is prima. Boven aangekomen hebben we prachtig uitzicht over het dal. Het is super helder dus kunnen we erg ver kijken. Beneden ons zien we Riezlern liggen. We lopen dus in de richting van Baad. Na een half uur komen we bij de Sonna- alp hütte, waar we een bakje koffie drinken. Daar komt ook de stoeltjeslift vanuit Mittelberg omhoog, de Zafernabahn. Na de koffie gaan we weer verder. Het eerste stuk ging gestaag omhoog maar nu zijn we op een pad dat op gelijke hoogte blijft, het is werkelijk genieten. We komen onder de gondelbaan van de Walmendingerhornbahn door. Bij Gasthaus Bühlalp gaan we een ander pad volgen dat door het bos voert. Ook dit is weer mooi aangelegd en we lopen door de prachtige natuur. Dit pad. dat langs de Kapelle St, Martin voert, brengt ons uiteindelijk in Baad. Het is inmiddels 12.30 uur, dus tijd om een leuk stekje op te zoeken om te eten. We gaan bij restaurant Norishütte op het terras zitten en bestellen een heerlijke salade en een knödelsuppe.

 Dan is het plan om nog een wandeling uit de Rother Wanderführer (nr. 12) te doen dus we gaan weer op pad. Vanuit Baad lopen we het Bärgunttal in richting de Bärgunthütte. Bij de bushalte gaan we de Breitach over en lopen het dal in. Het is circa 200 meter omhoog maar goed te doen. We hebben zicht op Baad en op de Walmendingerhorn als we achterom kijken. We passeren de Genüssalpe Widderstein en nog een stukje verder komen we bij de Bärgunthütte. Daar hebben we wel wat verdiend: een Radler en een grosses Bier. Irma doet zich ook nog tegoed aan een yoghurt met verse vruchten. Dan wordt het weer tijd om terug te gaan en lopen we in een half uurtje terug naar Baad. We nemen de bus naar Riezlern. Daar doen we nog wat boodschapjes en zijn we om 17.00 uur weer bij ons huisje. Het is wat: twee wandelingen uit het Rother Wanderführerboekje op 1 dag, het was een topper. ’s Avonds bij Eberlerhof gegeten, we hadden een spies op een kruiwagen vol friet, een aanrader.

Dinsdag 19 juli 2016 Höhenweg in Schwarzwassertal. [voor route klik hier]

(nr. 9 uit Rother Wanderführer)

Vandaag gaan we met Walmendingerhornbahn omhoog. Deze bahn brengt ons naar 1946 meter hoogte. Daar gaan we naar nog een stukje verder omhoog naar het Gipfelkreuz op 1990 meter. We komen over een pad door de Alpenblumengarten en bereiken zo de top. We hebben een prachtig uitzicht en we kunnen zo goed als het hele dal overzien. We gaan op pad en lopen door een panorama. We hebben een wijds uitzicht over het dal. In de verte zien we

Baad liggen baden in de zon

We komen bij de Obere Lüchle-alpe waar we koffie drinken. We lopen verder in de richting van de Oschenhofer Scharte waar we overheen moeten. Dat is nog een hele klus maar goed te doen. Als we over de Scharte heen zijn kunnen we de Schwarzwasserhütte al zien. Daar moeten we naar toe. Het is nog een half uurtje naar beneden, daar doen we ons te goed aan een lekkere Gulashsuppe en Kaiserschmarren. Vandaar gaan we weer verder richting Melköde en het laatste stuk lopen we via het Erlebnispad richting de Auerhütte. Daar is ook de bushalte van de Hohen Ifen waar we mee teruggaan naar Riezlern. 

Woensdag 20 juli 2016 Gratwanderung zum Söllereck [voor route klik hier]

(nr. 20 uit Rother Wanderführer)

 Als we op ons terras zitten zien we aan de andere kant van het dal de Kanzelwandbahn omhoog gaan. Daar gaan wij vandaag ook mee omhoog. We komen aan op een hoogte van 1967 meter. Ook hier weer een prachtig uitzicht over het dal. We zien ons huisje liggen in de verte. Het is weer ontzettend helder en kunnen weer ver kijken. Vanaf het bergstation is het  eerst een stuk naar beneden en dan weer een stuk omhoog de Fellhorn op naar 2038 meter. Daar drinken we een kop koffie en dan gaat het weer verder over de grat. We lopen op de grens van Duitsland en Oostenrijk. Rechts is Duitsland en aan de linkerhand hebben we Oostenrijk. Het is heel apart om kilometers lang over de kam van de bergen te lopen. Bij de Söllereck hebben we zitten eten met een prachtig uitzicht op Oberstdorf en de Algäu. We zien de schans en ook in de verte de Nebelhorn. Dan loopt het pad naar beneden en komen we langs de Söller-alp. Daar vandaan is het nog drie kwartier lopen naar het Bergstation van de Söllereckbahn. Daar hebben ze een prachtig restaurant met een mooi terras. En wat nog mooier is, ze hebben daar een interessante ijskaart. We laten ons verrassen met een heerlijke Yoghurtbecher, dat hebben we wel verdiend. Met de gondel gaan we naar beneden en wachten op de bus die ons weer naar Riezlern brengt.

Donderdag 21 juli 2016 Höhenweg Söllereck – Riezlern

(nr. 22 uit Rother Wanderführer)

Het heeft vannacht flink geregend en als we opstaan is het nog steeds niet droog. Na de koffie gaan we er toch op uit, het is inmiddels droog. We gaan met de bus naar Oberstdorf. Daar winkelen we wat. Ik scoor nog een mooi wandeloverhemd.  Tussen de middag eten we een tosti op één van de vele terrasjes. Dan stappen we weer op de bus en laten ons afzetten  bij de Söllereckbahn waarmee we omhoog gaan. Het weer is helemaal opgeklaard. Vanaf het bergstation begint de wandeling over de Höhenweg die terugvoert naar Riezlern. Onderweg passeren we de Berg-Stüble waar we wat drinken. Het is er erg gezellig maar we moeten weer verder. Het is nog een half uur lopen naar Riezlern. Daar doen we nog wat boodschappen en zijn we om 17.00 uur weer terug in ons appartement.

’s Avonds hebben we het Platzconcert van de Kapel van Riezelrn bezocht. Ze hadden een verzorgd programma. Ook speelde daar een kwartet op Alpenhoorns. Na afloop van het concert heb ik ook nog een Alpenhoorn uit geprobeerd.

Vrijdag 22 juli 2016 Gemsteltal [voor route klik hier]

(nr. 13 uit Rother Wanderführer)

 Vandaag nog een wandeling gemaakt in het Gemsteltal. Maar eerst beoeken we nog de Wochenmarkt bij het Walserhaus in Hirschegg. Hier verkopen ze allerlei lokale producten.

Na een kopje koffie nemen we de bus en bij halte Erleboden stappen we uit. Daar vandaan lopen we rechtstreeks het Gemsteltal in. We houden links van de beek aan en komen langs Tonis-gemstelalpe waar we even pauzeren. Inmiddels zien we de Hintere Gemstelhütte in de verte al liggen. Dat is ons doel voor vandaag. Nog een stukje verder passeren we de Naturalpe Gemstel Schönesboden. Het is er mooi om te wandelen. Zo komen we rond 12.30 uur bij de hut. Daar bestellenen we een Brettljause voor twee pwesoenen en genieten maar weer. De Hüttenwirtin blijkt 30 jaar in Nederland gewoond te hebben en spreekt vloeiend Nederlands.

Dan is het weer tijd om terug te gaan, we lopen nu langs de andere kant van de beek. We komen langs Bernhard’s Gemstelalpe, ook een leuke pleisterplaats. Als we weer bij het begin van de wandeling komen lopen we eerst noch een stuk in de richting van Mittelberg. In de verte achter ons waar we vandaan komen begint het donker te worden en horen we al een beetje gerommel. Bij een bushalte wachten we op de bus. Als die er is, is het al een stuk donkerder geworden en ziet het er dreigend uit. Als we net in de bus zitten begint het enorm te regenen en  te onweren. Een ware hoosbui ontlaadt zich boven ons. Bij de Breitachbrücke is de bushalte waar we moeten overstappen. Samengedrongen in de bushalte wachten we op de bus. Als die even later komt en ons in de buurt van ons huisje uitzet kunnen we niet naar huis vanwege het noodweer en schuilen we in een schuur. Het duurt nog minstens een half uur voor we naar ons appartement kunnen sprinten. Uiteindelijk is de bui voorbij en komt de zon weer voorzichtig tevoorschijn.

’s Avonds lekker gegeten bij de Gondlstübe in  Riezlern. 

   

Zaterdag 23 juli 2016 Terug naar Brakel.

Om 07.20 uur vertrekken we weer richting Nederland. De vakantie zit er op. We hebben bijna drie weken lang kunnen genieten van een heerlijke vakantie. Het bijzondere zat hem natuurlijk in het feit dat we na het Zillertal naar een totaal ander gebied gingen waar we nog nooit geweest waren. Zillertal zal altijd blijven bevallen. Maar het Kleinwalsertal is ook prachtig. Het is compact, overzichtelijk, je bent overal relatief snel. Het berglandschap is indrukwekkend en je kan er prachtige wandelingen maken. Echt een gebied om nog eens een keer te bezoeken.

Om 16.00 uur rijden we Brakel binnen. Het is altijd weer goed om thuis te komen.