Zaterdag, 7 juli 2012
Ook deze keer waren we weer vroeg uit de veren om naar Zillertal te vertrekken. 02.05 uur was het toen we wegreden uit Brakel uitgezwaaid door Marjiel en Ariën. De rit ging voorspoedig doordat we nu de snelweg naar Duitsland kunnen nemen bij Venlo. Daardoor waren we een kwartier eerder bij Koblenz, onze eerste stop. Het was ontzettend rustig op de weg en we schieten goed op. Maar dan. We krijgen autopech. De auto stopt ermee, hetzelfde euvel als twee maanden terug, dus dat wordt de ANWB bellen. Gelukkig kunnen we de auto op een veilige plek zetten langs de autobahn. We zitten zo’n 20 km. Voor Munchen. De ANWB roept de ADAC op en na anderhalf uur worden we weggehaald van de autobahn. Van te voren is er nog een motorrijder van de ADAC langs geweest om te vragen “Was losh wahr” en of we genoeg eten en drinken bij ons hebben. Goed de ADAC brengt ons bij de dichtstbijzijnde Opel-garage. Daar staan ze op het punt van sluiten, maar ze gaan ons toch helpen. De auto wordt aan de computer gehangen en uitgelezen. Daar bleek dus waar we al bang voor waren; auto kon niet meteen gemaakt worden, onderdelen moeten besteld worden. Dus we krijgen een huurauto mee om verder te reizen. Tussendoor neemt de ANWB nog contact op hoe de vorderingen zijn. Bij Interpolis blijkt dat we verzekerd zijn voor dit akkefietje wat betreft de huurauto dus dat is mooi. De huurauto wordt een gloednieuwe Astra Station Turbo met alle toeters en bellen, en 80 km. op de teller, dus dat is niet verkeerd. We zouden van de garage een seintje krijgen wanneer onze auto klaar is en dan gaan we hem ophalen. Alles over gepakt en om 13.00 uur rijden we weer verder richting Zillertal. Drie vertraging opgelopen, dus dat valt eigenlijk best mee. De drukte rond Munchen valt relatief mee en we schieten weer goed op. Toch sluiten we achteraan in een file voor de zoveelste Baustelle. Dat doet ons besluiten om binnendoor te gaan via de Tegern en Achen-see. Uiteindelijk komen we om 16.00 uur aan in Stumm waar we eerst nog boodschappen gedaan hebben. Dan door naar ons huisje waar we verwelkomd worden door Anna en Wolfgang. Daar het hele verhaal gedaan en daarna uitpakken. De ANWB neemt ook nog een keer contact op hoe de zaken er voor staan. Ik kan melden dat we op de plaats van bestemming aangekomen zijn. Hierbij een grote pluim voor de ANWB en de ADAC voor hoe zij dit aangepakt hebben. ’s Avonds lopen we nog even door het dorfsmitte. Het is daar een gezellige boel. De Stummer-schrei is zojuist geopend en er is dan ook van alles te doen. Overal zitten muziekkapelletjes te spelen. Heel leuk.
Ook deze keer waren we weer vroeg uit de veren om naar Zillertal te vertrekken. 02.05 uur was het toen we wegreden uit Brakel uitgezwaaid door Marjiel en Ariën. De rit ging voorspoedig doordat we nu de snelweg naar Duitsland kunnen nemen bij Venlo. Daardoor waren we een kwartier eerder bij Koblenz, onze eerste stop. Het was ontzettend rustig op de weg en we schieten goed op. Maar dan. We krijgen autopech. De auto stopt ermee, hetzelfde euvel als twee maanden terug, dus dat wordt de ANWB bellen. Gelukkig kunnen we de auto op een veilige plek zetten langs de autobahn. We zitten zo’n 20 km. Voor Munchen. De ANWB roept de ADAC op en na anderhalf uur worden we weggehaald van de autobahn. Van te voren is er nog een motorrijder van de ADAC langs geweest om te vragen “Was losh wahr” en of we genoeg eten en drinken bij ons hebben. Goed de ADAC brengt ons bij de dichtstbijzijnde Opel-garage. Daar staan ze op het punt van sluiten, maar ze gaan ons toch helpen. De auto wordt aan de computer gehangen en uitgelezen. Daar bleek dus waar we al bang voor waren; auto kon niet meteen gemaakt worden, onderdelen moeten besteld worden. Dus we krijgen een huurauto mee om verder te reizen. Tussendoor neemt de ANWB nog contact op hoe de vorderingen zijn. Bij Interpolis blijkt dat we verzekerd zijn voor dit akkefietje wat betreft de huurauto dus dat is mooi. De huurauto wordt een gloednieuwe Astra Station Turbo met alle toeters en bellen, en 80 km. op de teller, dus dat is niet verkeerd. We zouden van de garage een seintje krijgen wanneer onze auto klaar is en dan gaan we hem ophalen. Alles over gepakt en om 13.00 uur rijden we weer verder richting Zillertal. Drie vertraging opgelopen, dus dat valt eigenlijk best mee. De drukte rond Munchen valt relatief mee en we schieten weer goed op. Toch sluiten we achteraan in een file voor de zoveelste Baustelle. Dat doet ons besluiten om binnendoor te gaan via de Tegern en Achen-see. Uiteindelijk komen we om 16.00 uur aan in Stumm waar we eerst nog boodschappen gedaan hebben. Dan door naar ons huisje waar we verwelkomd worden door Anna en Wolfgang. Daar het hele verhaal gedaan en daarna uitpakken. De ANWB neemt ook nog een keer contact op hoe de zaken er voor staan. Ik kan melden dat we op de plaats van bestemming aangekomen zijn. Hierbij een grote pluim voor de ANWB en de ADAC voor hoe zij dit aangepakt hebben. ’s Avonds lopen we nog even door het dorfsmitte. Het is daar een gezellige boel. De Stummer-schrei is zojuist geopend en er is dan ook van alles te doen. Overal zitten muziekkapelletjes te spelen. Heel leuk.
Zondag 8 juli 2012
We slapen eerst maar eens uit en
doen rustig aan. De zon staat hoog aan de hemel. We nemen niet de gok om in
Jenbach naar de kerk te gaan om de eenvoudige reden dat we niet weten of het
wel kerk is.
Na op ons gemak een bakje koffie te hebben gedronken begeven we ons in onze huurauto richting Schwarzachalm. Een leuk wetenswaardigheidje over de auto. Het dashboard lijkt meer op de cockpit van een F16 dan van een auto. Allerlei knopjes dus. Ik ontdek een apart knopje waarvan ik denk dat het van de airco is en zet het op de hoogste stand. Even verder tijdens de rit merk ik dat mijn zitvlak warmer begint te worden. Nog wat verder is het niet meer te houden. Je raad het al, dat knopje was dus voor de stoelverwarming. Ik moet op de blaren zitten.
We parkeren de auto bij Kuhle-rast en wandelen binnen een half uur naar de Schwarzachalm. Als we aankomen is Hans Egger al volop bezig met zijn show. Duo Montana is aanwezig om de boel op te leuken, kortom een gezellige boel. Het weer is heerlijk en we genieten volop van de gezelligheid. Irma neemt en Speckplatte en ik Schmarren, heerlijk.
Daarna nemen we plaats in de luierstoelen die overal zijn neergezet en nemen het er van. We lopen via de Zapfenalm terug naar de auto en zijn +/- 16.00 uur weer terug in Stumm. Heerlijk op het balkon lezen onder het genot van een versnapering.
Na op ons gemak een bakje koffie te hebben gedronken begeven we ons in onze huurauto richting Schwarzachalm. Een leuk wetenswaardigheidje over de auto. Het dashboard lijkt meer op de cockpit van een F16 dan van een auto. Allerlei knopjes dus. Ik ontdek een apart knopje waarvan ik denk dat het van de airco is en zet het op de hoogste stand. Even verder tijdens de rit merk ik dat mijn zitvlak warmer begint te worden. Nog wat verder is het niet meer te houden. Je raad het al, dat knopje was dus voor de stoelverwarming. Ik moet op de blaren zitten.
We parkeren de auto bij Kuhle-rast en wandelen binnen een half uur naar de Schwarzachalm. Als we aankomen is Hans Egger al volop bezig met zijn show. Duo Montana is aanwezig om de boel op te leuken, kortom een gezellige boel. Het weer is heerlijk en we genieten volop van de gezelligheid. Irma neemt en Speckplatte en ik Schmarren, heerlijk.
Daarna nemen we plaats in de luierstoelen die overal zijn neergezet en nemen het er van. We lopen via de Zapfenalm terug naar de auto en zijn +/- 16.00 uur weer terug in Stumm. Heerlijk op het balkon lezen onder het genot van een versnapering.
Maandag 9 juli 2012
Kreuzjochhutte - Stumm [Klik hier voor de route]
Kwart over zeven opgestaan. We
regelen eerst onze “Z”-tickets op de bahnhof bij onze grote vriend Wolfgang.
Daar is het “Immer bar zahlung”. We gaan met de zug naar Zel en lopen naar de
Zillertal Arena en nemen de gondel omhoog naar de Sonnenalm. Bij de
Kreuzjoghutte koffie gedronken. Het weer valt nog niet mee, we lopen in de
wolken. Toch besluiten we onze tocht voort te zetten en door te lopen naar
Stumm. Het is wel even zoeken want in het begin staan er weinig of geen
bordjes. Door goed de kaart te raadplegen (Irma) komen we op de goede weg. Via
de Kapaunsalm en Koglanger schieten we een heel eind op. Dan lopen we richting
de Tannenalm. We denken zo, hier lekker uitrusten onder het genot van een
heerlijke versnapering en dan met de linietaxi terug naar de bahnhof in
Kaltenbach. Aber leider, Montag ruhetag. Toch rusten we er even uit. Ze zijn
daar met modelvliegtuigjes in de weer. Zeker 10 van die vliegtuigjes zien we in
de lucht. Daarna lopen we weer verder, het is nog wel even lopen hoor! Hoe
verder we lopen, hoe meer last Irma krijgt van haar knieën. Het ziet er naar
uit dat we de Bahnhof in Kaltenbach niet halen. Plotseling ziet Irma een
vrouwtje die afscheid aan het nemen is van, wat later blijkt, haar vader. Ze
schiet haar uiteindelijk aan en aan vraagt hoelang het nog lopen is naar
Kaltenbach. Het vrouwtje kijkt Irma aan en biedt spontaan een lift aan naar de
bahnhof. Zo zijn we om 15.00 uur weer terug in ons huisje. Het weer is nog best
opgeklaard. De zon komt er af en toe bij. De ANWB neemt weer kontakt op. Ze
hebben met de garage in Munchen kontakt gehad. De auto is woensdag a.s. klaar.
Kosten € 800,00.
’s Avonds hebben we bij Nester
heerlijke schnitzels gegeten.
Dinsdag 10 juli 2012 Maxhutte [klik hier voor de route]
Als we wakker worden is het prachtig weer. We besluiten naar de Maxhutte te lopen. We hoeven niet al te vroeg weg. We nemen op ons gemak het treintje richting Mayerhofen van waar we met de bus verder gaan naar Ginzling. Als we door de tunnel, bij Ginzling, heen zijn regent het plots pijpenstelen. Maar we besluiten toch op pad te gaan. De regenkleding aan en hopsakee. Het pad loopt eerst op een gemakkelijke manier omhoog, maar allengs wordt het stijler. Geluk is dat we op dichtbegroeide hellingen lopen dus we vangen niet de volle laag van de regen. Het is wel jammer want als de zon zou schijnen is dit beslist een prachtige tocht. Na anderhalf uur bereiken we de hut, trekken een droog shirt aan en gaan naar binnen om te eten. Heerlijke gulashsuppe. Het is echt een gezellige hut. Ondertussen zien we als we naar buiten kijken dat het begint op te klaren en even later schijnt de zon uitbundig. Dus de afdaling geschied heel wat zonniger dan de klim. We kunnen nu ook goed zien hoe de hut is gelegen. Prachtig past hij in het berglandschap en ik schiet nog snel enkele foto’s. Tijdens de afdaling halen we een man en een vrouw in uit Middelburg en lopen met hun mee naar beneden. Zij zitten op de camping in Moyerhofen en zijn ook echte Oostenrijk-freaks. Heel veel plaatsen waar wij geweest zijn kennen ze, ook in het Voralgebergte. We kunnen met hun meerijden naar de bahnhof in Mayerhofen anders hadden we nog anderhalf uur moeten wachten op de bus. Ze blijken ook nog Jannie en Evert van de Ham te kennen en zo zie je maar, de wereld is klein. Met de trein terug naar Stumm, maar we zijn eerst nog in Zel uitgestapt om daar een lekkere yogurt-becher te nuttigen. Het is vandaag dinsdag, dus vanavond naar Fugen naar het concert van de BMK. Ze hadden een prachtig programma. Ietwat klassiek voor de pauze en erna wat lichter. Zo kwam de typewriter en een gedeelte uit de Bolero van Ravel voorbij.Ook een leuk item was “El condor passa” gespeeld door de twee jongste dwarsfluitspeelster. Een topper.
Woensdag 11 juli 2012
Vandaag om 07.00 uur op want we
moeten naar Munchen om de auto op te halen. We kunnen de garage makkelijk terug
vinden en zijn er klokslag 10.00 uur. Pinpas of Visa-kaart hadden we niets aan
om te betalen dus moesten we eerst geld uit de muur pinnen en in de garage cash
betalen. Goed, alles geregeld, en terug naar het Zillertal. Onderweg terug
hebben we vlak bij Irschenberg een wolkbreuk op ons dag gekregen, zoiets had ik
nog nooit meegemaakt. Eenmaal in het Zillertal aangekomen schijnt de zon weer
en is het 24 graden. We zetten de auto bij de bahnhof in Kaltenbach en rijden
met de trein naar Mayerhofen. Bij de slager eten wee een heerlijk broodje warm
vlees en gaan daarna met de Penkenbahn mee omhoog. We lopen daar vandaan naar
Finkenbergbahn (Crista’s Skialm). Inmiddels lopen we weer in de wolken. Maar
als we bij Crista’s Skialm aan de koffie met gebak zitten breekt de zon weer
door. Omdat het te laat is om naar mittelstation te lopen gaan we met de gondel
naar beneden. Om 16.30 uur zijn we weer in Stumm terug. Spaatje, biertje,
pindaatje op het balkon, relaxed hoor.
Vandaag staat de Grieralm op het programma. Deze hut hebben we vorig jaar ook bezocht maar toen regende het zo hard dat we van de omgeving niet veel hebben gezien. Trouwens, we lopen nu via een andere route. Nu is het bewolkt maar droog. Met de trein naar Mayerhofen en daarna de bus naar Lanersbach. Eén halte na de Eggalm-banen stappen we uit de bus. We lopen via de Höhlenstein-hutte. Jammer van de bewolking, die er hangt, want zo kunnen we de Grubl-spitze, die aan de ander kant van het dal licht, niet zien. Maar goed, het is droog. In de Höhlenstein-hutte hebben we koffie gedronken en zijn daarna doorgelopen naar de Griesalm. De bewolking wordt wel wat dunner zodat we wat meer van het berglandschap kunnen zien. In de verte zien we de bergbahn van Hintertux en ook is de Bichlalm aan de ander kant van het dal waarneembaar. In de Grieralm-hutte hebben we lekker gegeten van een Knödel-suppe en een Bretljause. Daarna is het afdalen naar Madseit waar we de bus nemen naar Mayerhofen. Daar hebben we nog een poging gedaan om wat te winkelen, maar dat was ook niet alles, dus zijn we maar op de trein gestapt naar Stumm.
Vrijdag 13 juli 2012 Penkenbahn –
Finkenberg
Om 07.00 uur checken we eerst het
weer. Het is zwaar bewolkt en het regent dus duiken we nog een uur terug het
bed in. We gaan eerst boodschappen doen, we hebben nogal het e.e.a. nodig, want
Ariën en Anke komen morgen. Daarna drinken we koffie en gaan om 11.30 uur naar
de bahnhof om richting Mayerhofen te vertrekken. Het regent nog steeds maar dat
wordt steeds minder. Hier en daar komt een beetje blauw door de wolken heen. We
eten een broodje bij de slager en gaan daarna met de Penken-bahn omhoog.webcam Penkenbahn We
lopen van het middelstation naar het middelstation van de Finkenberg-bahn. Het
begint steeds meer op te klaren en kunnen nu
prima van het berglandschap genieten. Bij het middelstation van
Finkenberg drinken we wat met lekkere Marillen-kuche met Sahne. Daarna dalen we
af met de bahn af naar Finkenberg. De zon schijnt inmiddels uitbundig. Dat zou
je vanmorgen niet gezegd hebben. We bezoeken nog de kerk van Finkenberg en we
verwonderen ons er over hoe ze een hotel kunnen toetakelen. Het Stock-hotel
zijn ze aan het verbouwen en krijgt een futoristische uitstraling. Er wordt
nergens op bespaard. Drie knoepers van torenkranen zijn ingezet bij de
verbouwing en de duurste natuurstenen worden gebruikt. Stock is niet het enige
hotel hoor dat verbouwd wordt, volgens mij komt er in Oostenrijk bakken met
geld binnen. We nemen de bus naar Mayerhofen waar we nog even de Hervis en
Cecil binnenlopen. Nadat we een lekker ijsje gegeten hebben vertrekken we met
de trein richting Stumm. Daar is het goed druk voor het Ursprun Baum-fest dat
dit weekend gehouden wordt. Een agent staat op een kruising het verkeer te
regelen. Het zal wel weer een hele happening worden maar wij gaan vanavond naar
het platzconcert in Ried. Kijken of onze Wofgang een beetje in vorm is.
Zaterdag 14 juli 2012 Spieljoch –
Ariën en Anke ophalen.
Vanmorgen weer bewolkt maar (nog)
droog. We gaan met de auto naar de
Spieljochbahn en met de kabelbaan omhoog. Boven is het koud en bewolkt maar nog
steeds droog. We besluiten om via de Geolsalm te lopen en daar weer terug naar
de bergbahn. Onderweg halen we mensen in die het zelfde pad willen lopen. We
raken aan de praat. Het gaat al snel over boeken en de Kerk. Ze komen uit
Berchambacht en kennen Evert van de Ham, Verduin, Born, Belder en de hele
reutemeteut aan dominees. Piet heeft 30 jaar in de kerkenraaf gezeten, dus
vandaar. Waarschijnlijk zijn ze dinsdag ook in Fugen bij het Festkoncert, want
dat vonden ze heel erg mooi. We drinken op de Geolasalm koffie en het is heel
gezellig. Om 12.30 uur zijn we terug bij de bergbahn en dan begint het te
storten. We hebben brood meegenomen dus dat eten we eerst op en gaan daarna met de bahn naar beneden. We
moeten een beetje bijtijds zijn want we gaan straks Ariën en Anke halen in
Jenbach. Dus vanaf die tijd zijn we met z’n vieren, heel gezellig hoor. We eten bij Neumeister en dat was weer
heerlijk. In Stumm zelf is het weer een drukte van jewelste. Dit weekend vind
het jaarlijkse Ursprung Buam fest plaats. Vanuit heel Europa zijn de mensen
gearriveerd om van dit evenement te genieten. Wij vinden Ursprung Buam leuk om
te zien op TV maar om daar nou een heelweekend voor uit te trekken dat doen we
ook weer niet. Bovendien, als we op het balkon zitten kunnen we meegenieten van
de muziek in de tent..
Zondag 15 juli 2012 Schwarzachtal
Vanmorgen maar weer uitgeslapen tot 08.45 uur. Na het ontbijt zijn we naar de kerk in Jenbach gegaan. Ariën en Anke bleven thuis want Ariën kon niet goed zitten ivm. z’n abces. Er waren 6 Nederlanders en 25 Oostenrijkers in de kerk en het was H.A. Om 12.00 uur zijn we naar Kuhle rast gereden om naar de Schwarzachalm te lopen. Het heeft de hele morgen al geregend maar als we op pas gaan wordt het minder en we bereiken binnen het half uur de hut. Voor het eerst zitten we binnen. Het is er niet druk maar toch is er live-muziek door “Duo Edelweiß”. Het is er ontzettend gezellig. We eten en drinken wat en genieten van de gezelligheid. Om 14.30 uur lopen we weer terug . Nog steeds is het niet helemaal droog, maar het weer wordt steeds vriendelijker. Weer terug bij Kuhle rast zijn we weer naar beneden gereden. We rijden nog even langs “Märzenklam” en Sandra Dengg. Om 16.00 uur zijn we weer terug in Stumm en nemen een natje en droogje. Ariën en Anke maken lekkere Spagetti.
Maandag 16 juli 2012 Wanglspitze – Vorderlanersbach
Om 07.00 uur appel. We gaan eerst naar de bahnhof om de “Z”-tickets te regelen voor Ariën en Anke. Vriend Wolfgang had zeker een snipperdag, dus kon hij ons ook niet een prettige vakantie wensen. We nemen de trein naar Mayerhofen en met de Penkenbahn omhoog. We lopen naar Christa’s Skialm en drinken daar koffie. Dan lopen we door naar de zender om daar vte overleggen of de Wanglspitze zullen bedwingen of niet. Het is ontzettend koud maar het begint steeds meer op te klaren. Het uitzicht is iets beter dan woensdag alleen koud, koud, koud. We willen toch graag de Wanglspitze op dus zo gezegd zo gedaan. Het is een uur klimmen en bij het Gipfelkreuz aangekomen is het uitzicht prachtig, mede omdat het steeds helderder wordt. De Grublspitze is goed zichtbaar. Het is te koud om op de top te eten dus daarom dalen we een stukje af en vestigen ons op een mooi plekje uit de wind en eten daar onze proviand op. Inmiddels zijn we er achter dat het een prachtige wandeling is en we genieten dan ook met volle teugen van het prachtige berglandschap. We dalen af naar de zender en lopen vandaar verder via de Strofenalm en dan door naar Vorderlanersbach. Dat is voor ons een bekend stuk want dit hebben we al meerdere malen gelopen. We zijn om 17.00 uur terug bij het huisje. We zijn tegenwoordig helemaal over naar het spel Bonanza, dus dat doen we dan ook ’s-avonds.
Dinsdag 17 juli 2012 Krumbachtal.
06.45 uur eruit. Het weer ziet er vriendelijk uit. We nemen
de trein van 08.074 uur naar Zell en nemen daar de bus naar Gerlos. Daar gaan
we met de Ischkogelbahn omhoog. Het is inmiddels toch weer bewolkt en vrij
koud, maar niet zo koud als gister. We drinken koffie bij de Latchen-alm en
daarna lopen we door richting de Isch-kogel. We besluiten om niet naar de top
te lopen maar een eerdere afslag te nemen richting het Krumbachtal. We lopen
binnen het uur naar de Wilde Krimml alm. Daar dalen we af het Krumbachtal in.
Het is daar echt een prachtige omgeving. Het weer blijft een beetje wisselend,
ook af en toe zon. De wandeling is wel lang maar erg mooi. We eten op ons gemak
en daarna lopen we in zo’n 2 ½ uur naar beneden waar we weer wachten op de bus
die ons naar Zell brengt. Om 16.00 uur zijn we weer terug in het huisje. ’s-Avonds
naar het festconcert in Fugen geweest.
Donderdag 19 juli 2012 Kolmhaus - Brandberg
06.45 uur er uit. Alle vier. Met de trein naar Zell en van
daar naar de Gerlossteinbahn met de bus. Het is mooi weer en de zon gaat steeds
uitbundiger schijnen. Boven aangekomen lopen we richting de Alte Kottahornhutte
waar we koffie drinken. Nou ja koffie, het was oploskoffie opgeschept met een
slief ui een pan met water die op het fornuis stond te koken. Het uitzicht is
prachtig . Op een gegeven moment zijn we de Rastkogelhutte liggen helemaal aan
de andere kant van het dal. We lopen richting het Kolmhaus om daar te eten maar
dat duurt nog even. De route die we lopen is zeer afwisselend. Dan weer door dicht
beboste hellingen en dan weer over een open stuk en steeds weer verandert het
panorama wat we zien. We zijn om 12.15 bij het Kolmhaus waar we het ons lekker
laten smaken. (Soep, schmarren, wurst).
We zitten een poosje en beginnen dan weer aan de terugtocht en zijn om ongeveer
14.15 uur bij Gasthof Tanner in Brandberg waar we ons trakteren op een heerlijke
coupe ijs. De bus van 15.55 uur brengt ons weer terug naar Myerhofen. Waar we
de trein terug nemen naar Stumm. Inmiddels regent het pijpenstelen en moeten we
rennen van het station naar de auto. ’s Avonds zijn we nog wezen buurten bij
Jan en Anneke.
Vijdag 20 juli 2012 Ahornbahn.
Het uitzicht boven op de Ahorn |
Om 07.45 uur gekeken wat voor weer het is. Dat valt niet mee. Het is zwaar bewolkt dus terug bed in en uitslapen tot 09.00 uur. Na het ontbijt drinken we eerst nog koffie op het balkon en stappen daarna op de trein richting Mayerhofen om daar wat rond te lopen en een heerlijk broodje te eten bij de slager. We gaan met de Ahornbahn omhoog en lopen daar wat rond. Er is weinig te zien want we lopen in de wolken. Eigenlijk was het uitzicht nihil. We drinken nog wat in de Ahornhutte en gaan daarna terug met de bahn naar Mayerhofen en met de terin naar Stumm.
Zaterdag 21 juli 2012 Terug naar Nederland.
De terugtocht is dit jaar anders dan anders. We vliegen nl.
terug. Eerst komen Jan en Anneke nog koffiedrinken met lekkere Kuche. We worden
door Ariën en Anke naar het station in Kaltenbach gebracht, waar we door hun
uitgezwaaid worden. Met de Zillertalbahn naar Jenbach en van daar naar
Insbruck. Daar een stukje met de bus naar het vliegveld. Jammer dat het regent
dus bij het opstijgen zien we maar weinig. Nadat we opgestegen zijn krijgen we
algauw de melding dat we boven Dusseldorf zitten en dat we landing alweer gaan
inzetten. Op Schiphol nog wat gegeten en daarna met de trein naar Utrecht en
daarna naar Zaltbommel. Daar worden we opgehaald door José en zijn om ongeveer
08.30 uur thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten