Oberkrimml 1984 Eén van de eerste keren dat we in Oostenrijk waren
De naam van deze blog doet vermoeden dat de blog alleen maar over het in Oostenrijk gelegen Zillertal gaat. Dat is dus niet zo. Wij zijn zeer zeker verknocht aan Oostenrijk. Het begon allemaal in de verkeringstijd toen we er al snel achter kwamen dat we allebei wel wat hadden met de bergen. We zijn toen op vakantie naar Saalbach geweest. Daarna hebben we eigenlijk altijd Oostenrijk als vakantie bestemming gehad. Met een uitstapje naar Denemarken waar we een keer in Ebeltoft en een keer op het mooie eiland Fyn vakantie hebben gehouden. Maar Oostenrijk blijft toch ons favoriete vakantie doel. Al snel ontdekten we een pareltje in het Vorarl-gebergte waar we jaren achter elkaar in het kleine plaatsje Schnifis, bij de familie Schnegg, verbleven. Ook hebben we een uitstapje naar het verder gelegen Kärnten, waar we in Mühldorf verbleven. Dan zijn we ook meerdere malen naar het Montafon geweest. Ook later toen ik al met dit blog begonnen was. Daarnaast hebben we ook al twee vakanties doorgebracht in het Kleinwalsertal. Maar onze favoriet is toch wel het in Tirol gelegen Zillertal. Daar zijn we al menigmaal geweest. De laatste jaren doen we het zo dat we eerst naar het Zillertal gaan en dat we er daarna nog een week aan vast plakken in een ander gebied van Oostenrijk. In de laatste gevallen was dat dus Kleinwalsertal en Montafon.
Sinds 2022 hebben we het Lechtal ontdekt. Een prachtig dal in Tirol en grenst aan het Vorarlgebergte. Het is er een stuk authentieker dan dat we gewend waren in het Zillertal. Je kunt er prachtige tochten maken die voor ons goed te doen zijn. We logeren in een appartement in een schitterend landhuis in Holzgau Villa-Alpin genaamd. Door het dal loopt, hoe kan het ook anders het riviertje de Lech die ontspringt bij de Formarinsee bij Lech en loopt door het dal tot aan Füssen. Langs de Lech is een pad uitgezet en je kunt het hele eind van begin tot eind langs de Lech lopen. Dit is de beroemde Lechweg, gewild bij vele hikers.
Je kunt zo'n beetje alle wandelingen die we er maken in deze blog vinden. Met een uitgebreide beschrijving en een link naar Wikiloc waar de wandeling te vinden is via maps. Maar we hebben ook een aantal etappe's van de Rheinsteig gelopen, daar kan je ook verslagen van lezen op deze blog. En ook onze wandelingen in Nederland worden in deze blog beschreven.
Ik ben met deze blog begonnen in 2011 toen ik een reis maakte naar Eldoret in Kenia. Ik maakte deze reis namens de Hervormde Kerk en de Zendingscommissie van Brakel. Daarna heb ik alle vakantie- en wandelverhalen die we beleefden blijven plaatsen op de blog.
Maar je kunt in deze blog ook andere gebeurtenissen vinden zoals enkele verhalen over muziekvereniging OBK uit Brakel, waarvan ik reeds meer dan 50 jaar lid ben. In 2019 werd het 100 jarig jubileumfeest gevierd. Ook hier is een item aan gewijd. Je vind een playlist van OBK in het overzicht hieronder.
Inmiddels zijn we ook begonnen met het lopen van klompenpaden. Tevens hou ik enkele blogs bij zoals een blog over het Munnikenland, dat op een steenworp afstand van hier ligt en een blog over natuurfotografie. Je vind ze in het overzicht hieronder. Je hoeft alleen maar op de link te klikken en de betreffende blog verschijnt.
Het is maandag 6 oktober 2025 en we gaan er een paar daagjes op uit. We rijden richting de Achterhoek waar we een leuke B&B hebben geboekt "de Smale" in Geesteren.
We rijden om ongeveer kwart voor negen weg. Het is bijna twee uur rijden naar Borculo waar we eerst een wandeling willen maken voordat we naar de B&B gaan. Twee uur rijden en dan zitten we nog steeds in onze provincie Gelderland. Het is opmerkelijk hoe groot eigenlijk Gelderland is.
We parkeren de auto bij museumboerderij "De Lebbenbrugge", waar we eerst een bakje koffie drinken in het bezoekerscentrum. Er zitten verscheidene vrijwilligers rond een tafel de plannen voor vandaag door te nemen. Het blijkt dat er een cameraploeg is die vandaag opnames maakt en de vrijwilligers gaan figurant spelen. Ons wordt ook gevraagd of we figurant willen zijn. Dat vindt de filmploeg wel interessant, een stel authentieke wandelaars compleet met rugzak en bergschoenen. Maar we bedanken voor de eer want wie weet hoelang het gaat duren voor de opnamen er goed opstaan. De museumboerderij is te bezoeken en we beloven als we terug zijn van de wandeling met de rondleiding mee te gaan. Hierna gaan we op stap. We komen meteen al langs het Galgenveld, waar de route z'n naam aan te danken heeft. Via het Jan Ribberpad komen we bij een trekpontje.
Daarmee moeten we ons het riviertje de Slinge overtrekken. Op zich is dat natuurlijk een leuke afwisseling in de wandeling. We komen op de Palsenborgweg uit, wat niet meer is als een slingerpad dat langs de Slinge loopt. Bij het bruggetje op de Oude Schooldijk steken we de Slinge weer over. Rondom ons ontvouwt zich het Achterhoekse land wat bestaat uit uitgestrekte weilanden met schitterende oude boerderijen. De koeien staan nog niet op stal en lopen nog lekker in de wei. Oude boerenhoeves kun je hier nog genoeg vinden evenals kleinere boerderijtjes die hier intact zijn gebleven. Voor de doorsnee wandelaar is er genoeg te zien. We passeren een terrein van de Ponyclub de Barchruiters. Even verder ligt het landgoed Beekvliet dat we voor een gedeelte doorkruisen. We hebben er prachtige vergezichten en ook mooie doorkijkjes. Zo passeren we een landje waar in het midden een monumentale boom staat te pronken.
Via het Stelkampsveld komen we weer in de richting van het beginpunt. We komen weer bij het bezoekerscentrum van "de Lebbenbrugge" waar we na eerst een bakje koffie drinken nog een bezoek brengen aan het museum.
De geschiedenis van De Lebbenbrugge begint ver terug in de tijd, als er laat in de Middeleeuwen een boerderijtje gebouwd wordt aan de 'Lebbenkbrugdijk', destijds nog een zanderig karrenspoor. Nu is dat de Lebbenbruggedijk, maar in die tijd was dat eenhessenweg, een belangrijke handelsroute die vanaf de handelssteden in Duitsland via onze Hanzesteden Zutphen en Deventer richting Utrecht en Amsterdam liepen. Grote karren met paarden reden over deze zanderige en vaak modderige weg en vervoerden zo hun handelswaar over deze route.
Hierna gaan we op zoek naar onze B&B. Dat is maar amper 10 minuten rijden. We worden verwelkomd door Jan en even later door zijn dochter Janine. Zij laat ons onze kamer zien.
Het ziet er prima uit. Precies zoals we verwacht hadden. Heel vriendelijke mensen. Hier kunnen we het wel een paar dagen uithouden. 's-Avonds zijn we wezen eten bij Zalencentum Baan. Heerlijk gegeten.
Na een goede nachtrust en een prima ontbijt in de B&B maken we ons klaar om een klompenpad te gaan lopen, het Boereneschpad.
We wandelen vanaf de B&B naar het startpunt van het pad. Via de Geesterse Broekweg komen we bij het Theehuis de Busker. Er is weinig reuring dus zal hij wel dicht zijn en we lopen verder. We lopen nu door het weiland en komen op de Altena's dijk. Een stukje verder passeren we Wijnhoeve Kunneman. Deze beslaat 2 hectaren met zowel witte als blauwe druiven waar wijn van gemaakt wordt. Ze organiseren diverse wijnproeverijen en evenementen. We komen bij de Bolksbeek die we via een bruggetje oversteken. Ook hier weer prachtige boerenhoeves. We zijn inmiddels al een heel eind richting Gelselaar gelopen. Daar komen we om even 12.00 uur aan. Gelselaar is één van de drie kerkdorpen die bij Borculo horen.
Het aantal inwoners ligt rond de 700. Gelselaar staat ook bekend doordat er vroeger veel ganzen gehouden werden. We komen nu op de Goordijk. Hier loopt de grens van Gelderland en Overijssel. En dan naderen we de Schipbeek. Deze steken we even over om de Boomtuin te bezoeken.
De Boomtuin van kunstenaar Jeroen Kooijmans is een sprookjesachtige tuin in de kruin van een ongeveer 250 jaar oude eik. Via een open wenteltrap langs de stam bereik je een plateau waar een tuin is aangelegd vol varens en mossen. Een klein paadje leidt naar een bankje waar je kunt zitten en tussen de bladeren van de boom door van het uitzicht kunt genieten. De boom staat op het land van boer Sipma die vroeger als jongetje zelf veel in deze boom geklommen heeft.
Wij klimmen natuurlijk ook even in de boom en je hebt er inderdaad een prachtig uitzicht over de omgeving. We steken de Schipbeek weer over en komen bij een vijfsprong waar we een bankje zien waar we even op rusten en een appeltje eten. We zijn inmiddels over de helft van de wandeling. Er volgt nu een langerekt stuk dat loopt via de Oude Borculose weg en de Aaftinksdijk tot aan de Koningsbeek. Weer een stukje verder komen we weer bij de Bolksbeek. Dan is het niet zo heel erg ver meer en via een smal paadje zien we de Kerk van Geesteren liggen. Deze rust op de fundamenten uit waarschijnlijk de 10e of 11e eeuw.
Het is een kerk met een zg. Zadeldak. We lopen door Geesteren heen en dan is het nog een kleine kilometer naar de B&B. 's-Avonds zijn we wezen eten bij Grandcafe de Gracht bij Moon in Borculo. Ook hier weer voortreffelijk gegeten.
Vandaag vertrekken we alweer uit de B&B. We hebben genoten van de gastvrijheid en de rust. We rijden eerst naar Borculo waar we wat boodschappen doen en koffie drinken. Dan rijden we door naar Vorden dat een klein half uurtje verderop ligt. We parkeren de auto op parkeerplaats de Bleek en gaan op zoek naar het beginpunt van de Linderoute. Die is snel gevonden. We lopen het bos in en komen al snel bij kasteel Vorden.
Het kasteel stamt waarschijnlijk uit de 12de eeuw, maar was toen heel anders dan nu. De vierkante toren was in ieder geval onderdeel van het middeleeuwse bouwwerk, maar het kasteel, zoals we het nu zien, is voor het grootste deel gebouwd in de 16de eeuw. De winkelhaakvorm kwam toen veel voor. Kenmerkend is een ommuurd voorplein met een ophaalbrug. Het kasteel verloor in de loop der eeuwen echter zijn defensieve functie en werd in de 19de eeuw aangepast door het weghalen van de ophaalbrug en de hoge dikke muren en kreeg het de huidige vorm.
We lopen verder vanaf het kasteel en steken de Vordense Beek over en zien links van ons midden in het weiland de Reuzeneik van Vorden staan. Met een stamomtrek van meer dan 7 meter en een geschatte leeftijd van 240 jaar is dit één van de dikste eiken van Nederland. We komen weer langs open stukken weiland en genieten van de prachtige vergezichten.
In de verte zien we het Kerkje van Kranenburg boven de bomen uitsteken. Via een mooie brede boslaan, de Bekmansdijk, bereiken we het riviertje de Veengoot. We komen via de Kapellebultweg aan in het buurtschap Linde. Hier vinden we ook de achtkantige Beltmolen "Ons Belang" oftewel de Lindesche molen. Hij is gebouwd in 1856. Hier pauzeren we even. Bij de molen is een klein winkeltje waar je je boodschappen zelf af moet rekenen.
De weg gaat verder en we komen op een smal paadje dat langs een weiland kronkelt met een prachtige boerderij die aan het weiland grenst.
We zijn nu op het landgoed Kieftskamps aangeland. Hier bevindt zich ook het huis "de Kieftskamp". Het ligt goed verscholen in het bos want we zien maar een schimp van het huis. Het is ook niet te bezoeken. Via een heel lang bospad komen we weer een bij de Veengoot waar we het bruggetje oversteken. We zijn nu weer bijna terug in Vorden. Om 15.30 uur zijn we weer terug bij de auto.
We hebben 3 dagen gewandeld en in totaal 43,3 kilometer afgelegd. Het weer was, welliswaar bewolkt, maar om te wandelen was het prima. De B&B was geweldig. En de omgeving was ook de moeite waard.
