2 februari – 10 februari 2011.
Vertrek vanaf Schiphol met bijna één uur vertraging(11.30 uur), dit tijdens de vlucht weer ingehaald. Tot en met de Alpen blijft het bewolkt, we vliegen dan ook boven de bewolking. De Alpen liggen er prachtig bij, helemaal onbewolkt. Zodra we de Alpen over zijn is het weer bewolkt en dit duurt tot ver in Afrika toe. We zien bijvoorbeeld niets van de woestijn. Het eten in het vliegtuig smaakt allemaal het zelfde. Wat veel vergoede was dat we een glas cognac bij de koffie kregen. Aankomst in Nairobi was om 21.00 uur Keniaanse tijd (= 2 uur later dan in Nederland) De busjes om ons naar het hotel te brengen stonden, toen we door de douane kwamen, al klaar. We hebben in een hotel van de Anglicaanse Kerk overnacht (met bewaking)
Donderdag 3 februari: 8.00 uur per vliegtuig naar Eldoret; aankomst 08.45 uur. Naar Plateau – Nundoroto Farm. Bezichtiging Nundoroto project; overnachting op Nundoroto Farm.
Vrijdag 4 februari: Bezoek aan Jurjen en Tineke de Groot, conferentiecentrum, school en Grace.
Ontbijt om 08.00 uur. Om 09.00 uur zijn we naar het conferentiecentrum gereden waar we eerst welkom geheten werden door Jurjen en Tineke de Groot. Zij wonen in het huis waar ong. 50 jaar geleden ds. Tigchelaar als eerste GZB-zendingsarbeider begonnen is. Eerst drinken we koffie waarbij Jurjen en Tineke iets vertellen over hun werk in Eldoret. Daarna zijn we naar het conferentiecentrum gegaan dat naast het huis van Jurjen en Tineke ligt. Met eigen ogen gezien wat de jongerengroep uit Brakel in 2009 daar heeft gedaan. Ze vinden het daar nog steeds geweldig wat de jongeren hebben gepresteerd en zijn nog steeds vol lof. Het gedeelte dat tijdens de onrusten in 2008 is afgebrand is weer zo goed als helemaal opgebouwd. Na de lunch, die we bij Jurjen en Tineke krijgen aangeboden bezoeken we Wareng High School die zo’n beetje naast het conferentiecentrum ligt. Tijdens de lunch heeft Johnnie van de groep Everpraise zich bij ons gevoegd. Hij neemt ons mee naar de sloppenwijk Langas in Eldoret. Hij woont hier zelf ook. Zijn vader heeft hier een cafeetje waar we cola drinken. We zijn ook naar zijn huis geweest en z’n moeder ontmoet. Johnnie was heel trots op zijn moestuintje en de waterput in de tuin. Ik heb hem geprezen over het feit dat hij zich totaal niet schaamt voor de situatie waarin hij zich bevind. Hij weet ook hoe wij wonen, want hij is op bezoek bij ons geweest en nu zien wij hoe primitief hij woont. We hebben nog een timmerwerkplaats bezocht in Langas. Hier hebben Jurjen en Evert meubels laten maken voor in hun huis. Ook weer zeer primitief maar het werkt wel. Wat is er verder te vermelden over Langas: stof, vuiligheid, plastic, armoede, drankmisbruik, open riool, schrijnende situaties, aandoenlijke kinderen die roepen ”How are you”. We zijn met de local bus teruggereden naar het conferentiecentrum, waarna we op bezoek gingen bij Grace.
Grace is een van de tienduizenden ongehuwde moeders die Kenia telt. Ze heeft het niet breed; ze woont in een huisje van nauwelijks 3 x 3 meter met haar zoontje in een krottenwijk in Eldoret. Ik heb daar een duster gekocht en nog een shawl besteld voor het thuisfront. Tot slot van deze dag zijn we wezen eten in een Indiaas restaurant “Sikh union club” Om 21.30 uur waren we weer terug op de Farm.
Zaterdag 5 februari: Bezoek aan West-Pokot; één van de armste delen van Kenia waar afgelopen jaar noodhulp is verleend in verband met honger. Overnachting in tenten, Marich Field Study Centre.
Om 09.00 uur alles ingepakt voor het kamperen. Margaret en Jackson gaan ook mee. Evert rijdt in de landrover zodat we wat meer plaats hebben in het busje. Eerst naar Eldoret om inkopen te doen in de supermarkt. Even in de gelegenheid geweest om naar huis te bellen want daarna zal er waarschijnlijk geen bereik zijn in Pokot. We hebben een dag van stof happen en slechte wegen voor de boeg. In het begin valt het nog mee, maar de wegen worden al slechter en slechter. We passeren een dorpje waar een markt gaande was en waar een enorme drukte heerste. Er is genoeg om te verkopen maar of er ook gekocht wordt is de vraag. We rijden steeds verder richting Pokot en je kan zien dat de mensen steeds armer worden. Echt bouwvallige huisjes en iedereen heeft wel een of ander handeltje. Tussen de middag eten we in een cafetaria in Kitale. We rijden verder en uiteindelijk arriveren we in Marich waar Evert meteen al bekenden tegen komt. Doorgereden naar de camping. Een stuk bos met een toilet en een douche(zonder dak). Meteen de tenten opgezet en de omgeving verkend. De camping ligt aan de rivier Moruny waar we even gingen kijken. Daar waren twee jongetjes met een netje aan het vissen, zo gauw ze een vis in hun netje vingen werd de vis met een speer gespietst. We hebben gegeten bij het restaurant van de camping, nasi met iets met botjes erin. Toen we terug kwamen bij de tenten was er al een vuurtje gemaakt. De BBQ werd aangestoken en de verhalen kwamen los. Tot 23.45 uur bij het kampvuur gezeten. Nog even naar het riviertje gelopen waar een magnifiek gezicht hadden op de sterrenhemel. Fantastisch, het melkwegstelsel was duidelijk zichtbaar. Wat meteen opvalt, is dat de grote beer niet zichtbaar is, deze staat aan het noordelijk halfrond. Orion stond recht boven ons. Om 00.30 uur naar bed en nog aardig geslapen ook!!!.
Zondag 6 februari: Naar de kerk in Marich. Ontmoeting met de kerkgangers. Bezoek aan Orwa.
Maandag 7 februari Terugreis naar Eldoret.
de Market |
Uiteindelijk was het 01.00 uur voor we gingen slapen.
O ja, ik heb nog even gecontroleerd hoe het putje wegloopt en inderdaad het loopt weg met de wijzers van de klok mee.
Dinsdag 8 februari Bezoek zendingsziekenhuis/basisschool/meisjesschool en RITT.
mango plantage |
PikiPiki |
Keuken RITT |
Woensdag 9 februari per busje bezoek gebracht aan Nakuru National Park.
De laatste dag. Om 07.00 uur op. Nog een keer lekker ontbeten. Om 08.00 uur was het busje er. De koffers konden er niet allemaal in dus Evert, die met het vliegtuig naar Nairobi komt moet met 7 koffers op pad. Nog een paar groepsfoto’s gemaakt en afscheid genomen van Margaret en Jackson. Om half negen vertrokken naar het park. Het is een heel eind rijden maar gelukkig zijn de wegen een stuk beter dan we tot nog toe gewend waren. Toch zien sommige stukken eruit als een loipe op een langlaufparcours. Rond half twaalf in het park aangekomen en konden we genieten van de prachtige natuur. Diverse soorten Gazellen gezien, Apen, Buffels, Giraffen en 1 Neushoorn. Verder bij Lake-Nakuru zagen we heel veel Flamingo’s en Pelikanen. We hebben geluncht in een luxe Lodge. Dit was echt voortreffelijk. Lopend buffet met vis, vlees, pasta’s en van alles aan toetjes. Na de lunch zijn we weer verder gereden en zijn tot aan de rand van het meer gereden om de vogels van dichtbij te kunnen bekijken en fotograferen. Er zijn er een massa. Om 16.00 uur zij we het park weer uitgereden en zijn we nog gestopt bij een souvenirwinkel. Daar wilden ze ons 3 sleutelhangertjes en een spiegeltje aansmeren voor 6.000 shilling(€ 60.00) Dat hebben we dus maar niet gedaan. Daarna volgde nog een lange en vermoeiende rit naar het vliegveld in Nairobi, waar we om 19.45 uur aankwamen. Evert was toen net geland. Om precies 23.00 uur opgestegen. Het is dan 21.00 uur in Nederland.
Donderdag 10 februari aankomst op Schiphol.
We landen rond de klok van half zes in de morgen op Schiphol. Ik heb nog wel geslapen in het vliegtuig maar weet alleen niet hoelang. Irma en de andere families staan ons op te wachten. Na afscheid van elkaar genomen te hebben gaat iedereen zijns weegs. We zijn om 07.30 uur weer in Brakel.
Samenvattend: Het was een enerverende reis waarin we veel gezien en meegemaakt hebben. We zijn ons doordrongen van de armoede die er heerst in delen van Kenia. Er zijn mensen die van dag tot dag bezig zijn om te overleven. De projecten die we bezocht hebben draaien goed. Er wordt geld verdiend. De werknemer hebben het er goed naar hun zin. Het loonbedrijf loopt goed, de landbouwmachines worden veel uitgeleend met personeel en al.
Oh ja!!, het putje draait in Kenia rechtsom!!!
Teun Versteeg
Oh ja!!, het putje draait in Kenia rechtsom!!!
Teun Versteeg