Het opschrift laat een spannend jongensboek vermoeden.
We rijden na de koffie richting de Biesbosch en parkeren de auto bij de Spieringsluis. We hebben een wandelkaart bij ons die ons voert over de Jantjesplaat en de Deeneplaat. Het is prachtig wandelweer en gaan op pad.
De wandelpaden lopen dwars door de natuur en zo af en toe steken we een fietspad over. Bij één zo'n wandelpad vergissen we ons en komen op de zelfde plaats uit waar we zijn afgeslagen. We hebben een rondje gelopen. Ondertussen is Irma al een keer of vier door muggen gestoken maar gelukkig hebben we Azaron bij ons dus smeren we er op los. Het gebied waar we lopen is echt prachtig met mooie stukken water en kreken. Echt een plaats waar heel veel ongedierte zit, en dat merken we. Irma wordt weer een keer of drie gestoken maar we gaan onverdroten verder. We komen langs de Jantjeskeet, een groepsaccommodatie annex vakantiehuis. Het eerste stuk, over de Jantjesplaat zit er al een heel eind op en we komen al in de richting van de Deeneplaat. We komen op een open stuk waar we uitkijken naar een geschikte picknickplaats. Plotseling wordt Irma aangevallen door een, het lijkt wel een Hoornaar. Het beest is zo ontzettend agressief dat niets hielp om het beest te verjagen. Het zit in d'r haar en lieve help, ook in haar shirt. Dan komt het op mij af en word ik onder vuur genomen. Ik weet het tenslotte met mijn pet weg te slaan. Het beest valt op de grond waar ik het de genadeklap geef. Het voorval doet ons meteen besluiten om rechtsomkeer te maken. We hebben er genoeg van. Irma zit onder de bulten en wetende wat voor reactie zij er soms op heeft is het niet verantwoord om verder te gaan.
Actiefoto |
We hebben er toch nog ruim 8½ kilometer opzitten. Jammer, we komen er nog wel eens een keer terug; in de winter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten