GZB - Europarun Veenendaal

Veenendaal  [voor route klik hier]

We zijn zaterdag 13 mei om 07.45 uur vertrokken richting Veenendaal. We, dat zijn: Arja van der Zalm, Hennie van Dalen, Marielle Pelle, Jannie Baas, Paula van Houdt, Irma Versteeg en Teun Versteeg. We gaan in Veenendaal deelnemen aan de GZB-Europarun. Deze wordt georganiseerd om geld binnen te halen voor het zendingswerk in Europa. Om 09.00 uur staat de start gepland, we zijn ruimschoots op tijd om ons in te schrijven en er is zelfs nog tijd voor een bakje koffie. We starten bij de Westerkerk en worden we door begeleiders op de fiets Veenendaal uitgeloodst. We gaan even voorbij de Slaperdijk het bos in en komen zo op landgoed "de Laan".

De delegatie uit Brakel

Oorspronkelijk behoorden de gronden van Landgoed De Laan tot de domeinen van Kasteel Amerongen. Rondom dit kasteel werden eind 18e eeuw door de kasteelheren statige lanen en kaarsrechte paden aangelegd in Franse stijl, die thans nog steeds herkenbaar zijn rondom het kasteel.
Landgoed de Laan is begin 20e eeuw opgericht als jachtterrein voor de grondlegger van het Landgoed, de Heer C. Bos uit Den Haag. Deze liet in de eerste helft van de 20e eeuw op het Landgoed niet alleen een hertenkamp aanleggen maar bouwde ook nieuwe boerderijen, woningen en creëerde nieuwe natuurterreinen zoals bijvoorbeeld ”het Hart” in het Amerongse deel. De (thans niet meer bestaande) hertenkamp leverde onder andere de herten voor de hertenkamp op het Malieveld in Den Haag.
Nadat de heer Bos in 1963 overleed is het Landgoed beheerd door zijn zuster, mevrouw A. Groote-Bos en vervolgens door vererving overgegaan naar de huidige eigenaren, de Familie Van Meerten.
De drie lanen op het landgoed met een totale lengte van 1585 meter liggen voornamelijk langs oude wegen en paden. Bijvoorbeeld op de vroegere verbindingsweg van Amerongen naar Putten.
Centraal punt van het Landgoed is ’t Jachthuis, gelegen in het Amerongse deel en gebouwd in het begin van de vorige eeuw. 
We lopen door de bossen en ook langs een stukje heide. Het is een mooi gebied en komen langs een aantal kenmerkende punten van het Landgoed. Zo komen we langs een Leemkuil. Een Leemkuil ontstaat door afgraven van leem voor zowel erfverharding als voor het verharden van wegen.

Leemkuil

Nog een klein stukje en we komen bij het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug: de Amerongse berg. De Amerongse Berg is een heuvel in de gemeente Utrechtse Heuvelrug in de Nederlandse provincie Utrecht en is met een hoogte van 69,2 meter boven NAP het hoogste punt van de provincie. De heuvel ligt ten noordoosten van Amerongen in het Amerongse Bos, een van de oudste bossen op de Utrechtse Heuvelrug. De meeste bossen op de heuvelrug zijn niet ouder dan een eeuw, in het Amerongse Bos dateren sommige grove dennen uit 1770. Het bos werd aangelegd als jachtgebied voor de kasteelheren van het in de Amerongse Bovenpolder gelegen kasteel Amerongen.

Hoogste punt Amerongse Berg

Weer een stukje verder komen we nog bij een markant punt: De Eenzame Eik. Een duidelijk solitair opgegroeide boom. Dit zg. sterrenbos waar de wandeling doorheen gaat is rond 1790 werd aangelegd, en heeft van origine de vorm van een wagenwiel met acht spaken. Deze eik is vermoedelijk in 1792 geplant tijdens de aanleg van het sterrenbos. De aanleg, op het hoogste punt van de Amerongse berg, vond plaats in opdracht van de eigenaren van kasteel Amerongen die hier een groot terrein in bezit hadden. In de loop der jaren was het karakter van het terrein sterk aangetast bijvoorbeeld door het verdwijnen van een aantal spaken. Aan het herstel werd in 1990 begonnen, in 2004 is het Douglasbos binnen de cirkel gekapt en zijn de acht spaken weer beplant met beuken. Sindsdien staat de eenzame eik weer goed opvallend in het midden van de cirkelvormige structuur die ook wel 'De Manege' werd genoemd. 

De Eenzame Eik

We zakken nu af richting het Egelmeer. Het Egelmeer is een natuurgebied in de Nederlandse provincie Utrecht. Het gebied ligt bij de Prattenburg ten westzuidwesten van Veenendaal. Het laaggelegen heidegebied op de Amerongse Berg heeft een natte heidevegetatie. Het gebied is omgeven met bos en heide en werd door de Romeinen het Aegil Marum genoemd. Toen de 30 cm diep liggende komvormige laag keileem in de 19e eeuw werd doorbroken liep het oude ven leeg. Doordat de waterstand in deze ‘schotel’ veel hoger is dan de grondwaterstand ernaast, blijft het gebied drassig. Het waterpeil van het Egelmeer ligt tien meter boven zeeniveau en wordt gevoed door regenwater. Door verdroging en warme zomers kan het Egelmeer droog komen te staan. Op de grondwatermeter bij het Egelmeer kan de hoogte van het grondwater worden afgelezen. De informatieborden geven uitleg over de verdroging en de maatregelen die genomen worden om de verdroging tegen te gaan.

Zo komen we langzamerhand aan het eind van de wandeling en lopen langs het huis van Hannes "Huu" over de Slaperdijk richting de bebouwde kom van Veenendaal. waar we om 11.30 uur weer arriveren bij de Westerkerk. Daar praten we nog even naa over onze ervaringen. We hebben in totaal 12,5 kilometer gelopen en hebben daar 2½ uur over gedaan. De opbrengst van de Europarun is voorlopig € 9.750,00.