We willen de Jochweg lopen en daarmee kunnen we vanuit ons huisje starten. Het is een makkelijke wandeling om mee te beginnen. Vorig jaar hebben we deze ook gelopen. Het weer valt (nog) mee. Het is heerlijk weer om te wandelen en de zon is er lekker bij.
Vanuit ons appartement lopen we naar de Lech en deze volgen we aan de linkeroever in de richting van Holzgau. Het pad is tamelijk vlak. Slechts hier en daar moeten we wat klimmen maar dat stelt niet veel voor. We hebben mooie uitzichten op de omgeving en al snel zien we in de verte het kerkje van Holzgau met op de achtergrond de hangbrug, waar Holzgau bekend om staat. We kunnen hier nu afbuigen naar Holzgau maar het weer is prima dus lopen we lekker door.
We komen ook over trajecten die behoren bij de
Lechweg. Op vele bomen is het logo van de Lechweg geschilderd. Rechts van ons stroomt de Lech. We komen langs een Kneipanlage waar we even pauzeren maar de schoenen blijven aan. Vlak hierbij hebben we ook prachting uitzicht op de Hägerau Wasserfall. Het is indrukwekkend om te zien hoe hier tonnen water naar beneden storten. In Steeg aangekomen gebruiken we de lunch bij de kaaswinkel van de
familie Sojer waar we een heerlijke Jausenplatte nemen, buiten op het terras. Hier komen we noch een keer terug want ik heb door de ijskaart zitten bladeren en als je dat ziet dan ben je wel verplicht om hier nog een keer terug te komen.
Het is inmiddels toch gaan regenen, zo erg zelfs dat we naar binnen vluchten. We kopen er nog een lekker stuk kaas en schuilen even tot de ergste regen voorbij is. Dan kunnen we naar de bushalte lopen om met de bus terug te gaan naar Schönau. We hebben een prachtige wandeling achter de rug om er in te komen.
De bedoeling is om vandaag een etappe van de Lechweg te lopen. Maar als we opstaan regent het. Zoals we het in kunnen schatten denken we dat het over enige tijd droog kan zijn. Dus doen we nog even rustig aan en drinken we eerst nog een bakje koffie.
Dan lopen we om 10.15 uur naar de bushalte waar we de bus willen nemen naar Warth. Bij de bushalte komen nog een man en vrouw aanlopen. Dat blijken onze buren te zijn uit Saarbrücken. We maken een praatje en natuurlijk gaat het uiteindelijk over voetbal. Ze willen naar Gamsvroni lopen. Wij willen van Warth in ieder geval naar Lechleiten lopen. Dat is dan een stukje van de Lechweg, en stel dat het weer mee zit willen we doorlopen richting Steeg. Tijdens de busrit begint het weer te regenen en als we in Warth uitstappen stort het. Goeie raad is duur. Wat moeten we doen? Eerst maar even afwachten en we vinden een bankje bij het Tourismusbureau waar we droog kunnen zitten. Maar al snel komen we tot de conclusie dat de regen voorlopig wel zal aanhouden.
We hadden er al een klein beetje rekening mee gehouden dat de regen bleef aanhouden dus besluiten we om de eerst volgende bus mee terug te nemen en dan helemaal mee te rijden naar Reutte
om daar te gaan shoppen. Dat is welliswaar anderhalf uur in de bus zitten maar met dit weer kunnen we ook niet veel anders. Die bus, dezelfde als waar we mee heen gegaan zijn, arriveert een half uur later. Bij halte Lechleiten stappen onze buurtjes in, zij zijn een halte te laat uitgestapt, dus kunnen ze niet naar Gamsvroni. In tegenstelling daarvan rijden ze terug naar Schönau en stappen daar uit, teleurgesteld als ze zijn door het weer en dat ze niet goed hebben opgelet om bij de juiste halte uit te stappen. Wij blijven lekker zitten om de rit voort te zetten richting Reutte. Het is inmiddels weer droog geworden en warempel ik zie af en toe ook even de zon tussen de wolken doorglippen. Vanaf Schönau rijdt de bus door diverse kleine plaatsjes wat de rit een stuk langer maakt maar ook wel leuker. Ik zeg dan altijd maar, "zo kom je nog eens ergens". Maar goed, om 13.00 uur arriveren we in Reutte bij de Bahnhof. Als we uitstappen is het droog en de zon komt er ook steeds vaker door. Eerst maar eens even wat winkelen. Irma wil een nieuwe korte broek scoren. Vlak bij de Bahnhof is de Herves en daar is keuze genoeg. Warempel, na een kwartier staan we weer buiten met in de rugzak een prachtige korte wandelbroek voor Irma.
Reutte heeft geen groot centrum maar wel iets dat lijkt op een Altstad. HHet is een wandelgebied met wat winkeltjes en restaurantjes. We eten een lekkere tosti bij "Steh", een muziekcafé dat onder de Landesmusikschule is gevestigd. Daarna lopen we nog een rondje door het wandelgebied en dan is het al weer tijd om de bus van 15.00 uur terug te nemen. Het is een uur rijden naar Schönau. Weer terug in Villa Alpin komt Oma even "ein Schnapps" drinken. Ze heeft diverse soorten bij zich en we proberen ze allemaal uit. Zo zitten we gezellig een poosje te borrelen met elkaar. Na afloop vraag ik aan haar of ze de weg nog terug kan vinden naar huis, maar dat valt reuze mee.
Na het ontbijt gaan we eerst boodschappen doen bij de M-Preis. Daarna drinken we koffie. Na de koffie lopen we richting de bushalte en nemen de bus richting Kaisers. Dat ligt in één van de machtige zijdalen van het Lechtal.
In Steeg moeten we over een brug waar ze aan het asfalteren zijn. We kunnen er maar amper overheen. De bus brengt ons helemaal omhoog naar het
Edelweisshaus waar de wandeling naar Alpe Kaisers begint. Om 11.15 uur beginnen we aan de wandeling. We lopen over een mooi pad iets naar beneden en komen na einige tijd uit op een bredere onverharde weg. Deze vervolgen we door een klein stukje bos. Deze loopt behoorlijk omhoog maar is goed te doen. Dan volgt er een alternatief pad wat we kunnen nemen maar we kunnen ook de gewone weg blijven volgen.Qua tijd maakt het niets uit. We besluiten om de alternatieve route te nemen.We komen mensen tegen die omgedraaid zijn en vertellen dat het er erg modderig is.
Maar, eigenwijze Nederlanders als we zijn, trekken ons er niets van aan en lopen gewoon door. Dat hadden we dus beter niet kunnen doen want nog geen tweehonderd meter verder begint de elende. Het is in Oostenrijk ook al weken nat en regenachtig net als in Nederland. Daardoor komt er nu een stuk waar het zeer drassig is. Irma zakt uiteindelijk weg in de modder tot bijna haar enkels. Lekker, we hebben net nieuwe bergschoenen. Toch strompelen we een stuk verder tot we bij een zeer snel stromend beekje komen. We durven er niet overheen dus besluiten we om toch maar terug te gaan. Weer door de modder. Zo komen we weer op de normale weg en vervolgen hierlangs ons pad. Zo komen we om 12.50 uur aan bij
Alpe Kaisers. We gaan aan een tafel zitten bij een jonge hiker die hier ook even pauzeert. Hij wil hiervandaan naar de Frederic Simms Hütte lopen maar de Wirtin waarschuwt hem dat het te gevaarlijk is omdat er nog heel veel sneeuw ligt. Hij besluit om naar beneden te gaan.
Wij nemen een lekkere Knödelsuppe met brood zodat we er straks weer tegen kunnen. Rond de klok van half drie gaan we weer op pad de weg terug. We hebben tijd genoeg want om 18.00 uur gaat de bus pas weer vanaf het Edelweisshaus. We gaan op ons gemak en rusten hier en daar op een bankje en genieten van het schitterende landschap. Om 16.00 uur zijn we weer bij het Edelweisshaus en nemen iets lekkers te drinken. We hebben nog twee uur tot de bus vertrekt. Als we er naar informeren bij de Hüttenwirtin kijkt ze ons onderzoekend aan en vraagt of we niet weten dat de bus niet meer rijdt. Bij Steeg kunnen de bussen niet meer verder bij de asfalteringswerk. Dat hebben wij weer. We kijken de Wirtin onthutst aan en vragen hoe wij nu naar beneden moeten komen. Ze kijkt ons eens goed aan en ik zie dat ze ons inschat en zegt spontaan: "Dan breng ik jullie wel naar beneden". Nou dat aanvaarden wij in dank want teruglopen is op z'n minst nog twee en een half uur. Als we afrekenen geven we haar een flinke fooi en even later zitten we comfortabel in een SUV die iets weg heeft van een tank. Ze zet ons af in Steeg. Onderweg naar de bushalte komen we nog langs Sojer, het restaurantje waar we pas nog een heerlijke Jausenplatte hebben gegeten. Daar hebben ze het beste ijs van het Lechtal en we nemen allebei een hoorntje met twee bollen. Heerlijk. Onderwijl zijn we bij de bushalte aangekomen. We zijn ruimschoots op tijd voor de bus van 17.15 uur. Een poosje wachten is geen straf, zeker niet met dit mooie weer. Maar hoe we ook wachten er komt geen bus. Om 17.30 uur is de bus er nog steeds niet. Gelukkig weet Irma dat bij de Sportplatz van Steeg om 17.45 uur een fietsbus vertrekt in de richting van Schönau. Daar lopen we snel naar toe en warempel die staat nog te wachten tot hij kan vertrekken. De buschauffeur zit rustig op een bankje een sigaretje te roken en we nemen plaats naast hem om te wachten tot hij vertrekt. We maken een praatje met hem. Dan brengt hij ons naar Schönau.
Vandaag staat eigenlijk Bschlabs op het programma en om daar "der weg der Sinnen" te lopen. Dat is een prachtige rondwandeling in ook weer een zijdal van het Lechtal. We hoeven niet vroeg, de bus van 10.45 uur is de planning. Dus na de koffie lopen we richting de bushalte.
Met in ons achterhoofd van hoe het gister gegaan is hebben we eigenlijk al een beetje een voorgevoel van hoe het nu zal gaan. Irma heeft de app gedownload en kan op haar telefoon kijken of er vertragingen zijn en ja hoor... 8 minuten vertraging. Zo erg is dat nog niet maar als ze even later weer kijkt... 12 minuten. Oma komt langs, ze is haar auto wezen wassen in de wasstraat. Ze informeert bij ons hoe de vlag er bij hangt. Als ze hoort van de vertraging zegt ze resoluut dat ze het Tourismusverband gaat bellen, omdat dit "wansin" is. Als even later de app 20 minuten vertraging aangeeft besluiten we om het over een ander boeg te gooien en vanaf de bushalte de tunnenltjesweg naar de
Sulzlalm te gaan lopen. Ook een prachtige wandeling want dat weten we van 2 jaar terug toen we deze ook gelopen hebben.
We lopen langs de Lechtal Strasse naar Stokhach waar de wandeling begint. We kunnen nog vele dingen herinneren van de vorige keer. Bijvoorbeeld toen we van het officiele pad af gegaan waren en het fusspad naar boven hadden genomen. We kwamen toen uitgeput bij een bankje waar we een half uur nodig hadden om te herstellen, vooral ik.(Teun). Maar we nemen nu het normale pad en dat loopt langzaam maar zeker omhoog. En zo bereiken we het zelfde bankje op een veel relaxtere manier. We hebben een boterham in de rugzak meegenomen dus die eten we daar lekker op. Het is vrij warm vandaag, de weervoorspelling heeft het over 34 graden, maar het gaat nog steeds goed hoor. We zijn nu vlak bij het eerste tunneltje en daarna volgen er nog wel een paar.
In één van de tunneltjes is het zo donker dat Irma de lamp op haar telefoon moet aanzetten omdat we geen hand voor ogen zien. In de tunneltjes is het wel lekker koel en je voelt meteen de energie in je lijf terugvloeien. Heerlijk. Na de tunneltjes gaat het weer verder omhoog. Dan is het nog drie kwartier lopen naar de Alm. Wij doen er iets langer over. Maar dat vinden we geen probleem. We verblijven een dik uur op de Alm en eten er een heerlijk warm worstje met brood en mosterd/ketchup. Ondertussen genieten we van de prachtige natuur die we om ons heen zien. Eigenlijk is er op de Hütte na geen bebouwing. Dat maakt het hier ook zo uniek, alleen maar natuur en wildernis. Wat is de schepping toch mooi.
Als we nog wat gedronken hebben gaan we weer terug. We gaan nu bergafwaards dus dat gaat iers vlotter en zo bereiken we om rond de klok van 16.00 uur weer het beginpunt van de wandeling. Dan is het nog tien minuten lopen naar ons huisje. Zo hebben we toch weer een voldaan gevoel over deze dag.
Afstand: 11.87 km
↑ 594 mtr
↓ 594 mtr
Zondag 30 juni 2024 Lechweg
Vandaag hebben we twee stukken van de Lechweg gelopen. We zijn er vanmorgen bijtijds opgestaan zodat we de bus van 9.00 uur konden nemen naar Warth. Daar zijn we afgelopen donderdag ook al geweest maar toen viel e.e.a. in het water. Vandaag een nieuwe poging.
Het weer is niet echt stabiel en er is regen voorspeld. Maar niks doen en binnen gaan zitten te wachten tot het gaat regenen schiet niet op. Zodoende zijn we om 09.45 uur al op weg van Warth naar Lechleiten. Dit is een stuk van ongeveer 4 kilometer van de derde etappe van de Lechweg. Eerst drinken we nog een bakje koffie in Warth en daarna gaan we op weg. Na een kleine omleiding komen we op het pad.
Eigenlijk is het vanaf het eerste begin al meteen mooi. We gaan eerst een eind naar beneden tot we bij een bruggetje komen over een beekje. Het beekje steken we over en we vervolgen een smal pad dat een klein beetje omhoog loopt. Rechts van ons zien we Warth liggen met de Kerktoren die in de steigers staat. Ik sta er altijd van te kijken dat de Kerken hier zo goed bij gehouden worden. We lopen door een bloemenzee. Het is niet op te noemen welke bloemen hier allemaal bloeien. Het is geweldig. Het pad vervolgt z'n weg en we komen bij een boerderij "de
Gehrnerhof, waar de kippen los op het erf lopen. Dan komen we op het punt dat we de route op de Lechweg moeten verlaten en lopen in de richting van de bushalte in Lechleiten. We moeten hier een half uurtje wachten op de bus.
Daar gaan we mee naar Steeg en stappen uit bij halte Steeg-Kirche. Vanaf hier lopen we weer een stuk van de Lechweg richting Holzgau. Hier hebben we afgelopen woensdag ook voor een groot gedeelte gelopen maar dan in tegenovergestelde richting. We lopen langs de Lech en komen bij de Hägerauer Wasserfall. We volgen het pad dat nu door het bos loopt. Maar op een gegeven moment gaat het pad door op een Feldweg. Dat lopen we helemaal uit. We komen op deze manier ook langs de Kerk van Holzgau. Daar nemen we binnen een kijkje en zijn onder de indruk van de pracht en praal.
Zo bereiken we uiteindelijk de bushalte in Holzgau waar we wachten op de bus van 14.30 uur naar Schönau. Het weer heeft zich prima gehouden en als we thuis op het terras zitten begint het een klein beetje te regenen.
Warth - Lechleiten
Afstand 3.93 km
↑ 85 mtr
↓ 161 mtr
Steeg - Holzgau
Afstand 6.08 kilometer
↑30
↓37
We zijn vandaag niet vroeg uit de veren. Het regent een beetje als we opstaan. Daarom eerst maar eens een beetje rustig aandoen en op ons gemak ontbijten. Daarna lekker lezen en koffie drinken.
Als we net lekker aan de koffie zitten komt er een tractor met een gierwagen het weitje voor ons oprijden en begint voor onze neus eens lekker de boel onderhanden te nemen. Maar goed, als je goed van aard bent let je daar niet op, zeg ik altijd maar. We nemen de bus van 11.30 uur naar Holzgau waar we uitstappen en in de sportwinkel nieuwe wandelsokken voor Irma kopen.
Daarna lopen we het bij Gasthof Bären het Hohenbachtal in dat onder de welbekende hangbrug doorloopt. Ik fotografeer enkele bijzonder bloemen die hier in grote getalen voorkomen zoals de wilde orchidee. Al snel komen we bij de Simms-wasserfal. Met oorverdovend geraas perst het water hier zich door de kleine opening. Er boven is een kletterparcours uitgezet. We zien diverse kletteraars hier gretig gebruik van maken. Nog geen vijf minuten later bereiken we
cafe Uta. Dit hutje wordt helemaal opgenomen door het vele groen van de dennenbomen en bloemen. Als de parasols niet fel rood waren gekleurd zou je er zo aan voorbij gaan. We nemen plaats op het terras en bestellen wat te drinken en een portie Kaiserschmarrn. We hebben zelden zulke lekkere op, heerlijk met rozijnen en preiselbeeren.
Als we weer verder gaan nemen we de weg richting de hangbrug. Daar aangekomen begint het net een beetje te regenen, we kunnen mooi schuilen in het hutje bij de brug. Daar zit ook een stel Belgen die we aanraden om toch vooral naar cafe Uta te lopen. Er komt ook nog een stel uit Loon op Zand bijzitten. We komen geen praat tekort want zij zijn ook fervente Oostenrijk-gangers. Na een kwartiertje is het weer droog en gaan we weer verder. We lopen nu over de panoramaweg in de richting van Bach, ook een onderdeel van de Lechweg. Rechts van ons ontvouwt zich het dal en we zien als snel in de verte Schönau liggen.
Het is echt een panorama. Het gaat over een prachtig aangelegd pad door een weide dat even later weer uitmondt in een bospad. Het blijf niet niet helemaal droog en de ponch's moeten toch nog even aan. Dit pad lopen we uit tot er een splitsing komt waar de Lechweg verder gaat. Daar slaan we rechtsaf een pad in dat ons naar de Bundesstrasse leidt en dan is het nog maar een klein stukje naar ons huisje.
Afstand: 8.15 km
↑ 453 mtr
↓ 474 mtr
Vandaag een wandeling afgevinkt die we voor deze vakantie gepland hadden. De Rosengartenschlucht in Imst. We waren in eerste instantie van plan geweest om dit met de bus te doen. Maar dan zaten we zo'n beetje langer in de bus als dat we in Imst zouden zijn. Daarom besluiten we om met de eigen auto te gaan. We moet hiervoor de Hahntennjochpass over. Het zou over de Fernpass kunnen maar dat is wel een stuk om. We rijden om 09.30 uur weg bij ons huisje. We rijden in de richting van Elmen waar de weg afbuigt richting de Hahntennjochpass . Dit is een goed berijdbare weg met hier en daar een haarspeldbocht. We komen langs plaatsjes met namen als Bschlabs, Taschach, Zwieslen en Pfafflar. Even voorbij Pfafflar bereiken we het hoogste punt van de route en dalen we langzaam af in de richting van Imst.
We rijden het parkeerterrein op van de Rosengartenschlucht en trekken de bergschoenen aan. Eerst drinken we nog een kopje koffie bij een Konditorei. We nemen er heerlijke Apfelstrudel mit Sahne bij. Dat is trouwens ons eerste gebak tijdens deze vakantie dus het werd tijd. Wat betreft het weer kan het niet stuk want het is lekker fris zomerweer en de zon is er goed bij, echt prima wandelweer. Dan is het zover en even later stappen we de Rosengartenschlucht in. Deze is vanaf het eerste begin schitterend. De Schinderbach stroomt met geweld door de Schlucht. Het pad erlangs gaat best steil omhoog en is prachtig aangelegd. Hele stukken zijn met houten balustrades gemaakt anders zouden we niet verder kunnen.
Afgelopen oktober waren we in de Breitachklamm in Oberstdorf maar daar kun je deze Schlucht niet mee vergelijken. Hier is het veel ruiger en de paden kronkelen langs de bergwand omhoog. Er zijn diverse uitkijkpunten waar je kunt genieten van het uitzicht en kun je meteen een beetje uitrusten. Soms hangt de bergwand zover over dat we moeten bukken om er onderdoor te kunnen. We komen ook nog langs een paar grotten, de zogenaamde Blaue Grotte. Ik neem er even een kijkje in maar ik zie niks bijzonders. Dan zijn we bijna door de Schlucht heen en lopen nu naar Hoch-Imst. Daar eten we bij een Foodtruck een frietje en een hotdog. Hier bevindt zich ook de langste Alpen-rodelbahn van de Wereld. De route van de wandeling gaat verder in de richting van Imst.
Het pad loopt naar beneden door het bos. Ook dit is weer prachtig aangelegd. We komen bij een Wetterkreuz waar we schitterend zicht hebben over Imst. Daarvandaan is het nog een half uurtje naar beneden. Daar aangekomen lopen we nog even de Johanneskirche in. Het valt op dat hier minder pracht en praal te vinden is als in de kerk van Holzgau waar we van de week nog waren. Daarna nemen we nog een lekker ijsje bij de Konditorei waar we vanmorgen koffie op hebben. Dat hebben we wel verdiend. Het was een prachtige dag en het weer was prima om te wandelen, fris maar zonnig. Echt top.
De terugreis gaat weer over de pass en zo zijn we rond de klok van 16.00 uur weer terug.
Om 18.00 uur voetballen kijken. Nederland wint met 3 - 0 van Roemenië. Als Malen de 3 - 0 scoord komt Omaatje binnen met een fles schnapps en 3 glaasjes om de overwinning te vieren. Oostenrijk wordt er diezelfde avond uitgeknikkerd.
Afstand: 7,65 km
↑ 280
↓ 280
We vertrekken vandaag vanuit ons huisje om een stuk van de Lechweg verder te lopen waar we maandagmiddag gestopt zijn. Als we net ons huisje uit zijn begint het te regenen. Dat zal nog wat worden zeggen we nog tegen elkaar. Toch maar even schuilen in het bushokje. Tien minuten later is het droog.
We kunnen vlakbij de bushalte stijl omhoog door het gras naar de weg die ons naar het beginpunt brengt van deze dag. Daar aangekomen slingert het pad zich verder de bossen in. Het is een smal pad maar heel goed begaanbaar. We blijven een poos op de zelfde hoogte lopen.
Na wat kronkels en bochten komen we bij een heel mooi uitzichtpunt. Er is hier een hutje gebouwd waar we heel mooi uitzicht hebben op Stockach. Daarna lopen we bergafwaarts en al snel zijn we bij de oever van de Lech waar we uitkomen bij de brug bij Stocker Steg. We komen nu in de buurt van het Talstation van de Jochlspitzbahn. Maar eerst eten we, op een bankje met mooi uitzicht, onze meegenomen broodjes op. Dan is het nog tien minuten naar het Talstation. We hebben tijd genoeg en stappen in de gondelbahn omhoog. We lopen er even rond maar we zien dat ons favoriete bankje bezet is. Het is er trouwens erg winderig en koud dus snel weer naar beneden. Daar vervolgen we de Lechweg weer.
Deze loopt nu verder richting Bach. We komen nog bij een mooi punt bij een Kapelletje. Dit is de Seesumpf Kapelle. Daar nemen we even pauze en ook de gelegenheid om even in het Kapelletje te kijken. We lopen weer verder, het is nu niet ver meer naar Bach waar deze etappe van de Lechweg stopt. We komen uit bij de Kerk van Bach waar ook de bushalte is. Maar eerst nemen we nog plaats op het terras van
Gasthof Grüner Baum. Het weer is ook vandaag weer ontzettend meegevallen. Het was dan welliswaar geen strak blauwe lucht maar het zonnetje kwam er ook af en toe door en het was prima wandelweer.
Afstand: 7.16 km
↑ 353
↓ 379
Vandaag gaan we met de bus weer richting Lecht om bij Gehren de 3e etappe van de Lechweg af te maken. We hadden afgelopen zondag al een begin gemaakt van deze etappe door van Warth naar Lechleiten te lopen. Doordat we vanmorgen bij Gehren starten moeten we eerst nog een stukje lopen van afgelopen zondag. (ong. 1,5 km).
Maar al snel zitten we op de route en passeren al meteen een mooi punt waar een kapelletje gebouwd is. Een prachtig punt waar je het gehele dal richting Warth kan overzien. Daarna verdwijnen we in het bos. We lopen verder over prima wandelpaden. Precies de paden die wij willen hebben. Al slingerend op en neer. Tegelijk is er zoveel te zien. Ook hier weer één bloemenzee. Ik vermoed dat het te maken heeft met het natte weer dat er dit jaar zoveel bloemen zijn. Het landschap is ook overweldigend. Wij zijn er niet geweest, maar af en toe waan je je in de Rocky Mountains. Rond 13.00 uur houden we rust om de broodjes op te eten op een bankje. We hebben er prachtig uitzicht richting het Bockbachtal, en in de verte zien we jausenstation Gams Vroni liggen. Daar waren we vorig jaar. Als we richting Warth kijken zien we de Grote Wiederstein. We vinden hier ook een zg. Happy Stone.
Na de stop gaan we weer verder en komen op een wat je kunt noemen een saai stuk. We komen op een schrotterweg die zigzaggend naar beneden loopt. Dat is best wel een lang stuk maar er valt nog genoeg te genieten hoor. We komen over een brug waar we de Lech oversteken en lopen nu over de andere oever van de Lech. Hier is het ook weer prachtig. Zo komen we aan bij de bushalte van Prenten. Naar Steeg is het nog wel een eindje door. We komen langs het gehuchtje Hinterellenbogen. Dan is het nog een half uur naar Steeg waar we bij de Kirche uitkomen. We moeten nog een stukje doorlopen het dorp in voor we bij Sojer zijn. Daar doen we ons tegoed aan een heerlijke Yogurtbecher. Dat hebben we wel verdiend.
We kopen er nog een paar Landjäger en een fles Schnapps. Dan is het nog twintig minuten wachten op de bus naar Schönau. Het was vandaag super. Het weer was top en de wandeling geweldig.
Afstand: 13.51 km.
↑ 250
↓ 530
Heute Kaiserwetter. Als we wakker worden straalt de zon al over de bergen. Het belooft een prachtige dag te worden. We nemen de bus van 09.00 uur richting Lech. Daar aangekomen gaan we met de gondel naar Oberlech waar de wandeling naar de Körbersee begint.
Vorig jaar zijn we daar ook naar toe gelopen. We zijn toen met de lift van Steffi's Alp naar boven gegaan in Warth. En toen door naar de Körbersee. Het lijkt ons leuk om het ook van deze kant het een keer te doen. Oberlech is niets meer dan een groot aantal hotels, het ene nog mooier en luxer, dan de ander. Toch vinden we een plek waar we kunnen koffiedrinken. We zakken weg in de loungestoelen van hotel Mohnenfluh, en moeten maar weer kijken hoe we er uit komen. Maar goed de koffie is prima en het personeel is er vriendelijk. Als we weer verder lopen wordt het alleen maar mooier. De uitzichten die we hebben zijn wonderschoon en ook hier weer overal bloemen.
We passeren de Unterauenfeldalpe en lopen verder langs een prachtige weg in de richting van de Körbersee. We moeten even later van het pad af een stijl paadje omhoog. Dit pad loopt omhoog en komt uiteindelijk uit bij de Körbersee. Het is er schitterend. De See licht er prachtig bij. De blauwe lucht weerspiegelt er in. Een ansichtkaart is er niets bij. We eten er de meegenomen broodjes op en genieten van de geweldige omgeving. Maar we moeten ook weer verder. Het is van daar ongeveer een uur lopen naar de bushalte in Hochkrummbachtal. We hebben nu goed zicht op de Grosse Wiedersteiner en zien de Wiedersteiner hütte goed liggen. We zijn ruim op tijd voor de bus die ons naar Warth brengt.
Daar hebben we nog tijd om wat te drinken bij Tiroler hof. 's-Avonds zijn we nog even naar het platzconcert geweest in Stockach. Het was er niet druk. Zal wel door het EK-voetbal komen maar wij waren er. Tot de pauze.
Afstand: 9.94 km
↑ 330
↓ 310
Als je van Schönau richting Reutte rijdt, zie je voor je bij Elmen komt, en dan rechts omhoog kijkt steevast de
Stablalm liggen.
Het wordt ook wel het balkon van het Lechtal genoemd. Die naam ga je pas beseffen als je er helemaal naar toe loopt. En dat is precies wat wij vandaag gaan doen. We rijden na de koffie met de auto er naar toe. We parkeren de auto bij het startpunt van de route. Gauw de wandelschoenen aan en lopen maar. Bij het begin moeten we een keuze maken hoe we gaan. Of via de schrotterweg (2 uur) of via het smalle Steig door het bos stijl omhoog (1½ uur). Er onstaat enige discussie maar eigenlijk zijn we er snel uit, het wordt het bospad omhoog. Achteraf was dit de juiste beslissing want we lopen er het hele stuk in de schaduw.
Het is voor ons een dik uur zwoegen omhoog maar we komen er binnen de aangegeven tijd. Als we het bos uitkomen zien we al vrij snel de Stablalm liggen. Het is dan nog 20 minuten er naar toe. Daar aangekomen zoeken we een mooi plekje uit de zon. Achteraf blijkt het de Stammtisch te zijn waaraan we zitten. Hier aangekomen ga je beseffen waarom het de naam "Balkon van het Lechtal" heeft meegekregen. Je kunt een enorm eind wegkijken in de richting van Holzgau. Je ziet de dorpjes in de omgeving die je doorkomt als je door het dal rijdt. Echt een panorama van heb ik jouw daar. We bestellen een Gulaschsuppe met wat te drinken erbij. Heerlijk. Het is bijna 13.00 uur als we de terugtocht aanvaarden. Ditmaal gaan we wel via de Schrotterweg want het is alleen maar naar beneden.
Het is wel een lang stuk maar dat is niet erg want er is ook hier weer van alles te zien aan natuur. Zo zijn we om ongeveer 14.30 uur weer terug bij de auto. We hebben nog even tijd om door te rijden naar Holzgau om daar bij Post een coupe ijs te nemen. We gaan straks eten bij Gasthof Bären en daar na voetbal kijken. Nederland-Turkije. Nederland wint met 2-1 en is door naar de halve finale. Daar treffen ze Engeland.
De laatste dag. We kunnen lekker buiten ontbijten. Er hangen welliswaar nog wat wolkjes in het dal maar het ziet er fris uit en de zon is ook al van de partij.
We willen vandaag "rustig aan doen" en een etappe van de Lechweg lopen van Bach naar Häselgehr. Dat is een vlakke etappe dus niet al te moeilijk. We nemen de bus van 10.45 uur en om 11.05 uur stappen we uit bij halte Bach-Winkl. We moeten dan nog een stukje lopen naar het beginpunt van de etappe. Deze begint bij het Kerkje van Bach. Daar lopen eigenlijk meteen langs de Lech, over een mooi pad. Het is prachtig weer. Fris, helder zomerweer. Links van ons zien we het gehuchtje Obergiblen en rechts van ons is, vlakbij, de Lech. Dit is dan wel een vlakke etappe maar niet minder mooi dan de andere stukken. Een halve kilometer komen we langs de Bundesstrasse maar daarna gaat het weer het veld in over een mooi pad.
Als de weg iets afbuigt komen we door het bos en lopen lekker in de schaduw. We nemen even een korte pauze op een bankje met prachtig uitzicht over de omgeving. Daarna zetten we de gang er fink in en lopen in één keer door naar het gehuchtje Griessau. Hier zijn we vorig jaar overvallen door een enorme donderbui toen we terug kwamen lopen vanaf de Griessbachalm. Daar is een picknickbank waar we neer strijken en de broodjes op eten. Er komt een Duits stel bij zitten die op de mountainbike zijn helemaal uit Pfronten in de Algäu. We gaan weer verder en komen door een open veld dat weer in de richting van de Lech loopt. Dan is het nog een heel stuk door het bos met hier en daar een waterval.
Dan komt Häselgehr in zicht en we lopen achter het zwembad langs naar de bushalte die bij de Kerk is. Weer een prachtig stuk van de Lechweg afgevinkt.
Het was een heerlijke vakantie met fris zomerweer. Iedere dag vooral in de avond wel regen. We hebben hooguit een kwartiertje onze poncho's aangehad. Naast een aantal etappes van de Lechweg hebben we vele ander wandelingen gemaakt.
Het zit er weer op. We rijden om 07.00 uur weg uit Schönau. Het is mooi weer om te rijden. De rit door Duitsland loopt voorspoedig. We omzeilen een aantal files bij Stuttgart en Hockenheim en rijden over de A3 via Frankfurt am Main naar Nederland. Dit is ook een prachtige weg om te rijden en we hebben geen last van drukte. Als we bij de grens met Nederland komen zien we dat er richting Duitsland gecontroleerd wordt in verband met EK Voetbal. Er staat een enorme file voor de grens. Wij hebben er geen last van. Om 17.00 uur rijden we Brakel binnen.
