We vertrekken tussen half elf en kwart voor elf vanuit Brakel. Het heeft de hele morgen al geregend maar nu is het droog. Het is rustig op de weg en we kunnen dan ook goed opschieten. We stoppen rond 13.00 uur op een parkeerplaats waar we ons brood op eten. Daarna gaan we weer verder. Het valt op, er zijn geen baustellen. Dat zijn we in de zomer wel anders gewend. Om ongeveer 14.00 uur verlaten we de 61 en rijden richting Koblenz. Zo komen we vanzelf bij de Rheinufer. Iets buiten Kloblenz begint de Rheinuferstraße en deze loopt door langs de Rijn en komen zo vanzelf op ons logeeradres hotel Rheinkönig in Kamp - Bornhofen.
Kamp - Bornhofen: ik weet het, het klinkt niet bepaald als een vakantiebestemming.
Het hotel is eenvoudig maar het ziet er schoon en netjes uit, we hebben een mooie kamer met uitzicht op de Rijn. Eerst even uitpakken en daarna het dorp verkennen. Het is echt zo'n dorpje zoals je er honderden van hebt langs de Rijn. Mooi gelegen aan de Rijn. We lopen langs het stationnetje om te kijken hoe laat we de trein morgen moeten hebben en daarna nog via het kerkje terug naar de Rijnoever.We lopen terug naar het hotel waar we, op het terras plaats nemen voor een bakje koffie met kuche.
's Avonds hebben we heerlijk gegeten in het hotel. Soepje, Zigeuner-schnitzel en een Schnitzel Wiener Art, toetje. Als dat iedere avond zo gaat, dan komen we aan net eind van de week niet meer vooruit.
Nog wat info over Kamp Bornhofen:
Te Kamp-Bornhofen bevinden zich de burcht Liebenstein waardoorheen de Rheinsteig loopt en de Burcht Sterrenberg. De plaats is een Ortsgemeinde en maakt deel uit van de Verbandsgemeinde Braubach-Loreley.
Dinsdag 22 oktober 2019 St. Goarshausen-Kestert [voor route klik hier]
We laten de wekker om 08.15 uur aflopen. We hebben heerlijk geslapen al was Irma nog bijna uit bed gevallen. Beneden wacht ons een uitgebreid ontbijt. We hebben alle tijd want we hoeven de trein van kwart over tien pas te hebben. We lopen dan ook tegen tienen weg richting de bahnhof.
Daar nemen we de trein naar St. Goarshausen. De bedoeling is dat we vandaar teruglopen tot aan Kestert. De route is snel gevonden en welgemoed gaan we op pad. Meteen op het eerste stuk kunnen we kiezen of we via de normale weg gaan of we gaan over de moeilijke klettersteig. De zogenaamde Rabenacksteig. We besluiten om de uitdaging aan te gaan en gaan via de klettersteig. Het is een rotsachtig stuk dat is voorzien van traptreden en kabels om aan vast te houden. Voorwaar niet eenvoudig. Maar we worden beloond met een formidabel uitzicht over de Rijn. In de verte zien we de Lorelei liggen. We passeren de Rheinsteighütte Nochern. We lopen verder tot we bij een mooi uitzichtpunt komen. Daar eten we de meegenomen lunch op. Het weer is inmiddels zo opgeknapt dat de vesten al lang uit zijn. De zon is er ook bij. Kortom heerlijk wandelweer. Als we nog wat verder zijn, zien we de Burcht Maus onder ons liggen. Burcht Maus, die eigenlijk Thurnberg heet, was een tijdlang de lievelingsresidentie
van de keurvorsten van Trier. Aartsbisschop Balduin bouwde deze burcht in de jaren 1353-1388 als beveiliging van zijn nieuw verworven territorium. Zij gold als een der modernste en technisch interessantste complexen van haar tijd. Rond 1370 bouwden de graven van Katzenelnbogen op de naburige berg de machtige vesting Neu-Katzenelnbogen. Bij het volk ontstond de indruk dat de twee burchten elkaar beloerden als kat en muis. Zo kregen de twee vestingen hun bijnaam, waaronder ze nog steeds bekend zijn. We lopen met een grote boog richting de burcht. We kunnen hem helaas niet bezoeken want de poort zit op slot. Dan maar weer verder. We moeten nu een grote lus maken, een soort klamm in, om weer verder te kunnen. Daarna is het niet echt ver meer. We komen eerst nog door Oben-Kestert en daarna is het een stukje verder afdalen naar beneden. De wandelaars die we tegengekomen zijn, is net niet op twee handen te tellen, het zijn er nl. 11. Verder kwamen we nog een groepje bodemonderzoekers tegen en 4 jagers niet te vergeten. Die knalden er op een gegeven moment vrolijk op los.
We zijn mooi op tijd om de trein van 16.38 uur te halen. Zo lukt het ons om rond de klok van vijf op het terras van Rheinkönig neer te ploffen voor een heerlijk glas bier en Radler.
Woensdag 23 oktober 2019 Kestert - Kamp Bornhofen [voor route klik hier]
Als we opstaan is het mistig. Duidelijk ander weer als gisteren. Maar we vertrekken toch weer vol goede moet.
We nemen de trein naar Kestert (2 minuten rijden). Vandaar begint de tweede etappe voor ons. We moeten eerst het stuk omhoog waar we gisteren naar beneden zijn gekomen. Een groot deel van de route gaat door bebost gebied. We krijgen de Rijn minder te zien als gisteren. Maar het is erg mooi. Prachtige herfstkleuren en enorm veel paddenstoelen. Al snel zijn we bij de Hindenburgerhöhe. Daar hebben we weer prachtig uitzicht op de Rijn. Jammer dat het nog een beetje heiig is. Toch is het prima wandelweer. Als we weer verder gaan lopen we op een gegeven moment het bos uit en komen we op een open vlakte met in de verte een dorpje. Dat is het gehucht Lykershausen. We lopen door het dorpje en aan de andere kant van het dorp komen we weer op een landweggetje. Daarna is het weer een heel stuk door het bos. Op een gegeven moment krijgen we Burcht Liebenstein in het vizier. Echt weer zo'n oude burcht zoals je er hier talloze hebt.
Burcht Liebenstein is een middeleeuwse burcht bij het Duitse Kamp-Bornhofen op de rechteroever van de Rijn. De burcht ligt ruim boven Rijnniveau tegenover Boppard. Vlak bij de burcht is de 'vijandige broer' Sterrenberg gelegen.
We gaan weer verder door het bos en komen bij een houten trap met 82 treden omhoog. Daarna gaat het nog verder omhoog door het bos tot we bij een mooi uitzichtpunt komen waar we ons brood opeten. We hebben zicht op zowel burcht Liebenstein en burcht Sterrenberg. Het landschap is afwisselend want daarna komen we weer over een open stuk dat overgaat in de Wilhelmshöhe. Ook hier is weer een uitzichtpunt met zicht op de Rijn. We beginnen zo langzamerhand aan het laatste stuk van de route. Dat gaat weer een stukje door het bos. Uiteindelijk komen we bij het bordje waar we naar beneden moeten naar Kamp-Bornhofen. Dat is nog ruim een kilometer. Nog een stukje door het dorp en we lopen recht tegen het hotel aan. Het is inmiddels buiten te koud om op het terras te gaan zitten dus dan maar binnen een versnapering genuttigd. Daar zijn ook mensen uit Kerdriel. Zij logeren in hotel Jägerhof. Daarna eerst maar eens even de beentjes gestrekt op onze kamer. 'S Avonds heerlijk gegeten, Flammkuchen.
Donderdag 24 oktober 2019 Braubach - Osterspai [voor route klik hier]
We zijn vandaag iets vroeger uit de veren want de trein gaat een half uurtje eerder richting Braubach. Dus na het ontbijt lopen we richting het station. Kaartjes kopen en wachten op de trein. Eenmaal in de trein slaan we twee stations over, Filsen en Osterspai. We stappen uit in Braubach. Daar begint de route. Het weer is top, de zon heeft zich al laten zien. Het is even zoeken om op de route te komen maar uiteindelijk zijn we toch op pad. We lopen meteen in de richting van de burcht Marksburg die hoog uit torend boven het kleine stadje Braubach. Bij de burcht aangekomen nemen we eerst een bakje koffie met kuche. De Marksburg is de enige hoogteburcht aan de Rijn, die nooit verwoest is. Er is meer dan 700 jaar in geleefd en de burcht representeert daardoor een veranderd en ontwikkeld gebouwencomplex, dat door de eeuwen heen tot haar huidige verschijning gegroeid is.
Als we weer verder gaan moeten we eerst een flink stuk naar beneden, waarna het meteen weer via een smal pad ontzettend steil omhoog gaat. We hebben wel schitterend uitzicht op de Rijn en de Marksburg. Na dit steile pad wordt de weg wat gemakkelijker. We lopen door de bossen en af en toe hebben we prachtig uitzicht op de Rijn. Zo lopen we steeds verder het bos in. We hebben al een hele tijd gelopen tot we bemerken dat er geen aanwijzingspunten zijn. Zouden we een afslag gemist hebben? We besluiten om om te draaien. En inderdaad, als we zeker weer een kilometer teruggelopen hebben vinden we een pad dat naar beneden loopt. We hebben gewoon de afslag gemist.
Als we weer op de goede weg zijn, komen we na een tijdje bij de Dinkholder sauerbrunnen. Dan zitten we ongeveer op de helft van de tocht. Als we bij een plek komen met mooi uitzicht op de Rijn nemen we plaats op een picknickbank en gebruiken we de lunch. In de verte zien we nog steeds de Marksburg. Dan pas kan je goed zien hoe ver we al zijn gelopen. We passeren een paar beekjes waaronder de Grünling. Deze stellen niet veel voor, hooguit een modderig stroompje. We komen nog bij verschillende prachtige uitkijkpunten, de Rijn ligt er prachtig bij. Dan komen we bij het punt om de Rheinsteig te verlaten, we nemen nog een korte pauze en daarna beginnen we aan de anderhalve kilometer afdaling naar Osterspai. We zijn wat te vroeg voor de trein. Daarom gaan we het buurthuis van Osterspai binnen. Daarin is een buurtsuper waar we wat te drinken kopen en nog even rustig wachten op de trein. Dan zitten de drie etappes erop. Het was weer een hele ervaring. We hebben in totaal ruim 40 kilometer gelopen. 1704 hoogtemeters hebben we erop zitten. Wij vinden dat we goed ons best gedaan hebben. Morgen nog een dagje Kloblenz voor we weer koers zetten richting Brakel
Vrijdag 25 oktober 2019 Koblenz
Ieder jaar als we naar Oostenrijk rijden is onze eerste stop op de parkeerplaats Moezelblick bij Koblenz. Je hebt daar een prachtig uitzicht op de Moezel, die diep onder je stroomt, en over de wijde omgeving. Ook heb je mooi uitzicht op de brug van autobahn 61 waar je daarna overheen rijdt.
We lopen naar de over van de Rijn en gaan in de richting van de zg. Deutsches Eck. Dat is de plaats waar de Rijn en de Moezel elkaar treffen. Hier treffen we ook het enorm grote ruiterstandbeeld van Keizer Wilhelm 1. Je kunt hier vandaan met de kabelbaan over de Rijn naar de Festung Ehrenbreitstein. Deze vesting is een 19e-eeuws fort, gelegen op de gelijknamige heuvel aan de Rijn tegenover de stad Koblenz en de monding van de rivier de Moezel in Duitsland. Aan de voet van de heuvel ligt de bij kunstenaars geliefde plaats Ehrenbreitstein, sinds 1937 deel van de gemeente Koblenz. Tegenwoordig is het in gebruik als museum en vinden er tal van culturele activiteiten plaats. We nemen een kijkje in het museum maar al gauw wordt duidelijk dat als je hier alles wilt zien er een paar dagen voor uit moet trekken. Toch krijgen we een goed beeld van wat hier vroeger afspeelde. We gebruiken de lunch in het voormalige casino wat in het fort ligt. Het is daar mooi ingericht en het is er goed toeven. Voordat we weer met de kabelbaan naar beneden gaan lopen we nog wat over het terrein van het fort. Dan stappen we weer in de gondel om naar beneden te gaan. We lopen op ons gemak terug naar de parkeergarage waar we onze auto hebben gestald. Dan is het tijd om terug te rijden naar Brakel.
