 |
| Cunera kerk |
's Morgens om ongeveer 09.00 uur weggereden naar
Veenendaal waar we onze auto hebben geparkeerd bij het NS-station. We zijn daarna met de trein naar Rhenen terug gereden waar de wandeling begon. Eerst liepen we langs de Rijn en zien in de verte de Cunerakerk. De Cunerakerk is genoemd naar Cunera van Rhenen martelares en beschermheilige. De kerk is een van Nederlands mooiste laatgotischehallenkerken. In 1940 bij de slag om de Grebbeberg werd Rhenen grotendeels verwoest, maar al tijdens de oorlog weer grotendeels opgebouwd.
 |
| Nederlandse Politiehonden Vereniging |
We lopen uiteindelijk Rhenen uit en komen in bebost gebied uit en volgen de rood-witte markering van de NS. De herfstkleuren zijn imponerend. We lopen nu in het Nationale Park Utrechtse Heuvelrug. De Utrechtse Heuvelrug, een hoge zandrug in het vlakke landschap, strekt zich uit van Hilversum tot aan Rhenen. In oktober 2003 heeft de Utrechtse Heuvelrug met de fraaie bossen, heideterreinen, vennen en stuifzanden officieel de status van Nationaal Park gekregen. Via het Nationaal Park streven de eigenaren (Staatsbosbeheer, Het Utrechts Landschap, Natuurmonumenten en een aantal particuliere eigenaren) naar bescherming en verbetering van natuur en recreatie. We passeren een huisje van de Nederlandse Politiehonden Vereniging. Ook zijn in deze omgeving veel grafheuvels te vinden. Deze grafheuvels dateren uit de Bronstijd (2100-800 jaar voor Christus). We passeren enkele van deze grafheuvels.
 |
| In de verte is een grafheuvel zichtbaar |
 |
| Schaapskudde |
De route voert ons lang dichte bossen, heidegebied en mooie vergezichten. Zo zien we op een gegeven moment in de verte Veenendaal voor ons uitgestrekt liggen. We komen bij het natuurgebied Remmerden. Daar in alle rust de lunch gebruikt. In de verte zien we herten passeren. En achter ons nadert een kudde schapen. De schapendoezen doen hun best om de kudde bij elkaar te houden, op aanwijzingen van de herder is dat geen probleem. We komen steeds dichter in de buurt van Veenendaal. We lopen zo langzamerhand op de Elsterberg. De Elsterberg behoort met 62,5 meter hoogte samen met de Amerongse berg (69 m) en de Galgenberg (50 m) tot de hoogste toppen van de Utrechtse Heuvelrug. De bergen zijn ontstaan in de ijstijd, toen een grote gletsjer laagjes zand zuidwaarts voor zich uit omhoog schoof. Toen het warmer werd, smolt de gletsjer en het water zocht zijn weg naar de randen van de stuwwal. Het water sleet diepe dalen in de ondergrond uit en zo ontstonden de smeltwaterdalen. De Elsterberg en de Amerongse Berg zijn voor Nederlandse begrippen vrij hoog geworden, doordat de stuwwal door een volgende gletsjer opnieuw werd opgestuwd. Het Amerongse Bos is een van de oudste bossen op de Heuvelrug. Sommige grove dennen staan er al sinds 1770. Het bos dankt zijn leeftijd aan de kasteelheren van kasteel Amerongen, die het bos lieten aanleggen om er te kunnen jagen. De imposante oude en grote bomen met een weelderige ondergroei doen denken aan een oerbos. Het heuvelachtige terrein zorgt voor onverwachte vergezichten, aan de noordkant over de Gelderse Vallei en in zuidelijke richting tot ver in de Betuwe.
Op het eind van de route kloppen de aanwijzingen niet meer en lopen we een stuk fout. Door uiteindelijk weer op het juiste pad te zijn geholpen door enkele welwillende wandelaars zijn we tenslotte weer terug bij onze auto bij het station.
